Leon Brittan
Z Wikipedii
Leon Brittan, baron Brittan of Spennithorne (ur. 25 września 1939 w Londynie), brytyjski prawnik i polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Margaret Thatcher, komisarz europejski.
Brittan pochodzi z litewskiej rodziny do żydowskich korzeniach. Wykształcenie odebrał w Haberdashers' Aske's Boys' School oraz w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. Na studiach był przewodniczącym Cambridge Union Society. Po studiach rozpoczął praktykę prawniczą w Inner Temple (1962 r.). Dosłużył się tytułu Radcy Królowej w 1978 r.
W latach 1966 i 1970 bez powodzenia próbował dostać sie do Izby Gmin z okręgu North Kensington. Dopiero w lutym 1974 r. wygrał wybory w okręgu Cleveland and Whitby. Od 1983 r. reprezentował okręg wyborczy Richmond. W 1976 r. został mówcą opozycji. W latach 1979-1981 był ministrem stanu w Home Office. W 1981 r. został członkiem gabinetu jako naczelny sekretarz skarbu. W 1983 r. został ministrem spraw wewnętrznych, a w 1985 r. ministrem handlu i przemysłu. Zrezygnował w 1986 r. po aferze dotyczącej sprzedaży brytyjskiej firmy produkującej helikoptery Westland.
Z miejsca w Izbie Gmin zrezygnował w 1988 r. Rok później został komisarzem europejskim ds. konkurencji. Był nim do 1993 r. W 1995 r. został wiceprzewodniczącym Komisji Europejskiej oraz komisarzem ds. stosunków zewnętrznych. Z tych stanowisk zrezygnował w 1999 r. po oskarżeniach o osztustwa finansowe.
W lutym 2000 r. został kreowany parem dożywotnim jako baron Brittan of Spennithorne i zasiadł w Izbie Lordów. W latach 1993-2005 był kanclerzem Uniwersytetu Teesside. Obecnie jest dyrektorem doradczym Unilever oraz konsultantem firmy prawniczej Herbert Smith. Jest żonaty z Dianą, ma dwie pasierbice.
[edytuj] Linki zewnętrzne
| Poprzednik John Biffen |
Naczelny sekretarz skarbu 1981-1983 |
Następca Peter Rees |
| Poprzednik William Whitelaw |
Minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii 1983-1985 |
Następca Douglas Hurd |
| Poprzednik Norman Tebbit |
Minister handlu i przemysłu Wielkiej Brytanii 1985-1986 |
Następca Paul Channon |
| Poprzednik George Robertson, baron Robertson of Port Ellen |
Kolejność precedencji w Zjednoczonym Królestwie Mężczyźni |
Następca John Birt, baron Birt |
W dniu powstania
Humphrey Atkins • John Biffen • Mark Carlisle • Lord Carrington • Nicholas Edwards • Ian Gilmour • Lord Hailsham of St Marylebone • Michael Heseltine • Geoffrey Howe • David Howell • Patrick Jenkin • Keith Joseph • Angus Maude • John Nott • James Prior • Francis Pym • Lord Soames • Norman St John-Stevas • Margaret Thatcher • Peter Walker • William Whitelaw • George Younger
Późniejsi członkowie gabinetu
Leon Brittan • Lord Cockfield • Norman Fowler • Tom King • Nigel Lawson • Cecil Parkinson • Norman Tebbit • Lady Young
W dniu powstania
John Biffen • Leon Brittan • Lord Cockfield • Nicholas Edwards • Norman Fowler • Lord Hailsham of St Marylebone • Michael Heseltine • Geoffrey Howe • Patrick Jenkin • Michael Jopling • Keith Joseph • Tom King • Nigel Lawson • Cecil Parkinson • James Prior • Peter Rees • Norman Tebbit • Margaret Thatcher • Peter Walker • Lord Whitelaw • George Younger
Późniejsi członkowie gabinetu
Kenneth Baker • Paul Channon • Kenneth Clarke • Lord Gowrie • Douglas Hurd • John MacGregor • John Moore • Nicholas Ridley • Malcolm Rifkind • Lord Young of Graffham
