It's All Over Now, Baby Blue

Z Wikipedii

It's All Over Now, Baby Blue
Utwór Boba Dylana z albumu Bringing It All Back Home
Wydany	22 marca 1965
Nagrywany	15 stycznia 1965
Gatunek	folk rock
Długość	4:12
Twórca	Bob Dylan
Producent	Tom Wilson
Utwór po utworze
Bringing It All Back Home
„It's Alright, Ma (I'm Only Bleeding)” (10)	„It's All Over Now, Baby Blue” (11)

It's All Over Now, Baby Blue – piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w styczniu i wydana na albumie Bringing It All Back Home w marcu 1965 r.

Spis treści 1 Historia i charakter utworu 2 Wersje Dylana 3 Dyskografia i wideografia 4 Wersje innych artystów 5 Bibliografia 6 Przypisy 7 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia i charakter utworu

It's All Over Now, Baby Blue pozostaje do dziś jednym z najpopularniejszych utworów Dylana i zarazem utworem niezwykle wieloznacznym, dającym się wielorako interpretować.

Może być pożegnaniem z kobietą, przyjacielem, byłym przyjacielem, z polityczną lewicą, a nawet z własną (lub też czyjąś) niewinnością. Może być rozpatrywany jako kołysanka, ale także jako pieśń przebudzenia...

Świat przedstawiony w tym utworze jest światem zimnym, w którym nic nie jest pewne i niczego nie można przewidzieć. Głos Dylana przekazuje jego ból i swoistą nadzieję (w ciemnych barwach) i mocne emocje, które wyhamowuje zamieniając je w kruche poddanie się.

Dylan skomponował tę piosenkę w krytycznym momencie swojego rozwoju duchowego (jako człowieka) i rozwoju kariery (jako artysty). Przechodził z utworów typu "wskazywanie palcem" do utworów surrealistycznych, które wykazywały nawet solipsyzm ich autora.

Chociaż tytuł sugeruje, że jest to utwór o pożegnaniach, to jest to przede wszystkim utwór o nowych początkach. Typowym przykładem tego są wersy

Forget the dead you've left, they will not follow you

Strike another match, go start anew

(pol. zapomnij zmarłych, których pozostawiłeś; nie pójdą za tobą/podejmij inny mecz, zacznij coś nowego)

To ewidentnie nie jest epitafium, tylko wezwanie do nowego życia.

Piosenka ta wykazuje wpływ teorii Carla Junga o synchroniczności – filozofii czy technice obserwacyjnej, będącej pewnego rodzaju sztuką "przypadkowego" odkrywania rzeczy dobrych i pełnych znaczenia. Jung pisze o tym w związku z chińską księgą Yijing, która w latach 60. stała się niezwykle popularna w świecie zachodnim i bez wątpienia była znana także Dylanowi.^[1]

W utworze tym występuje także spora liczba symboli i postaci, które je ucieleśniają (np. your orphan with his gun; pol. twój sierota ze swoim rewolwerem). Co charakterystyczne – wszystkie są potencjalnie groźna dla "adresata" piosenki. Ale jest to świat, w którym nawet "dywan rusza się pod tobą".

Dylan skomponował It's All Over Now, Baby Blue najpewniej na początku stycznia 1965 r. Sam wskazał, że wpływ na niego miała piosenka Baby Blue Gene'a Vincenta, chociaż Dylanowski utwór jest właściwie jej antytezą.

Podzielone wśród krytyków i fanów są sugestie odnośnie tytułowego "Baby Blue".

Niektórzy sugerują niebieskookiego Paula Claytona, przyjaciela nowojorskiego Dylana z wczesnych lat 60. Był on piosenkarzem folkowym i zbieraczem folklorystycznym. To właśnie on zagrał Dylanowi Scarlet Ribbons for Her Hair, co przyczyniło się do powstania melodii Don't Think Twice, It's All Right. Był on niezwykle przywiązany do Dylana (dokładnie w takim samym stopniu jak Dylan do Woody'ego Guthrie). Niektórzy uważają, że był gejem. Clayton popełnił samobójstwo 30 marca 1967 r. Inni natomiast sugerują, że adresatem utworu jest inny przyjaciel Dylana z tego wczesnego nowojorskiego okresu – David Blue. Pojawił się on na okładce albumu The Basement Tapes (siedzi na podłodze w pierwszym rzędzie ze złożonymi dłońmi) oraz zagrał ważną rolę w filmie Dylana z 1978 r. Renaldo & Clara.

