Nicholas Ridley (polityk)
Z Wikipedii
Nicholas Ridley, baron Ridley of Liddesdale (ur. 17 lutego 1929 w hrabstwie Northumberland, zm. 4 marca 1993 w Carlisle), brytyjski arystokrata i polityk, członek Partii Konserwatywnej), minister w rządach Margaret Thatcher.
Ridley był synem Matthew Ridleya, 3. wicehrabiego Ridley, i Ursuli Lutyens, córki architekta Edwina Lutyensa. Był ojcem Jane Ridley, która wykłada historię na uniwersytecie w Buckingham. Jego starszym bratem jest Matthew Ridley, 4. wicehrabia Ridley. Nicholas pobierał nauki w Eton College oraz w Balliol College na Uniwersytecie w Oksfordzie. Po zakończeniu nauki rozpoczął pracę jako inżynier budownictwa lądowego. Był sekretarzem Canning Club, członkiem rady dystryktu wiejskiego Castle Ward oraz członkiem komitetu wykonawczego National Trust.
Pierwszą, nieudaną, próbę dostania się do Izby Gmin podjął w 1955 r. startując w wyborach w okręgu Blyth. Do parlamentu został wybrany w 1959 r. jako reprezentant okręgu Cirencester and Tewkesbury.
W 1962 r. został parlamentarnym prywatnym sekretarzem. W 1964 r. został członkiem Select Committee. Należał do grona stronników Margaret Thatcher. W 1973 r. był jednym z założycieli grupy Selsdon, który sprzeciwiała się zaniechaniu realizacji radykalnego manifestu torysów z 1970 r. Po wygranych przez konserwatystów wyborach 1979 r. Ridley został ministrem stanu w Foreign Office, odpowiedzialnym za wyspy falklandzkie. W latach 1981-1983 był finansowym sekretarzem skarbu. Po wyborach 1983 r. został członkiem gabinetu jako minister transportu.
Na tym stanowisku pozostawał do 1986 r., kiedy to został ministrem środowiska. W 1989 r. został ministrem handlu i przemysłu. Z tego stanowiska zrezygnował 14 lipca 1990 r. kiedy The Spectator opublikował wywiad z Ridleyem, w którym minister przyrównał pomysł wprowadzenia unii monetarnej i ekonomicznej do "niemieckiej rakiety o zasięgu na całą Europę", a przekazanie suwerenności organom Wspólnot Europejskich jest tak samo złe jak przekazanie jej Hitlerowi. Wywiad został opatrzony karykaturą na której Ridley przypinał wąsy Hitlera do plakatu kanclerza Helmuta Kohla.
28 lipca 1992 r. Ridley został kreowany parem dożywotnim jako baron Ridley of Liddesdale i zasiadł w Izbie Lordów. Zmarł w 1993 r. z powodu raka płuc.
| Poprzednik Tom King |
Minister transportu Wielkiej Brytanii 1983-1986 |
Następca John Moore |
| Poprzednik Kenneth Baker |
Minister środowiska Wielkiej Brytanii 1986-1989 |
Następca Chris Patten |
| Poprzednik David Young, baron Young of Graffham |
Minister handlu i przemysłu Wielkiej Brytanii 1989-1990 |
Następca Peter Lilley |
W dniu powstania
John Biffen • Leon Brittan • Lord Cockfield • Nicholas Edwards • Norman Fowler • Lord Hailsham of St Marylebone • Michael Heseltine • Geoffrey Howe • Patrick Jenkin • Michael Jopling • Keith Joseph • Tom King • Nigel Lawson • Cecil Parkinson • James Prior • Peter Rees • Norman Tebbit • Margaret Thatcher • Peter Walker • Lord Whitelaw • George Younger
Późniejsi członkowie gabinetu
Kenneth Baker • Paul Channon • Kenneth Clarke • Lord Gowrie • Douglas Hurd • John MacGregor • John Moore • Nicholas Ridley • Malcolm Rifkind • Lord Young of Graffham
W dniu powstania
Kenneth Baker • Paul Channon • Kenneth Clarke • Norman Fowler • Lord Havers • Geoffrey Howe • Douglas Hurd • Tom King • Nigel Lawson • John MacGregor • John Major • John Moore • Cecil Parkinson • Nicholas Ridley • Malcolm Rifkind • Margaret Thatcher • John Wakeham • Peter Walker • Lord Whitelaw • Lord Young of Graffham • George Younger
Późniejsi członkowie gabinetu
Lord Bealstead • Peter Brooke • John Gummer • Michael Howard • David Hunt • Norman Lamont • Peter Lilley • Lord Mackay of Clashfern • Tony Newton • Chris Patten • David Waddington • William Waldegrave
