Bristol F.2 Fighter

Z Wikipedii

Bristol F.2 Fighter
Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Producent	Bristol Aeroplane Company
Typ	samolot myśliwski
Konstrukcja	dwupłat o konstrukcji mieszanej, podwozie klasyczne – stałe
Załoga	2 (pilot, strzelec pokładowy lub obserwator)
Historia
Data oblotu	9 września 1916
Lata produkcji	1916 – 1918
Wycofanie ze służby	1932
Dane techniczne
Napęd	1 silnik rzędowy Rolls-Royce Falcon III
Moc	300 KM (221 (kW)
Wymiary
Rozpiętość	11,96 m
Długość	7,87 m
Wysokość	2,97 m
Powierzchnia nośna	37.62 m²
Masa
Własna	877 kg
Startowa	1261 kg
Osiągi
Prędkość maksymalna	192 km/h 390 km/h (w trakcie nurkowania)
Prędkość wznoszenia	5,1 m/s
Pułap	6100 m
Zasięg	467 km
Długotrwałość lotu	3 godziny
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabin maszynowy Vickers kal. 7,7 mm (stały, zsynchronizowane w górnej części kadłuba – pilota) 2 karabiny maszynowe Lewis kal. 7,7 mm (sprzężone, ruchomy, na obrotnicy w kabinie obserwatora)
Użytkownicy
Wielka Brytania, Belgia, Chiny, Hiszpania, Irlandia, Meksyk, Polska, Stany Zjednoczone
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Bristol F.2B Fighter – angielski dwumiejscowy dwupłatowy samolot myśliwski, zaprojektowany w 1916 roku w firmie Bristol.

Spis treści 1 Historia 2 Użycie bojowe 3 Użycie w lotnictwie polskim 4 Opis techniczny

[edytuj] Historia

W 1916 roku brytyjski Royal Flying Corps zamówił w kilku firmach lotniczych dwumiejscowy samolot myśliwski, który mógłby się sam obronić przed atakami samolotów przeciwnika. Miał się do tego przyczynić obserwator lub strzelec w drugiej kabinie obsługujący zamocowany na obrotnicy ruchomy karabin maszynowy.

Budowy takiego samolotu podjęła się firma Bristol, a na początku 1916 roku inż. Frank Bornwell konstruktor firmy zaprojektował samolot w układzie dwupłata, o kadłubie zawieszonym między płatami i o bardzo małej odległości kabin odkrytych pilota i obserwatora lub strzelca, aby łatwo mogli się porozumiewać.

Prototyp samolotu napędzany silnikiem widlastym Falcon, oznaczono jako Bristol F.2A i oblatano w dniu 9 września 1916 roku. Podczas prób w locie prototyp potwierdził dobre właściwości pilotażowe i założone osiągi. Zamówiono wtedy 50 sztuk tych samolotów, w które wyposażono dwa dywizjony Royal Flying Corps.

Po wprowadzeniu kilku zmian konstrukcyjnych przystąpiono do produkcji seryjnej odmiany samolotu oznaczonej jako Bristol F.2B Fighter. Oprócz zamówień lotnictwa brytyjskiego do wytwórni wpłynęły także zamówienia z innych państw.

Samolot miał (jako myśliwiec 2 miejscowy) bardzo dobre osiągi, dobrą wytrzymałość i sztywność konstrukcji (zmierzona prędkość maksymalna w nurkowaniu wyniosła 390 km/h i była największą w okresie I wojny światowej), pilotaż był łatwy, sterowność dobra, dobre właściwości w akrobacji i walce powietrznej.

Ogółem od 1916 roku do końca I wojny światowej wyprodukowano 3101 samolotów Bristol F.2B Fighter, a po jej zakończeniu dalszych 378 samolotów dla lotnictwa brytyjskiego i 49 dla zagranicy. Produkowano je także na licencji w USA – 50 sztuk i Belgii – 40 sztuk.

[edytuj] Użycie bojowe

Po raz pierwszy samoloty Bristol F.2B w liczbie 6 sztuk z 40. dywizjonu stoczyły walkę powietrzną 5 kwietnia 1917 roku nad Arras we Francji z 5 samolotami myśliwskimi z eskadry Richthofena. Piloci niemieccy zestrzelili wtedy 4 samoloty angielskie, nie ponosząc strat.

Dopiero zmiana taktyki stosowania tych samolotów z defensywnej na ofensywną wykazała ich zalety i piloci na tych samolotach odnieśli szereg zwycięstw. 20 dywizjon RFC wyposażony w samoloty Bristol F.2B Fighter zestrzelił łącznie 613 samolotów wroga. Indywidualnie najwięcej zwycięstw na samolotach tego typu odniosła załoga kanadyjska: mjr pil. A. Mac Keever i strzelec L. F. Powell, pierwszy z nich w ciągu pół roku zestrzelił 30, a drugi 6 samolotów niemieckich.

Zalety tego samolotu jakie potwierdziły się w trakcie walk w I wojnie światowej spowodowały, że w lotnictwie brytyjskim (RAF) używany był on aż do 1932 roku. Do połowy lat trzydziestych używany był także w lotnictwie m.in. w Belgii, Chinach, Hiszpanii, Irlandii i Meksyku.

[edytuj] Użycie w lotnictwie polskim

Do lotnictwa polskiego samoloty Bristol F.2B Fighter zostały zakupione w ilości 105 sztuk przez Misję Zakupów w Wielkiej Brytanii mjr Abżółtowskiego. Samoloty te w 1920 roku znajdowały się w składzie eskadr wywiadowczych: 1., 5., 9. i 10.. brały udział w wojnie polsko-bolszewickiej.

W eskadrach treningowych pułkach i w szkołach lotniczych stosowano je jeszcze na początku lat trzydziestych.

[edytuj] Opis techniczny

Samolot Bristol F.2B Fighter był dwumiejscowym samolotem myśliwskim i obserwacyjnym, dwupłatem o konstrukcji mieszanej, podwozie klasyczne – stałe. Napęd: silnik rzędowy, śmigło dwułopatowe, drewniane.