Mikroskopowe zapalenie jelita grubego
Z Wikipedii
 |
Mikroskopowe zapalenie jelita grubego |
| ICD-10: | |
|
.0 {{{X.0}}} |
|
| .1 {{{X.1}}} | |
| .2 {{{X.2}}} | |
| .3 {{{X.3}}} | |
| .4 {{{X.4}}} | |
| .5 {{{X.5}}} | |
| .6 {{{X.6}}} | |
| .7 {{{X.7}}} | |
| .8 {{{X.8}}} | |
| .9 {{{X.9}}} | |
Mikroskopowe zapalenie jelita grubego - choroby o nieznanej etiologii charakteryzujące się obecnością zmian mikroskopowych bez zmian makroskopowych (endoskopowych) i radiologicznych. Do mikroskopowych zapaleń jelita grubego należą: zapalenie kolagenowe i zapalenie limfocytowe.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Pierwszy opis tego schorzenia powstał w 1976 roku. Nazwa - mikroskopowe zapalenie okrężnicy - została zaproponowana w 1980 roku przez Reada i współpracowników. W 1989 Lazenby wprowadził pojęcie limfocytowego zapalenia okrężnicy.
[edytuj] Epidemiologia
Brak danych jeśli chodzi o Polskę.
Zapalenie kolagenowe: przeważają kobiety w wieku > 60 lat. Zapadalność: 10,0-15,7/100000.
Zapalenie limfocytowe: choroba występuje u osób w różnym wieku i z taką samą częstością u obu płci. Zapadalność: 3,1-14,4/100000.
Szacuje się, że około 20 % przypadków rozpoznawanych jako zespół jelita drażliwego jest mikroskopowym zapaleniem okrężnicy.
[edytuj] Etiopatogeneza
Etiopatogeneza nie jest znana. Niektóre badania sugerują udział niesteroidowych leków przeciwzapalnych w wywoływaniu zapalenia kolagenowego. Inne teorie dowodzą istnienia w tej chorobie zaburzeń immunoregulacji i nadmiernego wytwarzania tlenku azotu. Podkreśla się też rolę kwasów żółciowych i toksyn bakteryjnych. Być może choroba ma charakter genetyczny. Obserwowano występowanie mikroskopowego zapalenia okrężnicy u osób spokrewnionych.
Główną cechą zapalenia kolagenowego w badaniu histologicznych jest pogrubienie warstwy kolagenu u podstawy komórek nabłonka. Jest ono dobrze widoczne w preparatach barwionych hematoksyliną i eozyną.
Zapalenie limfocytowe - zwiększona liczba limfocytów śródnabłonkowych (głównie komórek T CD8).
W obu zapaleniach w blaszce właściwej błony śluzowej występuje umiarkowany naciek z limfocytów i plazmocytów.
Mechanizm biegunki w zapaleniu kolagenowym polega zapewne na blokowaniu wchłaniania wody w okrężnicy przez podnabłonkowe złogi kolagenu oraz na działaniu produktów zapalenia, takich jak prostaglandyny i tlenek azotu.
W zapaleniu limfocytowym biegunka jest raczej związana z działaniem prostaglandyn i leukotrienów.
[edytuj] Objawy
- wodnista biegunka - wypróżnienia obfite, ale rzadko dochodzi do odwodnienia
- kurczowy ból brzucha
- wzdęcie
- zmniejszenie masy ciała
[edytuj] Choroby towarzyszące
Mogą towarzyszyć:
- zapalenie stawów
- celiakia
- choroba Leśniowskiego-Crohna
- wrzodziejące zapalenie jelita grubego
- choroby układowe:
- łuszczyca
- zapalenie wątroby
- cukrzyca
[edytuj] Rozpoznanie
Na podstawie obrazu histologicznego.
[edytuj] Różnicowanie
- zespół jelita drażliwego
- nietolerancja laktozy
- nadużywanie leków przeczyszczających
- skrobiawica
- nowotwory hormonalnie czynne
- zaburzenia krążenia kwasów żółciowych
[edytuj] Leczenie
Kolagenowe zapalenie okrężnicy:
- sulfasalazyna, mesalazyna
- budezonid
- inne glikokortykosteroidy
- antybiotyki:
- preparaty bizmutu
- cholestyramina
- loperamid
W cięższych przypadkach leczenie operacyjne.
Limfocytowe zapalenie okrężnicy:
Leczenie operacyjne nie jest stosowane.
[edytuj] Bibliografia
- "Choroby wewnętrzne" pod red. prof. dr hab. Andrzeja Szczeklika ISBN 83-7430-031-0
- "Interna" pod red. prof. dr hab. Franciszka Kokota ISBN 83-200-2871-X
- http://www.cornetis.com.pl/pliki/GP/2005/3/GP_2005_3_245.pdf
