Web - Amazon

We provide Linux to the World


We support WINRAR [What is this] - [Download .exe file(s) for Windows]

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
SITEMAP
Audiobooks by Valerio Di Stefano: Single Download - Complete Download [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Alphabetical Download  [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Download Instructions

Make a donation: IBAN: IT36M0708677020000000008016 - BIC/SWIFT:  ICRAITRRU60 - VALERIO DI STEFANO or
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Empire Burlesque - Wikipedia, wolna encyklopedia

Empire Burlesque

Z Wikipedii

Empire Burlesque
Okładka
Album studyjny Boba Dylana
Wydany 8 czerwca 1985
Nagrywany lipiec 1984-marzec 1985
Gatunek rock
Długość 46:24
Wytwórnia Columbia
Producent Bob Dylan
Oceny
Płyta po płycie

Real Live
(1984)

Empire Burlesque
(1985)

Biograph
(1985)

Empire Burlesque – 23 studyjny album nagrany przez Boba Dylana pomiędzy lipcem 1984 r. a marcem 1985 i wydany w tym samym roku w czerwcu.

Spis treści

[edytuj] Historia i charakter albumu

Połowa lat 80. XX wieku to okres kolejnego z poważnych dołów w twórczości Dylana.

Oczywiście Dylan wydał już kiedyś fatalną płytę Self Portrait przeważnie z muzyką country, ale był to tylko jeden album, chociaż niestety aż podwójny. Tym razem lata 1984-1987 to ciąg niedobrych albumów.

Miesięczne europejskie tournée skończyło się 8 lipca 1984 r. i jeszcze tego samego miesiąca Dylan odbył pierwszą sesję nagraniową do planowanej płyty.

Co ciekawe - pierwsza sesja do Empire Burlesque wydanego 8 sierpnia 1985 r. dała także najważniejszy utwór z jego następnego albumu Knocked out Loaded. Ale może jeszcze ciekawsze jest to, że artysta powrócił tu do zarzuconej jeszcze w latach 60. metody nagrywania. Polegała ona na tym, że wchodził do studia nie mając żadnego, szkicowego nawet programu, co, jak i kiedy będzie nagrywał[1]. Od razu można zauważyć, że w latach 60. Dylan nie miał zachwianej wiary we własny osąd i dokładnie wiedział, czego chce.

Z tym nowym-starym podejściem Dylan zetknął się podczas drugiej sesji ze starymi wygami z Memphis, czyli znakomitą grupą Ala Greena. Ron Wood, obecny na dwu pierwszych sesjach był świadkiem nieprawdopodobnego chaosu: Wszyscy ci faceci z Memphis nie mogli zrozumieć progresjii akordów Boba. Za każdym razem, gdy rozpoczynał nową piosenkę, zaczynał ją w innej tonacji lub też, gdy przerabialiśmy tę samą piosenkę w kółko, za każdym razem była w innej tonacji. Cóż, ja mogę nadążyć z tym za Bobem, ale zespół był całkowicie zagubiony i [muzycy] jeden po drugim opuszczali studio[2].

Jak wiadomo Dylan czasami wracał do niewykorzystanych utworów z dawnych sesji i takim utworem jest tu Clean Cut Kid z sesji do Infidels. Nowym rysem jest także nagrywanie samych podkładów muzycznych, do których podkładał potem (nieraz dopiero przy następnych albumach) słowa. Chociaż zdarzało mu się już nagrywać utwory instrumentalne, do tej pory nigdy nie traktował ich jako gotowych podkładów... Nie był to więc dobry znak.

Być może, gdyby Dylan bardziej spieszył się z wydaniem albumu, byłby on zdecydowanie lepszy. Niektóre piosenki są zupełnie dobre, a kilka miało zadatki na znakomite. Niestety miał za dużo czasu oraz producenta Arthura Bakera, którego wpływ, w większości wypadków tragiczny, jest słyszalny właściwie na całej płycie. Dobrym przykładem jest tu apokaliptyczny utwór When the Night Comes Falling from the Sky. Piosenka ta posiadała olbrzymi potencjał. Niestety, został on przygnieciony bombastycznym (dotyczy to także innych utworów) akompaniamentem, pozbawioną gustu aranżacją i takim samym wokalem Dylana. Nawet tekst był lepszy we wcześniejszych wersjach. I mniej więcej dotyczy to wszystkich utworów. Kiedy na końcu płyty słychać akustyczny (wreszcie bez syntezatorów!) utwór Dark Eyes, jest to niezwykle ożywcze...

