Vickers Warwick

Z Wikipedii

Vickers Warwick (Dane wersji Mk I)
Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Producent	Vickers
Typ	samolot bombowy, transportowy, rozpoznawczy i pasażerski
Konstrukcja	średniopłat o konstrukcja metalowej, podwozie klasyczne – chowane w locie
Załoga	6
Historia
Data oblotu	13 sierpnia 1939
Lata produkcji	1942 – 1946
Dane techniczne
Napęd	2 silniki gwiazdowe, Pratt & Whitney Double Wasp R-2800-S1A4-G
Moc	1850 KM (1362 kW) (każdy)
Wymiary
Rozpiętość	29,48 m
Długość	21,43 m
Wysokość	5,63 m
Powierzchnia nośna	93,50 m²
Masa
Własna	12 200 kg
Startowa	20 400 kg
Osiągi
Prędkość maksymalna	370 km/h
Prędkość przelotowa	338 km/h
Prędkość wznoszenia	6,3 m/s
Pułap	5 200 m
Zasięg	2 200 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
Tylko wersja bombowa 6 karabinów maszynowych Browning kal. 7,69 mm bomby do 3000 kg
Użytkownicy
Wielka Brytania, Republika Południowej Afryki, Polska

Vickers Warwick – brytyjski samolot bombowy, transportowy, rozpoznawczy i pasażerski z okresu II wojny światowej

Spis treści 1 Historia 2 Wersje samolotu Vickers Warwick 3 Użycie 4 Opis konstrukcji 5 Linki zewnętrzne:

[edytuj] Historia

W 1935 roku brytyjskie Ministerstwo Lotnictwa opracowało nowe założenia nr B.1/35 dla ciężkiego samolotu bombowego. Na podstawie tych założeń zespół konstruktorów kierowanych przez Rexa K. Pearsona i Barnesa Wallisa z wytwórni lotniczej Vickers opracował samolot w wersji dwusilnikowej, który otrzymał oznaczenie Warwick. Natychmiast też przystąpiono do budowy prototypu, w którym zastosowano silniki Rolls-Royce Vulture II o mocy 2000 KM. W dniu 13 sierpnia 1939 roku dokonano oblotu prototypu, a następnie podano go serii badań. Okazało się wtedy, że zastosowane silniki nie spełniały swojej roli. Podjęto również próbę zastosowania w samolocie silników Bristol Centaurus CEISM o mocy 2000 KM, co jednak nie poprawiło właściwości samolotu.

Wobec przeciągania się prób, ministerstwo lotnictwa sprowadziło amerykańskiej silniki Pratt & Whitney Double Wasp i w 1941 roku zamówiło w wytwórni Vickers 250 samolotów bombowych Vickers Warwick z amerykańskimi silnikami, wersja ta otrzymała oznaczenie Mk I i oznaczenie literowe B – samoloty bombowe, C – samoloty transportowe i ASR – samolot rozpoznania i ratownictwa morskiego. W 1942 roku rozpoczęto produkcję seryjną samolotów Warwick.

W 1944 roku rozpoczęto produkcję kolejnej wersji oznaczonej jako Mk II, w której zastosowano brytyjskie silniki Bristol Cenaturus VII o mocy 2500 KM. Wersja ta była przeznaczona do dalekiego rozpoznania i ratownictwa morskiego. W 1944 roku budowano również seryjnie samoloty Warwick w wersji Mk III, w której zastosowano silniki amerykańskiej firmy Pratt & Whitney. Była to wersja transportowa oraz pasażerska. Budowano także wersję Mk IV w której zastosowano ulepszone silniki Pratt & Whitney Double Wasp R-2800-2SBG oraz Mk V z silnikami brytyjskimi Bristol Centaurus VII przystosowanych do rozpoznania morskiego oraz zwalczania okrętów podwodnych. Ostatecznie produkcję seryjną samolotów Vickers Warwick zakończono w 1946 roku i łącznie wyprodukowano 757 samolotów wszystkich wersji (nie licząc prototypów).

[edytuj] Wersje samolotu Vickers Warwick

• Warwick Mk I – wyposażona w silniki Pratt & Whitney Double Wasp
  • B Mk I – wersja bombowa, zbudowano 16 samolotów tej wersji
  • C Mk I – wersja transportowa, nie produkowana seryjnie
  • ASR Mk I – wersja rozpoznania morskiego i ratownictwa morskiego, zbudowano 205 samolotów tej wersji
• Warwick Mk II – wyposażona w silniki Bristol Centaurus
  • B Mk II – wersja bombowa, zbudowano tylko prototyp
  • GR Mk II – wersja rozpoznania morskiego oraz zwalczania łodzi podwodnych, zbudowano 118 samolotów tej wersji
  • GR Mk II Met – wersja rozpoznania meteorologicznego
• Warwick Mk III – wyposażona w silniki Pratt & Whitney Double Wasp
  • C Mk III – wersja transportowa, nie uzbrojona, załoga 3 osoby, przystosowana do transportu 26 żołnierzy lub 20 skoczków spadochronowych z pełnym wyposażeniem albo ładunek o masie do 3050 kg. Istniała także odmiana luksusowa pasażerska do przewozu 8 – 10 bardzo ważnych osób (VIP), zbudowano 100 samolotów tej wersji
• Warwick Mk IV – wyposażona w ulepszone silniki Pratt & Whitney Double Wasp
  • ASR Mk IV – wersja rozpoznania i ratownictwa morskiego, zbudowano 94 samoloty w tej wersji
• Warwick Mk V – wyposażona w silniki Bristol Centaurus
  • GR Mk V – wersja rozpoznania morskiego i nocnego oraz zwalczania łodzi podwodnych, wyposażona w radar ASV, zbudowano 210 samolotów tej wersji.

[edytuj] Użycie

Samolot Vickers Warwick od 1942 roku rozpoczęto wprowadzać do dywizjonów obrony wybrzeża RAF, gdzie służyły do rozpoznania morskiego oraz ratownictwa.

Samoloty tego typu otrzymały również dywizjony południowoafrykańskie walczące w Europie, głównie w rejonie Morza śródziemnego.

W 1945 roku w samoloty Vickers Warwick C Mk I oraz Vickers Warwick C Mk III' znalazły się na wyposażeniu polskich dywizjonów lotniczych: 300 Dywizjonie Bombowym (5 w wersji C Mk I), 304 Dywizjonie Bombowym (5 w wersji C Mk I i 27 w wersji C Mk III) i 301 Dywizjonie Bombowym (28 w wersji C Mk III). Samoloty te służyły głównie do przewozu żywności i lekarstw na terenie Europy, a także do przewozów żołnierzy z Włoch do Wielkiej Brytanii. W polskich dywizjonach samoloty tego typu były użytkowane do marca 1946 roku.

Samoloty tego typu w wersji transportowej były użytkowane przez brytyjską cywilną linię lotniczą British Overseas Airways Corporation, gdzie użytkowano je w rejonie Morza Śródziemnego.

[edytuj] Opis konstrukcji

Samolot Vickers Warwick był średniopłatem o konstrukcji metalowej geodetycznej. Podwozie klasyczne – wciągane w locie. Napęd stanowiły dwa silniki gwiazdowe.

W zależności od wersji miał różne wyposażenia oraz uzbrojenie. Wersje transportowe nie posiadały uzbrojenia.

[edytuj] Linki zewnętrzne:

• Zdjęcia i rysunki samolotu