Miejsce Piastowe
Z Wikipedii
Współrzędne: 49°38' N 21°47' E
| Miejsce Piastowe | |||
|
|||
| Województwo | podkarpackie | ||
| Powiat | krośnieński | ||
| Gmina | Miejsce Piastowe | ||
| Powierzchnia | 3,71 km² | ||
| Położenie | 49° 38' N 21° 47' E |
||
| Wysokość | 285 m n.p.m. | ||
| Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności • gęstość |
2800-3400 539,08 os./km² |
||
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
13 | ||
| Kod pocztowy | 38-430 | ||
| Tablice rejestracyjne | RKR | ||
|
Położenie na mapie Polski
  Miejsce Piastowe
|
|||
Miejsce Piastowe – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Miejsce Piastowe.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.
Miejscowość jest siedzibą gminy Miejsce Piastowe.
Spis treści |
[edytuj] Położenie
Miejsce Piastowe położone jest 6 km na południe od Krosna, na pięknym wzgórzu (310 m n.p.m.) i u jego podnóża. Przez zachodnią część osady płynie rzeka Lubatówka, do której wpływa od wschodu Iwonka. W centrum (rondo) krzyżują się ważne szlaki komunikacyjne. Z zachodu, od Jasła przez Krosno, wiedzie droga do Sanoka (DK28) i dalej na wschód do Przemyśla do granicy Polski z Ukrainą. I z północy od Rzeszowa na południe droga międzynarodowa E371 (DK9) do granicy ze Słowacją.
[edytuj] Historia
Ślady człowieka na tych terenach sięgają okresu paleolitu i neolitu, czego dowodem są liczne znaleziska i wykopaliska. Były tu także wpływy rzymskie. W VIII w. ziemie te zamieszkiwało plemię Lędzian. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1358 r., gdy król Kazimierz Wielki nadał miejscowości "Miestce" akt lokacyjny według prawa niemieckiego ( wieś Peisteten) i wójtostwo w Rogach Piotrowi z Kołaczyc: "W tejże wiosce Rogy dajemy wyżej wzmiankowanemu Piotrowi sołtysowi nad wymienioną rzeczką Lubatową po obu jej stronach, zaczynając od "Meszcza" w górę 110 łanów frankońskich naprawie magdeburskim w pełne władanie".
Nazwa wsi "Meszcze" na przestrzeni wieków ulegała zmianie. Za Jagiellonów zmieniła się na "Meszcze", a od rozbiorów "Miejsce". Przymiotnik "Piastowe" otrzymało Miejsce na wniosek ks. Markiewicza na Sejmie Galicyjskim w 1897 roku. Jest to synonim wyrazów wychowanie – piastowanie oraz nawiązujące do Piastów. Tu bowiem w 1892 proboszcz ks. Bronisław Markiewicz założył zakład wychowawczy i szkołę dla sierot prowadzone przez Zgromadzenie Świętego Michała Archanioła. W dniu 29 września 2007 r. kościół na Górce został ustanowiony jako Sanktuarium św. Michała Archanioła i bł. ks. Bronisława Markiewicza. Od 1423 roku do połowy XV wieku Miejsce było we władaniu Jana Grzymały z Pieczeniegów, burgrabiego krakowskiego i podkomorzego sanockiego. W 1427 roku wiódł on spór sądowy z dziedzicami Iwonicza Boczkiem i Benaszem o łąkę Corslag zakończony arbitrażem. W latach 1474-1475 miał miejsce najazd wojsk węgierskich, w czerwcu 1624 r. przeszły przez Miejsce hordy tatarskie, biorą w niewolę licznych mieszkańców. W czasie najazdu Rakoczego w 1657 r. została spalona plebania i część wsi. Miejsce Wymienione w aktach wizytacyjnych bp. Wacława Sierakowskiego z 1569 r.
[edytuj] Udział mieszkańców Miejsca w powstaniach
Stanisław Trzeciecki Konfederat barski rozpoczął działalność swojego rodu w Miejscu i w Dynowie. W latach 1768-1772 przy dworze Trzecieskich toczono obronne walki przeciw zaborcom. W dniu 6 kwietnia 1769 r. na polach między Miejscem, a Rogami miała miejsce bitwa konfederatów barskich z wojskami rosyjskimi, w której został ranny gen. Kazimierz Pułaski. Poległych konfederatów pochowano w zbiorowych mogiłach na terenie Rogów i Miejsca. Na mogile powstańców obok dworu, przy trasie do Wrocanki postawiono kapliczkę. Stanisław Trzecieski s. Andrzeja posiadał; Dynów, Igiozę, Łubno i Miejsce Piastowe. Miał 2 synów: Jakuba, który odziedziczył Dynów, Igiozê i Łubno i Jana, który odziedziczył Miejsce Piastowe. Franciszek Trzecieski (1807-1875), starszy syn wraz z inymi z Miejsca w roku 1831 odbył kampanię w Powstaniu listopadowym w korpusie gen.Girolamo Ramorino, odbierając z jego rąk złoty Krzyż Virtuti Militari po bitwie pod Drobinką, propagował zniesienie pańszczyzny, podniesienie poziomu oświaty wśród najuboższych. Jego synem był Tytus. W 1846 Tytus Trzecieski (1811-1878) – dziedzic Miejsca Piastowego i Polanki, Bóbrki, przygotowywali wraz z Ignacym Łukasiewiczem i Wincentym Polem udział w powstaniu krakowskim, jednak na dwór w Polance, napadli namówieni przez zaborców chłopi i dotkliwie pobili poetę oraz gospodarza, co wpłynęło na powstrzymanie się od dalszych przygotowań powstańczych. Jednak Trzesieccy nie tylko wspierali powstanie w 1863 r. ale brali w nim udział. Miała tu też większą posiadłość Maria Krasińska z Trzecieckich, która też wspierała wszelkie zrywy patriotyczne.
