Bolesław Ostrowski

Z Wikipedii

Bolesław Andrzej Ostrowski (ur. 30 listopada 1891 w Warszawie, zm. 15 marca 1964 w Martinez Argentyna) - pułkownik WP.

Spis treści 1 Działalność niepodległościowa 2 Służba w WP 3 Awanse: 4 Ordery i odznaczenia: 5 Źródła:

[edytuj] Działalność niepodległościowa

Był uczniem gimnazjum w Chełmnie. W latach 1906-1907 był członkiem Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej. W 1907 wyjechał do USA. W latach 1910-1914 służył w Korpusie Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych. W marcu 1915 powrócił do Polski i wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 2 i 4 Pułku Piechoty Legionów. W lipcu 1917 po kryzysie przysięgowym internowany w Szczypiornie - Havelbergu - Rastadt - Werl. Zwolniony w 1918 powrócił do kraju.

[edytuj] Służba w WP

Po I wojnie światowej w Wojsku Polskim. Służył m in. na Śląsku Cieszyńskim. W 1931 został dowódcą 4 Pułku Piechoty Legionów w Kielcach. W marcu 1937 objął dowództwo Pułku KOP "Zdołbunów". W maju 1938 przejął od płk dypl. Stefana Roweckiego dowództwo Brygada KOP "Podole" w Czortkowie.

W 1939 jako dowódca 36 Dywizji Piechoty (Rezerwowej) w składzie Armii "Prusy" walczył z Niemcami. Poprzez Węgry przedostał się do Palestyny. Służył w II Korpusie Polskim. Był m. in. polskim komendantem miasta Rzym. Po demobilizacji wyjechał do Argentyny.

23 stycznia 1968 prezydent RP August Zaleski awansował go pośmiertnie na generała brygady.

[edytuj] Awanse:

• chorąży - 15 listopada 1915
• podporucznik - 1 kwietnia 1916
• porucznik - 1918
• major - 1921
• podpułkownik - 1927
• pułkownik - 1934

[edytuj] Ordery i odznaczenia:

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
• Krzyż Niepodległości z Mieczami
• Krzyż Walecznych – czterokrotnie
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
• Złoty Krzyż Zasługi - dwukrotnie
• szwedzki Królewski Order Wazów 2 klasy

W 1960, w Londynie opublikował wspomnienia zatytułowane "Z bojowca na dowódcę pułku. W czterdziestolecie 4 Pułku Piechoty Legionów 1915-1955".

[edytuj] Źródła:

• Józef A. Teslar, Czwarty Pułk Piechoty Legionów Polskich, Lwów 1916,
• Wiktor Krzysztof Cygan, Oficerowie Legionów Polskich. Słownik Biograficzny, tom III, Wydawnictwo Barwa i Broń, Warszawa 2006,
• Piotr Zarzycki, Walki 36 Dywizji Piechoty Rezerwowej we wrześniu 1939 roku, Przegląd Historyczno-Wojskowy nr 2 (212) z 2006 r., s. 23-60,

To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.