W marcu 1985 r. nastąpiła postprodukcja albumu. Dylan (zupełnie zagubiony) powiedział Kiedy nadszedł czas, żeby poskładać tę płytę, zaniosłem to wszystko [Bakerowi] i on nadał jej brzmienie jak płycie. Być może - tylko że to nie była płyta Boba Dylana[3].

[edytuj] Muzycy

  • Bob Dylan¹ - gitara, harmonijka, wokal, pianino (sesje 1-14)²
  • Ron Wood - gitara (sesja 1, 2)
  • Anton Fig - perkusja (sesja 1)
  • John Paris - gitara basowa (sesja 1)
  • The All Green Band - (sesja 2)
  • nieznani muzycy - (sesja 3)
  • Madelyn Quebec - wokal towarzyszący (sesje 4-5, 7, 11-14)
  • Don Heffington - perkusja (sesje 4, 5)
  • Ira Ingber - gitara (sesje 4, 12)
  • Carl Sealove - gitara basowa (sesja 4)
  • Vince Melamed - syntetyzer (sesja 4)
  • Benmont Tench - instrumenty klawiszowe (sesje 5, 9, 11, 13)
  • Mike Campbell - gitara (sesje 5, 11, 13)
  • Howie Epstein - gitara basowa (sesje 5, 11, 13)
  • Bob Glaub - gitara basowa (sesja 5)
  • Jim Keltner - perkusja (sesja 5)
  • Robbie Shakespeare - gitara basowa - (sesje 6,7, 9)
  • Sly Dunbar - perkusja (sesje 6, 7)
  • Little Steven - gitara (sesja 6)
  • Roy Bittan - instrumenty klawiszowe ((sesja 6)
  • Richard Scher - syntetyzer (sesje 7, 9)
  • Al Kooper - gitara (sesje 7, 12)
  • Stuart Kimball - gitara (sesja 7)
  • Mick Taylor - gitara (sesja 7)
  • Ted Perlman - gitara (sesja 7)
  • Carolyn Dennis - wokal towarzyszący (sesje 9, 11-14)
  • Queen Esther Marrow - wokal towarzyszący (sesje 9, 11-14)
  • Urban Bright Horns - instrumenty dęte (sesja 9)
  • Chops³ - instrumenty dęte (sesja 9?)
  • Bashiri Johnson - instrumenty perkusyjne (sesja 9)
  • Peggi Blue - wokal towarzyszący (sesja 9)
  • Debra Byrd - wokal towarzyszący (sesja 9)
  • David Watson - saksofon (sesja 9)
  • Alan Clark - syntezator (sesja 9?)
  • Syd McGuiness - gitara (sesja 9?)
  • ¹ Pogrubionym drukiem wyszczególnieni muzycy na wykazie Clintona Heylina i Boba Dylana
  • ² Sesje od 10 do 14 są sesjami do Knocked out Loaded
  • ³ Kursywą wyróżnieni muzycy nie wymienieni przez Clintona Heylina
  • Reszta muzyków jest wymieniona przez Clintona Heylina

[edytuj] Spis utworów

  1. Tight Connection to My Heart (Has Anybody Seen My Love?) [5:19]
  2. Seeing the Real You at Last [4:18]
  3. I'll Remeber You [4:12]
  4. Clean Cut Kid [4:14]
  5. Never Gonna Be the Same Again [3:06]
  6. Trust Yourself [3:26]
  7. Emotionally Yours [4:36]
  8. When the Night Comes Falling from the Sky [7:18]
  9. Something's Burning, Baby [4:51]
  10. Dark Eyes [5:04]