Podczas koncertów piosenka ta była wykonywana głównie w akustycznych solowych wersjach. W 1978 r. została ona jednak zaaranżowana bardziej w stylu rockandrollowym, co nadało jej bardziej optymistycznego wydźwięku. W latach 80. Dylan powrócił znów do solowej akustycznej wersji. Od 2003 r. piosenka była wykonywana przez zespół, z mocnym akcentem na partie fortepianowe, z łagodną aranżacją wydobywająca wszystkie subtelności kompozycji.

[edytuj] Wersje Dylana

• 13 stycznia 1965 – sesje nagraniowe do albumu w Columbia Studio A w Nowym Jorku. Wersja monofoniczna.
• 15 stycznia 1965 – sesje nagraniowe do albumu w Columbia Studio A w Nowym Jorku
• 17 lutego 1965 – nagrania w TV WABC w Nowym Jorku dla programu "Les Crane Show"
• 27 marca 1965 – koncert w "Civic Auditorium" w Santa Monica w stanie Kalifornii
• 7 maja 1965 – koncert we "Free Trade Hall" w Manchesterze w Wielkiej Brytanii
• 9 maja 1965 – koncert w "Royal Albert Hall" w Londynie.
• 10 maja 1965 – koncert w "Royal Albert Hall" w Londynie. Wideo/DVD Don't Look Back
• 1 czerwca 1965 – nagrania dla TV BBC w Londynie; tę część programu wyemitowano 19 czerwca 1965
• 26 lipca 1965 – występ na Newport Folk Festival; ukazał się na DVD The Other Side of the Mirror (...).
• 28 sierpnia 1965 – koncert na tenisowym stadionie "Forest Hills" w Nowym Jorku
• 3 września 1965 – koncert w "Hollywood Bowl" w Los Angeles w stanie Kalifornia
• 1 października 1965 – koncert w grupą The Hawks/The Band w Carnegie Hall w Nowym Jorku
• 25 listopada 1965 – koncert w "Arie Crown Theater" w McCormick Place w Chicago w stanie Illinois
• 5 lutego 1966 – koncert w "Westchester County Center" w White Plains w Nowym Jorku
• 6 lutego 1966 – koncert w "Syria Mosque" w Pittsburghu w stanie Pensylwania
• 26 lutego 1966 – koncert w "Garden Island" w Hampstead w stanie Nowy Jork
• 13 kwietnia 1966 – koncert na stadionie w Sydney w Australii
• 19 lub 20 kwietnia 1966 – koncert w "Festival Hall" w Melbourne w Australii
• 29 kwietnia 1966 – koncert w "Konserthuset" w Sztokholmie w Szwecji
• 5 maja 1966 – koncert w "Adelphi Theatre" w Dublinie w Irlandii
• 10 maja 1966 – koncert w "Colston Hall" w Bristolu w Wielkiej Brytanii
• 15 maja 1966 – koncert w "DeMontford Hall" w Leicester w Wielkiej Brytanii
• 16 maja 1966 – koncert w "Gaumont Theatre" w Sheffield w Wielkiej Brytanii
• 17 maja 1966 – koncert w "Free Tade Hall" w Manchesterze w Wielkiej Brytanii. Ukazał się na The Bootleg Series Vol. 4
• 20 maja 1966 – koncert w "ABC Theatre" w Edynburgu w Wielkiej Brytanii
• 26 maja 1966 – koncerty w "Royal Albert Hall" w Londynie; koncerty: wieczorny i nocny

Tournée po USA z grupą The Band; pierwsze tournée Dylana od maja 1966 r.

• 6 stycznia 1974 – koncert w "The Spectrum" w Filadelfii w stanie Pensylwanii
• 22 stycznia 1974 – koncert w "The Omni" w Atlancie w stanie Georgia
• 29 stycznia 1974 – koncert w "Nassau County Coliseum" w Nassau w stanie Nowy Jork
• 14 lutego 1974 – koncert w "The Forum" w Inglewood w Kalifornii. Koncert wieczorny

Tournée Rolling Thunder Revue

• 1 grudnia 1975 – koncert w "Maple Leaf Gardens" w Toronto w prow. Ontario w Kanadzie
• 4 grudnia 1975 – koncert w "Forum de Montreal" w Montrealu w prow. Quebec w Kanadzie. To nagranie ukazało się na The Bootleg Series Vol. 5

Światowe Tournée 1978. Od 20 lutego 1978 do 16 grudnia 1978. Cała światowa tura koncertowa Dylana liczyła 114 koncertów. Utwór ten był wykonywany dopiero od 41 koncertu