Dla uspokojenia nastrojów oraz do walki z szerzącym się pijaństwem Jan Trzecieski – poseł Ziemi Sanockiej wraz z hr.Anną Potocką z Działyńskich z Rymanowa (c.powstańca listopadowego Tytusa Działyńskiego), wystąpił w 1892 r. z prośbą do bp Łukasza Soleckiego o sprowadzenie do Miejsca ks. Bronisława Markiewicza, który założył tu Zgromadzenie Michalitów, dom dla 100 wychowanków w 1897 r., szkołę zawodową, drukarnię, wydawał czasopismo Powściągliwość i Praca i dramat "Bój bezkrwawy", gdzie napisał: "Najwyżej was Pan Bóg wyniesie, kiedy dacie światu Wielkiego Papieża". W tworzeniu wspólnoty sióstr Michalitek odegrała Sługa Boża Anna Kaworek /1872-1936/. W 1894 r. przyjechała do Miejsca Piastowego i pomimo bardzo trudnych warunków życia, tu pozostała. W 1897 r. wraz z 5 towarzyszkami złożyła na ręce ks. Markiewicza prywatne śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa oraz pomagała wydawać tu czasopismo Powściągliwość i Praca oraz zajmować się sierotami.
Groźny pożar we wsi miał miejsce w sierpniu 1892 r. Wówczas cały swój dobytek straciło 57 zamożniejszych gospodarzy.Szalejące epidemie cholery w 1831r. i 1845 r. przyczyniły się do powstania cmentarza cholerycznego, na którym pozostał kamienny krzyż.
[edytuj] II wojna światowa w Miejscu Piastowym
Tradycje wydawnicze kontynuował w czasach okupacji ks. Jan Górecki, drukując tu : Redutę,Walkę o Polskę. W 1939 r. – w październiku, w mieszkaniu ks. Jana Góreckiego w Miejscu Piastowym, por. Stanisław Pieńkowski przybyły z Warszawy, powołał Inspektorat SZP obejmujący powiaty: Sanok, Krosno, Brzozów, Jasło. Działała tu Placówka AK OP-15 Miejsce Piastowe; Pelargonia,Paulina z dowódcami oddziału; Leopold Gutwiński Biały, pchr. Jan Czuchra Kret, chor. Jan Zajdel Kres, ppor. Stanisław Habrat Polip, por. Stanisław Wenklar Wujek
Tytus Trzecieski (1906-1967) bratanek Adama Trzecieckiego, w okresie II wojny światowej dla AK sporządzał w Miejscu Piastowym fałszywe dowody i formularze metryk, przygotowywał akcje zbrojne, zaopatrywał oddziały partyzanckie w żywność i lekarstwa.
[edytuj] Czasy współczesne
10 września 1972 r. w czasie obchodów 50-lecia zatwierdzenia Zgromadzenia Mszy św. przewodniczył Metropolita Krakowski Karol Wojtyła a Kazanie wygłosił Prymas Tysiąclecia Stefan Wyszyński. W 10 czerwca 1997 Zgromadzenie Świętego Michała Archanioła w Miejscu odwiedził Jan Paweł II.
Miejscowość znana jest głównie z Sanktuarium Św. Michała Archanioła i bł.ks. Markiewicza z figurą Matki Bożej z XIV w. W każdą pierwszą sobotę miesiąca od maja do października przybywa tu tysiące pielgrzymów na Nabożeństwa Fatimskie, które są celebrowane przez zaproszonych biskupów.
Warto zwiedzić; neogotycki kościół Matki Bożej Królowej Polski zbudowany wg projektu prof. Jana Sasa Zubrzyckiego z lat 1932-35.
[edytuj] Zabytki:
- Kościół parafialny (1888), wewnątrz gotycka rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem (XIV), epitafia rodziny Trzecieskich.
- Dawny dwór Trzecieskich (1791) w parku krajobrazowym (pocz. XIX).
- Zespół klasztorny michalitów wraz z Sanktuarium św. Michała Archanioła i bł.ks.Br. Markiewicza.
- Kapliczka konfederacka przy budynku zarządcy dworu Trzecieskich.
[edytuj] Demografia
Wieś liczy około 2800-3400 mieszkańców. Powierzchnia miejscowości wynosi 371 ha.
[edytuj] Współczesność
Miejsce Piastowe graniczy z Iwoniczem, Rogami, Wrocanką, Głowienką, Łężanami i Targowiskami. We wsi znajduje się: Urząd Gminy, Szkoła Podstawowa, Publiczne Gimnazjum, Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych (Poligraf) z internatem, Liceum Ogólnokształcące przy Niższym Seminarium Duchownym, Kościół Parafialny, Dom Macierzysty Zgromadzenia Księży Michalitów, Dom Centralny S.S. Michalitek, Komisariat Policji, Ośrodek Zdrowia, dwie apteki, Dom Kultury, Dom Strażaka, biblioteka, poczta, bank z bankomatem, oraz liczne zakłady pracy, sklepy, hurtownie, warsztaty usługowe, 2 stacje CPN, bary i 2 pizzerie.
[edytuj] Drogi krajowe
Wieś położona przy drodze krajowej 28 Zator – Wadowice – Nowy Sącz – Gorlice – Biecz – Jasło – Krosno – Sanok – Medyka. Z północy od Rzeszowa, prowadzi na południe droga międzynarodowa E371 (DK9) przez Duklę, Barwinek do granicy ze Słowacją. Droga ta stanowiła niegdyś "trakt węgierski".
