Józefów nad Wisłą

Z Wikipedii

Współrzędne: 51°02'27" N 21°49'45" E

Józefów nad Wisłą

Herb Józefowa nad Wisłą

3,65 km²

51° 02' 27'' N
21° 49' 45'' E

Liczba
mieszkańców (2005)
• liczba ludności
• gęstość

1 023
280,27 os./km²

Strefa numeracyjna
(do 2005)

Kod pocztowy

24-340

Tablice rejestracyjne

LOP

Położenie na mapie Polski

Józefów nad Wisłą

Józefów nad Wisłą (do końca 2003 Józefów) - wieś gminna położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim.

Miejscowość jest siedzibą gminy Józefów nad Wisłą.

Józefów został założony przez kasztelana krakowskiego Andrzeja Potockiego z pobliskiego Kolczyna jako miasto na prawie magdeburskim w roku 1687. Nazwa pochodzi od imienia jednego z synów kasztelana.

[edytuj] Historia

Miasto otóż te miasto otrzymało przywileje zatwierdzone przez króla Jana III Sobieskiego: organizowania targów w niedziele i czwartki (czwartkowe targi są tradycją do dziś) oraz dużych jarmarków pięć razy w roku. Mieszczanie józefowscy otrzymali także prawo wyrobu wódki i piwa. Dzięki zlokalizowanej tu przeprawie przez Wisłę oraz przebiegającemu tędy traktowi wrocławskiemu w XVIII wieku Józefów był znacznym ośrodkiem handlowym i siedzibą komory celnej. Miasto miało w tym okresie 172 domy i trzy murowane bramy: Lubelską, Zamojską i Chruślińską. Założyciel miasta zapisał się jako hojny dobroczyńca zakonu bernardynów. Ufundował klasztor i kościół pod wezwaniem Bożego Ciała. Po kasacie zakonu w 1864 roku w zabudowaniach poklasztornych znalazły siedzibę szkoła elementarna i poczta. Przywileje lokacyjne Józefowa równouprawniały osiedlanie się w nim przedstawicieli różnych narodowości. Z możliwości tej skorzystali Żydzi, którzy pod koniec XVIII wieku stanowili większość mieszkańców miasta. W czasie zaboru austriackiego administracyjna ranga Józefowa na krótko wzrosła, gdyż miasto stało się siedzibą cyrkułu o zasięgu większym niż wcześniejszy powiat opolski. W połowie XIX wieku w Józefowie było 31 budynków murowanych i 13 drewnianych, a wśród budowli wyróżniał się jednopiętrowy ratusz z charakterystyczną wieżą, który nie zachował się jednak do dzisiejszych czasów. Centrum miasta zajmował rynek i 10 ulic i funkcjonowała tu szkoła utrzymywana ze składek mieszkańców i właścicieli miasta. Wprowadzone przez zaborców bariery celne osłabiły handel, a liczba mieszkańców Józefowa spadła, w związku z czym miasto podupadło. Klęska powstań listopadowego i styczniowego doprowadziły do utraty praw miejskich w 1868 roku. W 1914 roku miasto strawił wieki pożar, który wyludnił osadę. W okresie międzywojennym miasto zostało nieco odbudowane, ale w czasie II wojny światowej znów uległo niemal całkowitemu zniszczeniu. Żydowscy mieszkańcy zostali wysiedleni i zgładzeni przez hitlerowców. W okresie powojennym Józefów był siedzibą władz gromadzkich, a od 1973 jest siedzibą gminy. 1 stycznia 2004 na wniosek mieszkańców i Rady Gminy w Józefowie Rada Ministrów zmieniła nazwę siedziby gminy z "Józefów" na "Józefów nad Wisłą".