• 1 lipca 1978 – koncert na "Zeppelinfeld" w Norymberdze w Niemczech
• 3 lipca 1978 – koncert w "Pavillon de Paris" w Paryżu we Francji
• 4 lipca 1978 – koncert w "Pavillon de Paris" w Paryżu
• 5 lipca 1978 – koncert w "Pavillon de Paris" w Paryżu
• 6 lipca 1978 – koncert w "Pavillon de Paris" w Paryżu
• 8 lipca 1978 – koncert w "Pavillon de Paris" w Paryżu
• 11 lipca 1978 – koncert w "Scandinavium" w Göteborgu w Szwecji
• 12 lipca 1978 – koncert w "Scandinavium" w Göteborgu w Szwecji
• 15 lipca 1978 – koncert w "Blackbushe Aerodrome" w Camberley w Wielkiej Brytanii
• 24 września 1978 – koncert w "Broome County Veterans Memorial Arena" w Binghamton w stanie Nowy Jork
• 4 października 1978 – koncert w "Civic Center" w Baltimore w stanie Maryland
• 5 października 1978 – koncert w "Capital Center" w Largo w stanie Maryland
• 6 października 1978 – koncert w "The Spectrum" w Filadelfii w stanie Pensylwania
• 7 października 1978 – koncert w "Civic Center" w Providence w stanie Rhode Island
• 9 października 1978 – koncert w "Memorial Auditorium" w Buffalo w stanie Nowy Jork
• 12 października 1978 – koncert w "Maple Leaf Gardens" w Toronto w prow. Ontario w Kanadzie
• 13 października 1978 – koncert w "The Olympia" w Detroit w stanie Michigan
• 14 października 1978 – koncert w "Hulman Civic University Center" w Terra Haute w stanie Indiana
• 15 października 1978 – koncert w "Riverfront Coliseum" w Cincinnati w stanie Ohio
• 17 października 1978 – koncert na "Chicago Stadium" w Chicago w stanie Illinois
• 18 października 1978 – koncert na "Chicago Stadium" w Chicago w stanie Illinois
• 20 października 1978 – koncert w "Richfield Coliseum" w Richfield w stanie Ohio
• 27 października 1978 – koncert na "Wings Stadium" w Kalamazoo w stanie Michigan
• 28 października 1978 – koncert w "S.I.U. Arena" na Southestern Illinois University w Carbondale
• 31 października 1978 – koncert w "Civic Senter" w Saint Paul w stanie Minnesota
• 1 listopada 1978 – koncert w "Dane County Memorial Coloseum" w Madison w stanie Wisconsin
• 3 listopada 1978 – koncert na "Kemper Arena" w Kansas City w stanie Missouri
• 4 listopada 1978 – koncert w "Civic Auditorium" w Omaha w stanie Nebraska
• 9 listopada 1978 – koncert w "Memorial Coliseum" w Portland w stanie Oregon
• 10 listopada 1978 – koncert w "HEC Edmondson Pavilion" w Seattle w stanie Waszyngton
• 11 listopada 1978 – koncert w "Pacific National Exhibition Hall" w Vancouver w prow. Kolumbia Brytyjska w Kanadzie
• 13 listopada 1978 – koncert w "Alameda County Coliseum" w Oakland w Kalifornii
• 14 listopada 1978 – koncert w "Alameda County Coliseum" w Oakland w Kalifornii
• 15 listopada 1978 – koncert w "Alameda County Coliseum" w Oakland w Kalifornii
• 17 listopada 1978 – koncert na "Sports Arena" w San Diego w Kalifornii
• 18 listopada 1978 – koncert w "A.S.U. Activities Center" w Tempe w stanie Arizona
• 19 listopada 1978 – koncert w "McKale Memorial Center" na University of Arizona w Tucson w Arizonie
• 21 listopada 1978 – koncert na "Special Events Arena" w El Paso w stanie Teksas
• 23 listopada 1978 – koncert w "Lloyd Noble Center" w Nirman w stanie Oklahoma
• 24 listopada 1978 – koncert w "Tarrant County Convention Center Arena" w Fort Worth w Teksasie
• 25 listopada 1978 – koncert w "Special Event Center" na University of Texas w Austin w Teksasie
• 26 listopada 1978 – koncert w "The Summit" w Houston w Teksasie
• 28 listopada 1978 – koncert w "The Coliseum" w Jackson w stanie Missisipi
• 29 listopada 1978 – koncert w "L.S.U. Assembly Center" w Baton Rouge w stanie Luizjana
• 1 grudnia 1978 – koncert w "Mid-South Coliseum" w Memphis w stanie Tennessee
• 2 grudnia 1978 – koncert w "Municipal Auditorium" w Nashville w Tennessee
• 3 grudnia 1978 – koncert w "Jefferson Civic Center" w Birmingham w stanie Alabama

Po kilkuletniej przerwie na trzy gospelowe tournée Dylana, piosenka ta powróciła do repertuaru i była regularnie wykonywana od 1981 r. przez całe lata 80., i 90. XX wieku.

Utwór ten jest wykonywny także na koncertach w pierwszym dziesięcioleciu XXI wieku.

