Airspeed Oxford

Z Wikipedii

Airspeed AS.10 Oxford
Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Producent	Airspeed Ldt.
Typ	samolot treningowy i lekki samolot transportowy
Konstrukcja	dwusilnikowy dolnopłat o konstrukcji mieszanej, podwozie – chowane w locie
Załoga	3 – 4
Historia
Data oblotu	19 czerwca 1937
Lata produkcji	1938 – 1945
Wycofanie ze służby	1954
Dane techniczne
Napęd	2 silniki gwiazdowe Armstrong-Siddeley Cheetah IX
Moc	265 KM
Wymiary
Rozpiętość	16,26 m
Długość	10,52 m
Wysokość	3,38 m
Powierzchnia nośna	32,30 m²
Masa
Własna	2 440 kg
Startowa	3 450 kg
Do lądowania	1 000 kg (wersja transportowa)
Osiągi
Prędkość maksymalna	300 km/h
Prędkość wznoszenia	4,8 m/s
Pułap	5 850 m
Zasięg	1 545 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
wersja treningowa 1 karabin maszynowy Vickers K kal. 7,7 mm (w wieżyczce na grzbiecie) 113 kg bomb
Użytkownicy
Wielka Brytania, Australia, Kanada, Nowa Zelandia, Republika Południowej Afryki, Stany Zjednoczone, Grecja, Holandia
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Airspeed AS.10 Oxford – brytyjski wojskowy samolot treningowy i lekki samolot transportowy z okresu II wojny światowej

Spis treści 1 Historia 2 Służba w lotnictwie 3 Opis konstrukcji 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

W związku ze wzrostem zapotrzebowania na wojskowe samoloty szkolne dowództwo RAF w 1937 roku zwróciło się do wytwórni lotniczej Airspeed Ltd. z Yorku o zbudowanie nowego samolotu treningowego przystosowanego do szkolenia załóg samolotów bombowych w nawigacji, bombardowania, radiotelegrafistów i współpracy z wojskami lądowymi. W późniejszym okresie także strzelców pokładowych.

Konstrukcję samolotu, który otrzymał oznaczenie Airspeed AS.10 Oxford oparto na budowanym już w wytwórni samolocie Airspeed AS.6 Envoy, który już wcześniej na zamówienie lotnictwa RPA przystosowano do szkolenia załóg.

Pierwszy prototyp samolotu Airspeed AS.10 Oxford został oblatany w dniu 19 czerwca 1937 i od razu potwierdził swoją przydatność w szkoleniu załóg samolotów bombowych. W związku z tym od 1938 rozpoczęto jego produkcję seryjną, która trwała aż do 1945 roku.

Budowany był w następujących wersjach:

• Oxford Mk I – wersja podstawowa samolotu szkolnego, używanego w lotnictwie RAF
• Oxford Mk II – wersja z wieżyczką na grzbiecie z karabinem maszynowym do szkolenia strzelców pokładowych
• Oxford Mk III – wersja z silnikiem Armstrong-Siddeley Cheetah XV, przystosowana do szkolenia nawigatorów i radiotelegrafistów
• Oxford Mk IV – wersja do prób silników De Havilland Gipsy Queen IV
• Oxford Mk V – wersja z silnikami Pratt & Whitney R -985 o mocy 450 KM
• Oxford T.II – wersja transportowa samolotu Oxford Mk I
• Consul – wersja cywilnego samolotu pasażerskiego (6 miejscowy)

Łącznie w latach 1938 – 1945 zbudowano 8 751 sztuk wszystkich wersji.

[edytuj] Służba w lotnictwie

Samoloty Airspeed AS.10 Oxford od 1938 roku były systematycznie wprowadzane do szkół lotniczych RAF szkolących nawigatorów, radiotelegrafistów i strzelców pokładowych. Stając się na początku 1940 roku podstawowym samolotem szkolnym w tych szkołach.

Po wybuchu II wojny światowej samoloty tego typu otrzymały szkoły lotnicze państw należących do Brytyjskiej Wspólnoty Narodów a później także lotnictwo Stanów Zjednoczonych oraz lotnictwo Wolnej Francji. Po zakończeniu II wojny światowej samoloty tego typu otrzymała także Grecja a także Holandia.

[edytuj] Opis konstrukcji

Samolot Airspeed AS.10 Oxford to dwusilnikowy, dolnopłat o konstrukcji mieszanej, kabiny zakryte, podwozie wciągane w locie. Napęd: dwa silniki gwiazdowe umieszczone w gondolach na skrzydłach

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Zdjęcia