[edytuj] Odrzuty z sesji

  1. Go 'Way Little Boy
  2. Who Loves You More?
  3. Wolf (instrumentalny)
  4. Groovin' at Delta (instrumentalny)
  5. Clean Cut Kid (druga wersja trafiła na album Empire Burlesque)
  6. Driftin' Too Far from Shore (druga wersja posłużyła do dlaszych obróbek i ukazała się na singlu i albumie Knocked out Loaded
  7. Honey Wait
  8. Mountain of Love
  9. In the Summertime (co najmniej cztery wersje)
  10. Freedom for the Stallion (co najmniej trzy wersje)
  11. Instrumentalny (6 wersji)
  12. Something's Burning, Baby (druga wersja trafiła an album Empire Burlesque)
  13. New Danville Girl (zamienił się potem w Brownsville Girl z Knocked out Loaded
  14. Seeing the Real You at Last (druga wersja trafiła an album Empire Burlesque)
  15. Maybe Someday (isntrumentalny)
  16. When the Night Comes Falling from the Sky (ukazał się na The Bootleg Series Volumes 1-3 (Rare & Unreleased) 1961-1991
  17. Waiting to Get Beat
  18. The Very Thought of You
  19. Straight A's in Love (odrzuty

[edytuj] Opis płyty

  • Producent - Bob Dylan, Bob Dylan i Arthur Baker
  • Inżynier nagrywający i miksujący - Josh Abbey
  • Inżynierowie - George Tutko, Judy Feltus
  • Miejsca i data nagrania
  1. sesja: Delta Sound Studios, Nowy Jork; od poł do końca lipca 1984 (4) (odrzuty 1-6)
  2. sesja: Intergalactic Studio, Nowy Jork; koniec lipca 1984 (odrzuty 7, 8)
  3. sesja: Oceanway Studios, Los Angeles, Kalifornia; listopad 1985 (odrzuty 9-11)
  4. sesja: Cherokee Studios, Los Angeles, Kalifornia; grudzień 1984 (9) (odrzuty 12, 13)
  5. sesja: Cherokee Studios, Los Angeles, Kalifornia; styczeń-wczesny luty 1985 (album 2, 3, 6, 7) (odrzuty 13, 14)
  6. sesja: The Power Station, Nowy Jork; 19 lutego 1985; (odrzut 15)
  7. sesja: The Power Station, Nowy Jork; koniec lutego 1985; (album 1, 5, 8) (odrzuty 16-18)
  8. sesja: The Power Station, Nowy Jork; marzec 1985; (10)
  9. sesja: The Power Station, Nowy Jork; marzec 1985; (overdubbing 1, 2, 4, 5, 6, 7, 8, 9)
  • Remiks - Arthur Baker
  • Projekt okładki - Nick Egan
  • Czas - 46 min. 24 sek.
  • Firma nagraniowa - Columbia
  • Numer katalogowy - CK 40110
  • Data wydania - 8 czerwca 1985

[edytuj] Listy przebojów

[edytuj] Album

Rok Lista Pozycja
1985 Billboard USA. Albumy popowe 33
1985 Melody Maker WB. Albumy popowe 11

[edytuj] Bibiliografia

Przypisy

  1. Clinton Heylin. Bob Dylan. The Rocroding Sessions. Str. 157
  2. Ibid. Str. 158
  3. Ibid. Str. 161

[edytuj] Linki zewnętrzne

Our "Network":

Project Gutenberg
https://gutenberg.classicistranieri.com

Encyclopaedia Britannica 1911
https://encyclopaediabritannica.classicistranieri.com

Librivox Audiobooks
https://librivox.classicistranieri.com

Linux Distributions
https://old.classicistranieri.com

Magnatune (MP3 Music)
https://magnatune.classicistranieri.com

Static Wikipedia (June 2008)
https://wikipedia.classicistranieri.com

Static Wikipedia (March 2008)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com/mar2008/

Static Wikipedia (2007)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com

Static Wikipedia (2006)
https://wikipedia2006.classicistranieri.com

Liber Liber
https://liberliber.classicistranieri.com

ZIM Files for Kiwix
https://zim.classicistranieri.com


Other Websites:

Bach - Goldberg Variations
https://www.goldbergvariations.org

Lazarillo de Tormes
https://www.lazarillodetormes.org

Madame Bovary
https://www.madamebovary.org

Il Fu Mattia Pascal
https://www.mattiapascal.it

The Voice in the Desert
https://www.thevoiceinthedesert.org

Confessione d'un amore fascista
https://www.amorefascista.it

Malinverno
https://www.malinverno.org

Debito formativo
https://www.debitoformativo.it

Adina Spire
https://www.adinaspire.com