[edytuj] Dyskografia i wideografia

Dyski

• Greatest Hits, Volume II (1971)
• Biograph (1985)
• The Bootleg Series Vol. 4: Bob Dylan Live 1966, The "Royal Albert Hall" Concert (1998)
• The Bootleg Series Vol. 5: Bob Dylan Live 1975, The Rolling Thunder Revue (2002)
• The Bootleg Series Vol. 7: No Direction Home: The Soundtrack (2005)
• Dylan (2007)

Film

• Don't Look Back (2007)
• The Other Side of the Mirror. Bob Dylan Live at the Newport Folk Festival 1963-1965 (2007)

[edytuj] Wersje innych artystów

• Joan Baez – Farewell, Angelina (1965); Golden Hour]] (1972); Greatest Hits (1973); Live at Newport (1996); Vanguard Sessions: Baez Sings Dylan (1998)
• The Byrds – Turn! Turn! Turn! (1965); Ballad of Easy Rider (1969); Byrds Play Dylan (1980); The Byrds (1990)
• Barry McGuire – Eve of Destruction (1965)
• Cops & Robbers – singel (1965)
• The Grateful Dead – Vintage Dead (1970); Dick's Picks, Volume 9 (1998); Postcards of the Hanging: Grateful Dead Perform the Songs of Bob Dylan (2002)
• Them – Them Again (1966); Basquiat: Original Soundtrck (1994)
• The Chocolate Watch Band – The Inner Mystique (1967)
• Druids of Stonehenge – Creation (1967)
• Thirteenth Floor Eleeators – Easter Everywhere (1968)
• Dion – Wonder Where I'm Bound (1969); The Road I'm On: Retrospective (1997)
• Danny Cox – Birth Announcement (1969)
• Bold – Bold (1970)
• Leon Russell – Leon Russell and the Shelter People (1971)
• Turley Richards – Expressions (1971)
• Judy Nash – The Night They Drove Old Dixie Down (1972)
• Manfred Mann – Glorified Magnified (1972)
• The Animals – Before We Were So Rudely Interrupted (1976)
• Little Bob Story – High Time (1976)
• Graham Bonnet – Graham Bonnet (1977)
• Link Wray – Bullshot (1979)
• Flash – My Generation (1983)
• Ap Daalmeijer – Studio (1983)
• Marianne Faithfull – Rich Kid Blues (1985)
• Falco – Falco 3 (1986)
• Shadowland – Shadowland (1989)
• Richie Havens – Sings Beatles and Dylan (1990)
• Steven Keene – Keene on Dylan (1990)
• Energy Orchard – Stop the Machine (1992)
• The Famous Charisma Box – Famous Charisma Box (1993)
• Van Morrison – Best of Van Morrison, Volume 2 (1993)
• Tom Constanten – Morning Dew (1993)
• Cops & Robbers na albumie różnych wykonawców The Songs of Bob Dylan (1993)
• Judy Collins – Judy Sings Dylan... Just Like a Woman (1993)
• Phil Carmen – Bob Dylan's Dream (1996)
• Roger Chapman – Kiss My Soul (1996)
• West Coast Pop Art Experimental Band – Volume One (1997)
• Country Gentlemen – Early Rebel Recordings 1962-1971 (1998)
• Hole – Celebrity Skin (1998); The Crow (2000)
• Jimmy LaFave – Trail (1999)
• Steve Howe – Portraits of Bob Dylan (1999)
• Andy Hill – It Takes a Lot to Laugh (2000)
• Rolling Thunder – The Never Ending Rehearsal (2000)
• Stephen Cummings – The Woodstock Sessions: Songs of Bob Dylan (2000)
• Kelly Hogan na albumie różnych wykonawców A Tribute to Bob Dylan, Volume 3: The Times They Are a-Changin' (2000)
• Michel Montecrossa – Jet Pilot (2000)
• The Blues Doctor – Backs Bobby Dylan (2001)
• 2 of Us – From Zimmermann to Genghis Khan (2001)
• Cops & Robbers na albumie różnych wykonawców It Ain't Me Babe -Zimmerman Framed: The Songs of Bob Dylan (2001)
• Barb Jungr – Every Grain of Sand: Barb Jungr Sings Bob Dylan (2001)
• Bryan Ferry – Frantic (2002)
• Robyn Hitchcock – Robyn Sings (2002)
• Joni Mitchell – The Word (2003)

[edytuj] Bibliografia

• Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1960-1973. The Early Years. ISBN 1-84449-095-5
• Clinton Heylin. Bob Dylan. The Recording Sessions'. ISBN 0-312-13439-8
• Oliver Trager. Keys to the Rain. ISBN 0-8230-7974-0

Przypisy

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Tekst
• Akordy