Wilamowice

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy miasta Wilamowice. Zobacz też: inne miejscowości o tej nazwie.

Współrzędne: 49°54'59" N 19°9'7" E49.9163889 19.1519444 (Wilamowice)

Wilamowice

Herb Wilamowic

Gmina
- rodzaj

Wilamowice
miejsko-wiejska

Założono

ok. 1250

Prawa miejskie

1818

Burmistrz

Marian Bronisław Trela

Powierzchnia

10,41 km²

Położenie

49° 54'59'' N
19° 9'7'' E

Liczba mieszkańców (2005)
- liczba ludności
- gęstość

2900
268,4 os./km²

Strefa numeracyjna
(do 2005)

Kod pocztowy

43-330

Tablice rejestracyjne

SBI

Położenie na mapie Polski

Wilamowice

TERC10
(TERYT)

2243202094

Horná Súča

Urząd miejski³

Rynek 1
43-330 Wilamowice
tel. 33 812-94-30; faks 33 812-94-31
(e-mail)

Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Strona internetowa miasta

Wilamowice (niem. Wilmesau, wil. Wymysoü) to miasto w woj. śląskim, w powiecie bielskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Wilamowice. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. bielskiego. Wilamowice są położone na pograniczu Podgórza Wilamowickiego i Pogórza Śląskiego.

Według danych z 2005, miasto miało 2900 mieszkańców.

[edytuj] Gospodarka

Przemysł lniarski,
Ośrodek sadowniczy.

[edytuj] Sławni Wilamowianie

Józef Bilczewski (1860 – 1923) – święty, arcybiskup, metropolita lwowski, profesor i rektor Uniwersytetu we Lwowie (1900 – 1901)
Florian Biesik nazywany "Dante z Wilamowic" – twórca piszący w języku wilamowskim
Józef Gara (ur. 1929) – twórca piszący w języku wilamowskim
Jadwiga Bilczewska-Stanecka (1921-1976) długoletnia kierowniczka szkoły i założycielka Regionalnego Zespołu Pieśni i Tańca "Wilamowice"
Jan Gawiński - sielankopisarz
Zbyszek Zaborowski - wieloletni poseł z ramienia SLD szef RW SLD w Katowicach
Jolanta Danek - założycielka i kierownik Regionalnego Zespołu Pieśni i Tańca "Cepelia Fil Wilamowice"
Elżbieta Matysiak (ur. 1924) - najstarsza żyjąca członkini Regionalnego Zespołu Pieśni i Tańca "Wilamowice"
Kazimierz Grygierczyk (ur. 1913) - najstarszy żyjący mieszkaniec Wilamowic

[edytuj] Język i kultura

Mieszkańcy Wilamowic są potomkami osadników z Fryzji i Flandrii, którzy osiedlili się na tych terenach w XIII wieku^[1]. Stworzyli wyizolowaną kulturowo społeczność, odrębną również językowo. W 1808 roku wykupili się z poddaństwa a w 1818 wykupili prawa miejskie dla Wilamowic^[1]. Do 1939 roku w powszechnym użyciu był język wilamowski (wymysiöeryś) – archaiczny język (dziś włada nim około 70 osób). Mała społeczność używała również własnego stroju wilamowskiego zawierającego elementy szkockiej kraty, motywy tureckie oraz kwiatowe, wykonane starą metodą klockową. Po II wojnie światowej władze komunistyczne próbowały zatrzeć ślady odrębności kulturowej Wilamowian.

Dziś tradycję kultywuje Regionalny Zespół Pieśni i Tańca "Cepelia Fil Wilamowice" założony w 1987 skupiający młodzież oraz Regionalny Zespół Pieśni i Tańca "Wilamowice" założony w 1948 skupiający kilka pokoleń. Działa także Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice "Wilamowianie", mające na celu ratowanie kultury wilamowskiej.