Visions of Johanna

Z Wikipedii

Visions of Johanna
Utwór Boba Dylana z albumu Blonde on Blonde
Wydany	16 maja 1966
Nagrywany	14 lutego 1966
Gatunek	blues
Długość	7:27
Twórca	Bob Dylan
Producent	Bob Johnston
Utwór po utworze
Blonde on Blonde
„Pledging My Time” (2)	„Visions of Johanna” (3)	„One of Us Must Know (Sooner or Later)” (4)

Visions of Johanna - piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w lutym i wydana na albumie Blonde on Blonde w maju 1966 r.

Spis treści 1 Historia i charakter utworu 2 Wersje Dylana 3 Dyskografia i wideografia 4 Wersje innych artystów 5 Bibliografia 6 Przypisy 7 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia i charakter utworu

Piosenka Visions of Johanna zaliczana jest przez krytyków do arcydzieł Dylana^[1]. Clinton Helin uważa ją za najlepiej zrealizowaną w studiu kompozycję ze wszystkich nagranych do tej pory^[2]. Należy ona także do utworów wywodzących się z głębin jego podświadomości czy też "podziemia", które przecież sam stworzył.

W tym okresie twórczości Dylan w stosunkowo długich kompozycjach łączył obrazy i postacie w surrealistycznych wersach zderzających się z innymi surrealistycznymi wersami w tajemniczych, trudnych nieraz do jasnego zrozumienia zwrotkach, wywołujących jednak w słuchaczach i czytelnikach wrażenie nieodpartego piękna^[3]. Koresponduje z tym rozmazana, nieostra okładka albumu.

Utwór napisany jest z punktu widzenia narratora, schwytanego w ciasny, wręcz klaustrofobiczny związek z kobietą noszącą imię Louise. Wolny pozostaje jedynie jego umysł, który ściga nieosiągalne wyobrażenie Johanny. Podążając za tą wizją czytelnik/słuchacz przenosi się z miejsca na miejsce; z loftów nocnego Manhattanu do podziemi metra, do pustych placów, do tajemniczego muzeum, w którym "sądzona jest nieskończoność" (ang. oryg. "infinity goes up on trial"). Za narratorem czytelnik/słuchacz wychwytuje strzępki rozmów, spotyka dziwne postacie (m.in. zagubionego małego chłopca, który może być lustrzanym odbiciem narratora; "całonocne" dziewczyny w kolejce D; strażnika nocnego) i jest ścigany przez ducha elektryczności. Wszystkie te historie, które się mu przydarzają, stopniowo rozluźniają jego pojęcie rzeczywistości i w halucynacyjnym zakończeniu utworu pozostają już ostatecznie jedynie "wizje Johanny".

Utwór ten jest jednym z ulubionych utworów "twardych" fanów Dylana. Tacy znawcy twórczości i życia Dylana jak np. Andy Gill (autor książki "Don't Think Twice, It's All Right") i Robert Shelton (autor "No Direction Home: The Life and Music of Bob Dylan") uważają "Visions of Johanna" za jeden z głównych utworów Dylana.

W 1982 r. czytelnicy The Telegraph wybrali ten utwór "najbardziej ulubioną piosenką Dylana", pozostawiając Like a Rolling Stone i It's Alright, Ma (I'm Only Bleeding) zdecydowanie ex aequo na drugim miejscu.

Tajemniczość, wizyjność i niejasność treści kontrastuje z prostotą samej muzyki zbudowanej na czterech akordach. Przez cztery zwrotki schemat rymów to AAA BBBB CC. Ostatnia zwrotka to dramatyczne crescendo z rozciągniętym schematem rymów AAA BBBBBBB CC.

Wykonanie wokalne utworu jest na najwyższym poziomie^[4]. Niezwykłe i zaskakujące nieraz frazowanie Dylana, dodaje utworowi nowych znaczeń.

Chociaż zespołowe wykonanie piosenki na albumie Blonde on Blonde jest mistrzowskie, to jej solowa, akustyczna wersja z Manchesteru w Anglii, zarejestrowana na albumie The Bootleg Series Vol. 4 całkowicie dorównuje oryginałowi. Zapowiadając ten utwór Dylan odrzuca oskarżenie, że jest to "piosenka narkotyczna". Dla niego myślenie o tej piosence w ten sposób jest po prostu prostactwem.

Nie jest jasne, czy kompozycja ta ma jakiekolwiek źródła w biografii Dylana. Została napisana w pół roku po rozstaniu z Joan Baez i właściwie w okresie ślubu muzyka z Sarą Noznisky (Lownds), ale próżno tu szukać jakiś powiązań.

