Telewizja
Z Wikipedii
Telewizja - metoda przekazywania ruchomego obrazu oraz dźwięku na odległość. W jednym miejscu za pomocą kamery i mikrofonu rejestruje się sygnał, który następnie jest transmitowany do dowolnego miejsca w zasięgu transmisji. Sygnał odbierany jest przez odbiornik telewizyjny i przetwarzany na obraz oraz dźwięk.
Współcześnie, telewizja to - obok internetu - jeden z najpopularniejszych środków masowego przekazu.
Spis treści |
[edytuj] Zobacz też
- Systemy emisji sygnału telewizyjnego
- Telewizja naziemna - Telewizja kablowa - Telewizja satelitarna - Telewizja cyfrowa
- Telewizja publiczna - Telewizja prywatna
- Telewizja informacyjna
- Telewizja przemysłowa
- Telewizja interaktywna
- Stacja telewizyjna - Gatunek telewizyjny - Program telewizyjny
- Kanał ogólnotematyczny - Kanał tematyczny
- Reality television
- Europejska Unia Radiofoniczna - Międzynarodowa Organizacja Radia i Telewizji
- Eurowizja - Interwizja
- Polskie stacje telewizyjne
- Telewizja Polska
- Nadawca publiczny
- Telewizja internetowa
- Lista polskich seriali telewizyjnych - Seriale telewizyjne
[edytuj] Telewizje publiczne
- TVP - Telewizja Polska (Polska)
- BBC - British Broadcasting Corporation (Wielka Brytania)
- CNN - Cable News Network (USA)
- TVE - Televisión Española (Hiszpania)
- ORF - Österreichische Rundfunk (Austria)
- TVR - Televiziunea Română (Rumunia)
- ČT - Česká televize (Czechy)
- ARD/ZDF - Arbeitsgemeinschaft Rundfunkanstalten Deutschland/Zweites Deutsches Fernsehen (Niemcy)
[edytuj] Oznaczenia programów w polskiej telewizji
-
Zobacz więcej w osobnym artykule: System oceny programów telewizyjnych w Polsce.
Podczas emisji swych programów polskie stacje TV obowiązane są do umieszczania na ekranie dodatkowych symboli dotyczących ograniczeń wiekowych danej audycji.
[edytuj] Dawne
- trójkąt w żółtym kółku - za zgodą rodziców
- kwadrat w czerwonym kółku - tylko od osiemnastu lat
- zielony okrąg - bez ograniczeń wiekowych
KRRiT nie wprowadzała nakazu, aby przez cały czas trwania programu znak był emitowany.
[edytuj] Dzisiejsze
- żółty trójkąt z liczbą 7, 12 lub 16 w środku - oznaczenie minimalnego wieku widza
- czerwone koło - program tylko dla pełnoletnich
- zielone koło - brak ograniczeń wiekowych
[edytuj] Zagrożenia
W związku z rosnącą rolą telewizji w życiu współczesnej rodziny i społeczeństwa coraz więcej ustawodawców, naukowców i rodziców sprzeciwia się bezkrytycznej akceptacji telewizji, jako środka masowego przekazu. Narodowy Instytut Mediów i Rodziny (organizacja pozarządowa w USA) wskazuje, że amerykańskie dzieci oglądają telewizję średnio 15 godzin w tygodniu, co negatywnie wpływa na ich edukację i dorastanie. W 1991 rząd Szwecji wprowadził całkowity zakaz emitowania reklam skierowanych do dzieci poniżej 12. roku życia.
Artykuł z Scientific American z 2002 zwrócił uwagę na fakt, iż wynikające z wewnętrznego przymusu oglądanie telewizji nie różni się od innych form uzależnienia. Potwierdzają to doniesienia o syndromach wycofania w rodzinach zmuszonych przez okoliczności do zaprzestania oglądania telewizji.
Badania w Nowej Zelandii obejmujące 1000 osób (dzieci i młodzież do 26. roku życia) dowiodły, że "oglądanie telewizji w dzieciństwie i okresie dojrzewania wiąże się ze słabymi osiągnięciami edukacyjnymi w okresie do 26. roku życia". Innymi słowy, im więcej dziecko ogląda telewizję, tym mniej prawdopodobne jest, że ukończy szkołę i podejmie studia.
Na Islandii czas nadawania telewizji był ograniczony do 1984 – w tym okresie żadne programy nie były emitowane w czwartki lub podczas całego lipca.
Krytycy telewizji wskazują na jej wybiórczość, brak rzeczywistego pluralizmu idei (wynikający z wysokich kosztów, jakie trzeba ponieść, by założyć i prowadzić stację), schlebianie niskim gustom, niszczenie asertywności i oddziaływanie na zanik więzi społecznych. Zachęcają do ograniczenia oglądania telewizji i uświadamiają wpływ, jaki ma (m.in. w postaci reklam) na społeczeństwo, zwłaszcza na dzieci.
