Blackburn Botha

Z Wikipedii

Blackburn B-26 Botha
Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Producent	Blackburn Aircraft Limited
Typ	morski samolot bombowy i torpedowy
Konstrukcja	dwusilnikowy górnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie – chowane w locie
Załoga	3 – 4 (pilot, nawigator-bombardier, radiooperator, strzelec)
Historia
Data oblotu	28 grudnia 1938
Lata produkcji	1938 – 1942
Wycofanie ze służby	1944
Dane techniczne
Napęd	2 silniki gwiazdowe 14-cylindrowe Bristol Perseus XA
Moc	930 KM (683 kW) każdy
Wymiary
Rozpiętość	17,98 m
Długość	15,58 m
Wysokość	4,46 m
Powierzchnia nośna	48,12 m²
Masa
Własna	5 460 kg
Startowa	8 369 kg
Osiągi
Prędkość maksymalna	401 km/h
Prędkość przelotowa	341 km/h
Prędkość wznoszenia	5,0 m/s
Pułap	5 600 m
Zasięg	2 044 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabin maszynowy Vickers Mk V kal. 7,7 mm (stały z przodu kadłuba) 2 karabiny maszynowe Lewis Mk III (ruchome w górnej wieżyczce strzeleckiej na grzbiecie kadłuba) 907 kg bomb lub bomb głębinowych albo 1 torpeda typu Mk XII kal. 457 mm
Użytkownicy
Wielka Brytania

Blackburn B-26 Botha – brytyjski samolot bombowy i torpedowy z okresu II wojny światowej

[edytuj] Historia

W połowie lat trzydziestych XX wieku brytyjskie Ministerstwo Lotnictwa w związku z potrzeba modernizacji swoich sił wydało szereg wymagań na nowe samoloty wojskowe, jedno z nich z 1936 roku dotyczyło morskiego samolotu bombowo-torpedowego przystosowanego do startu z baz lądowych.

Na podstawie tych wymagań wytwórnia lotnicza Blackburn Aircraft Limited z Brough opracowało samolot, który oznaczono jako B-26. Projekt tego samolotu przedstawiono do Ministerstwie Lotnictwa i spotkał się on z uznaniem. Podjęło ono decyzję o produkcji seryjnej tego samolotu, nawet bez budowy i sprawdzenia prototypu. Przed podjęciem jednak produkcji seryjnej zmieniono jeszcze parametry wymagane dla samolotu: m.in. zwiększono wymaganą prędkość, udźwig bomb.

Pomimo, że projekt samolotu ze względu na silniki o zbyt małej mocy, nie spełniał wymogów to w 1938 roku rozpoczęto ich produkcję seryjną. Samolot ten otrzymał nazwę Blackburn B-26 Botha a pierwszy seryjny samolot został oblatany 28 grudnia 1938 i był to zarazem oblot pierwszego samolotu tego typu.

W trakcie prób w locie okazało się że samolot ten ma sporo drobnych usterek konstrukcyjnych, które wyeliminowano w następnym egzemplarz i na podstawie którego budowano pozostałe samoloty z zamówionej serii oznaczonej jako Mk I.

Po wybuchu II wojny światowej okazało się, że samolot ten okazały się już konstrukcjami przestarzałymi i w 1942 roku zakończono ich produkcję. Nie podjęto również nowej wersji tego samoloty oznaczonej jako Mk II, która miała mocniejsze silniki.

Ostatecznie w latach 1938 – 1942 wyprodukowano 580 samolotów Blackburn Botha.

[edytuj] Służba w lotnictwie

Samoloty Blackburn B-26 Botha w 1939 roku jednostek treningowych a w 1940 roku do jednostek bojowych lotnictwa obrony wybrzeża, gdzie miały zastąpić samolotu Avro Anson. W sierpniu 1940 roku rozpoczęły one loty patrolowe nad Morzem Północnym, lecz już w listopadzie 1940 roku wycofano je z lotów bojowych, gdyż nie spełniały swoich zadań.

Wycofane z jednostek bojowych oraz wyprodukowane samoloty kierowano już wyłącznie do szkół lotniczych i jednostek treningowych, gdzie użytkowano je do 1943 roku. Potem wykorzystywano je już wyłącznie na ziemi, do szkolenia strzelców pokładowych.

[edytuj] Opis konstrukcji

Samolot Blackburn B-26 Botha to dwusilnikowy, górnopłat o konstrukcji metalowej, kabiny zakryte, podwozie wciągane w locie. Napęd: dwa silniki gwiazdowe umieszczone w gondolach na skrzydłach