[edytuj] Wersje Dylana

Sesje do albumu

• 30 listopada 1965 - sesja do albumu w Columbia Studios, Nowy Jork w stanie Nowy Jork. Powstało 14 wersji utworu. 8 wersja została umieszczona na albumie The Bootleg Series Vol. 7. Pierwsze wersje piosenki nosiły tytuł Freeze Out.
• 14 lutego 1966 - sesja nagraniowa do albumu w Columbia Music Row Studios w Nashville w stanie Tennessee. Powstały cztery wersje utworu; na album trafiła czwarta wersja.

1966

• 5 lutego 1966 - koncert w "Westchester County Center" w White Plaines, Nowy Jork w stanie Nowy Jork
• 6 lutego 1966 - koncert w "Syria Mosque" w Pittsburgu w stanie Pensylwania
• 26 lutego 1966 - koncert w "Garden Island" w Hampstead w stanie Nowy Jork

Tournée po Australii i Europie (pocz. 13 kwietnia 1966)

• 13 kwietnia 1966 - koncert na stadionie w Sydney w Australii
• 19 lub 20 kwietnia 1966 - koncert w "Festival Hall" w Melbourne w Australii
• 29 kwietnia 1966 - koncert w "Konserthuset" w Sztokholmie w Szwecjii
• 5 maja 1966 - koncert w "Adelphi Theatre" w Dublinie w Irlandii
• 10 maja 1966 - koncert w "Colston Hall" w Bristolu w Anglii
• 15 maja 1966 - koncert w "DeMontford Hall" w Leicester w Anglii
• 16 maja 1966 - koncert w "Gaumont Theatre" w Sheffield w Anglii
• 17 maja 1966 - koncert w "Free Trade Hall" w Manchesterze w Anglii. To wykonanie zostało wydane na The Bootleg Series Vol. 4
• 20 maja 1966 - koncert w "ABC Theatre" w Edynburgu w Szkocji
• 26 maja 1966 - koncerty w "Royal Albert Hall" w Londynie; koncerty wieczorny i nocny. Jedno z tych nagrań trafiło na album Biograph.

1974

Tournée po Ameryce z The Band (pocz. 3 stycznia 1974)

• 6 lutego 1974 - koncert w "Coliseum" w Denver w stanie Kolorado, USA

1976

Rolling Thunder Revue 2 (pocz. 18 kwietnia 1976)

• 18 kwietnia 1976 - koncert w "Civic Center" w Lakeland na Florydzie, USA
• 22 kwietnia 1976 - koncert w "Starlight Ballroom" w "Belleview Biltimore Hotel" w Clearwater na Florydzie. Koncert wieczorny

1988

Nigdy nie kończące się tournée (pocz. 7 czerwca 1988)

Interstate 88 II

Część druga: Letnie tournée po Północnej Ameryce (pocz. 18 sierpnia 1988)

• 3 września 1988 - koncert w "Riverfront Park", w Manchesterze, w stanie New Hampshire, USA

1989

Część szósta: Jesienne tournée po USA (pocz. 10 października 1989)

• 1 listopada 1989 - koncert w "Hill Auditorium" na University of Michian w Ann Arbor, w stanie Michigan, USA

[edytuj] Dyskografia i wideografia

• Biograph (1985)
• The Bootleg Series Vol. 4: Bob Dylan Live 1966, The "Royal Albert Hall" Concert (1998
• The Bootleg Series Vol. 7: No Direction Home: The Soundtrack (2005)

[edytuj] Wersje innych artystów

• Quinaimes Band - Quinaimes Band (1971)
• Marianne Faithfull - Rich Kid Blues (1988)
• Austine Delone - Delone at Last (1991)
• Peter Laughner - Take the Guitar Player for a Ride]] (1994)
• Lee Renaldo na albumie różnych wykonawców Outlaw Blues, Volume 2 (1995)
• The Zimmermen - The Dungeon Tapes (1996)
• The Grateful Dead - Fallout from the Phil Zone (1997)
• Michael Moore - Jewels and Binoculars (2000)
• Robyn Hitchcock - Robyn Sings (2002)
• Gerry Murphy - Gerry Murphy Sings Bob Dylan (2002)
• Anders Osborne na albumie różnych wykonawców Blues on Blonde on Blonde (2003)

[edytuj] Bibliografia

• Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1960-1973. The Early Years. ISBN 1-84449-095-5
• Clinton Heylin. Bob Dylan. The Recording Sessions'. ISBN 0-312-13439-8
• Oliver Trager. Keys to the Rain. ISBN 0-8230-7974-0

Przypisy

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Tekst piosenki
• Akordy