Bobrowniki (województwo lubelskie)
Z Wikipedii
Współrzędne: 51°32'54" N 21°55'56" E
Bobrowniki | |||
|
|||
Województwo | lubelskie | ||
Powiat | rycki | ||
Gmina | Ryki | ||
Sołtys | Mariusz Kowalczyk | ||
Położenie | 51° 32' 54'' N 21° 55' 56'' E |
||
Wysokość | 115 m n.p.m. | ||
Liczba mieszkańców • liczba ludności |
610 |
||
Strefa numeracyjna (do 2005) |
81 | ||
Kod pocztowy | 08-500 | ||
Tablice rejestracyjne | LRY | ||
Położenie na mapie Polski
|
Bobrowniki – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie ryckim, w gminie Ryki.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Najstarsze ślady osadnictwa na tym terenie, odkryte podczas prac ziemnych prowadzonych w 1953 r., pochodzą z młodszej epoki kamiennej (I wiek przed naszą erą - do III wieku naszej ery). Znaleziono 93 groby popielcowe. Znajdowały się w nich też znaczne ilości broni i narzędzi pracy oraz skromne ozdoby.
Powstanie osady o nazwie Bobrowniki związane jest z panowaniem pierwszych Piastów i wzniesieniem grodu sieciechowskiego, któremu podlegała ta wieś. Dozorcy żeremi bobrów, mających nad Wieprzem swoje siedlisko, musieli mieszkać w niedalekiej od nich odległości. Mówiono o nich często, że są bobrownikami, stąd później nazwano tak miejscowość.
Pierwsza wzmianka o Bobrownikach pochodzi z 1375 r. Leżąca wówczas na polsko-litewskim pograniczu wieś była często niszczona przez powtarzające się najazdy Jaćwingów, Litwinów, Rusinów i Tatarów. W tym okresie przez Bobrowniki prowadził bursztynowy szlak handlowy, który rozpoczynał się w Kaffie nad Morzem Czarnym, a kończył się nad Bałtykiem. Położenie Bobrownik na ważnym szlaku handlowym sprawiło, że w 2 połowie XV w. ich ówczesny właściciel, Stanisław Tarło, prowadził u króla Kazimierza Jagiellończyka starania o nadania tej miejscowości praw miejskich. 25 lipca 1485 roku ogłoszono akt lokacyjny, przyznający miejscowej ludności wszystkie przywileje z tym związane i oparte na prawie magdeburskim.
Największy rozkwit Bobrownik nastąpił około 1660 roku, kiedy to miasto liczyło ok. 2 tysiące mieszkańców. Jego dalszy rozwój zahamowała jednak m.in. epidemia cholery, która wybuchła w latach 1780 - 85. Zmarło wówczas prawie 1600 osób.
Dużo na znaczeniu straciły też Bobrowniki w 1840 roku, kiedy to w pobliskim Dęblinie wybudowano twierdzę zwaną Iwanogrodem. Spowodowało to odpływ miejscowej ludności do powstałej tam przyfortecznej osady, która stała się prężnym ośrodkiem handlowym, przejmując tę rolę właśnie od Bobrownik. Wynikiem tej zmiany była utrata praw miejskich, co oficjalnie nastąpiło po powstaniu styczniowym.
Dzisiejsze Bobrowniki nie przypominają już aglomeracji miejskiej. Zachował się co prawda Rynek, ale tylko w nazwie.
[edytuj] Zabytki
Zabytkiem, którym Bobrowniki mogą się poszczycić, jest ponad 500-letni kościół o wystroju barokowym. W 1988 r. wydano pamiątkowy medal z okazji 500-lecia Bobrownik. Do zabytków zalicza się także cmentarze: parafialny i żydowski.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
Adamów • Baranów • Bełżec • Biskupice • Bobrowniki • Boża Wola • Chodel • Czemierniki • Dokudów • Dorohusk • Drążgów • Dubienka • Firlej • Głusk • Goraj • Gorzków • Gozdów • Grabowiec • Hanna • Horodło • Horodyszcze • Izbica • Janowiec • Janów Podlaski • Jarczów • Józefów nad Wisłą • Kamionka • Kodeń • Komarów • Konstantynów • Końskowola • Kraśniczyn • Kraśnik Fabryczny • Kryłów • Kurów • Leśna Podlaska • Lubycza Królewska • Łańcuchów • Łaszczów • Łaszczówka • Łomazy • Markuszów • Michów • Międzyleś • Modliborzyce • Mosty Małe • Nowodwór • Orchówek • Pawłów • Piszczac • Potoki • Prawno • Przytoczno • Rachanie • Rawa • Rejowiec • Rossosz • Sawin • Serokomla • Siedliszcze • Skierbieszów • Sławatycze • Sosnowica • Stężyca • Świerże • Tarnogóra • Teratyn • Tuchowicz • Turobin • Uchanie • Urzędów • Wąwolnica • Wieniawa • Wisznice • Wohyń • Wojcieszków • Wojsławice • Wrzelowiec • Wysokie • Żółkiewka