Barbara Blida

Z Wikipedii

Barbara Blida
Data i miejsce urodzenia	3 grudnia 1949 Siemianowice Śląskie
Data i miejsce śmierci	25 kwietnia 2007 Siemianowice Śląskie
Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa
Okres urzędowania	od 26 października 1993 do 31 grudnia 1996
Przynależność polityczna	Sojusz Lewicy Demokratycznej
Poprzednik	Andrzej Bratkowski
Następca	Jerzy Kropiwnicki
poseł IV kadencji Sejmu
Przynależność polityczna	poseł niezrzeszony
Okres urzędowania	od 19 października 2001 do 18 października 2005

Barbara Maria Blida z domu Szwajnoch (ur. 3 grudnia 1949 w Siemianowicach Śląskich, zm. 25 kwietnia 2007 tamże) – polska polityk, w latach 1989-2005 poseł na Sejm X, I, II, III i IV kadencji, minister gospodarki przestrzennej i budownictwa w latach 1993-1996, felietonistka.

Spis treści 1 Wykształcenie i praca zawodowa 2 Działalność polityczna 3 Śmierć 3.1 Okoliczności śmierci 3.2 Działania zmierzające do wyjaśnienia okoliczności śmierci 3.3 Sejmowa komisja śledcza 4 Przypisy 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Wykształcenie i praca zawodowa

Ukończyła w 1976 studia na Wydziale Inżynierii Sanitarnej Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Od 1968 do 1977 pracowała jako specjalista ds. BHP w Zakładach Azotowych w Chorzowie, następnie do 1993 była naczelnym inżynierem w PBW "FABUD".

W 2001 objęła stanowisko prezesa J.W. Construction Sp. z o.o. Od 2003 publikowała felietony w "Dzienniku Zachodnim".

[edytuj] Działalność polityczna

W latach 1969-1990 należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, następnie (do 1999) do Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej, a w okresie 1999-2004 do Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

Od 1989 do 2005 sprawowała mandat posła na Sejm X, I, II, III i IV kadencji. Pod koniec IV kadencji była posłanką niezrzeszoną. W wyborach parlamentarnych w 2005 bez powodzenia ubiegała się o mandat senatora z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej w okręgu katowickim.

Od 1993 do 1996 w gabinetach Waldemara Pawlaka, Józefa Oleksego i Włodzimierza Cimoszewicza pełniła funkcję ministra gospodarki przestrzennej i budownictwa, a po tzw. "reformie centrum" w 1997 objęła funkcję prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast.

[edytuj] Śmierć

Barbara Blida prawdopodobnie popełniła samobójstwo^[1] 25 kwietnia 2007. Została pochowana 30 kwietnia 2007 w Siemianowicach Śląskich.

[edytuj] Okoliczności śmierci

Barbara Blida prawdopodobnie postrzeliła się śmiertelnie w klatkę piersiową 25 kwietnia 2007 podczas zatrzymania i przeszukania jej domu w Siemianowicach Śląskich przez funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Podczas działań ABW była posłanka poprosiła o możliwość skorzystania z toalety, gdzie wyjęła z szafki rewolwer Astra 680 i strzeliła sobie w serce. W łazience przebywała sama.

Nakaz jej zatrzymania wydał prokurator okręgowy w Katowicach na podstawie zeznań Barbary Kmiecik, nazywanej przez prasę "Alexis polskiego górnictwa". Śledczy nie ujawnili szczegółów jej zeznań, mających dotyczyć powiązań korupcyjnych^[2].

Według prokuratorów Barbara Blida była podejrzewana o pomocnictwo w przekazaniu łapówki w śledztwie związanym z mafią węglową^[3]. W śledztwie pojawił się także wątek finansowania kampanii prezydenckiej Aleksandra Kwaśniewskiego w 1995 oraz Polskiego Towarzystwa Węglowego (założonego przez Andrzeja Szarawarskiego z SLD i Barbarę Kmiecik), które korupcyjnymi metodami forsowało korzystne dla siebie zapisy w prawie o pośrednictwie handlu węglem.

Okoliczności śmierci byłej poseł są jednak niejasne. W krytycznej chwili z Barbarą Blidą przebywała funkcjonariuszka ABW. Film stanowiący nagranie z akcji kończy się po 10 sekundach, rejestrując jedynie wejście funkcjonariuszy ABW do domu Blidów oraz rozmowę z mężem Barbary Blidy.

[edytuj] Działania zmierzające do wyjaśnienia okoliczności śmierci

25 kwietnia 2007 Sejm zażądał w trybie pilnym informacji rządu na temat okoliczności śmierci Barbary Blidy. Podczas wieczornego posiedzenia wyjaśnień i odpowiedzi na pytania posłów udzielał minister-koordynator służb specjalnych Zbigniew Wassermann i minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro. Sejm informacji rządu na temat okoliczności śmierci byłej posłanki nie przyjął^[4].

26 kwietnia 2007 w Zakładzie Medycyny Sądowej Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach przeprowadzono sekcję zwłok Barbary Blidy, która wykazała, że przyczyną śmierci był postrzał w klatkę piersiową^[5].

Sąd Rejonowy w Katowicach 4 października 2007, rozpatrując zażalenie na zatrzymanie Barbary Blidy złożone przez pełnomocników procesowych jej rodziny, pozostawił je bez rozpoznania, wskazując, iż śmierć osoby zatrzymanej uniemożliwia merytoryczne rozpoznanie zażalenia na zatrzymanie oraz unicestwia pełnomocnictwa pełnomocników powołanych jeszcze za jej życia. Pełnomocnikiem rodziny Blidów został m.in. Leszek Piotrowski.

5 listopada 2007 grupa posłów SLD złożyła u Marszałka Sejmu projekt uchwały powołującej sejmową komisję śledczą ds. zbadania okoliczności śmierci byłej minister.

[edytuj] Sejmowa komisja śledcza

Uchwałą Sejmu z 19 grudnia 2007 powołano komisję śledczą do zbadania okoliczności śmierci Barbary Blidy. Przewodniczącym komisji został później wybrany Ryszard Kalisz (SLD). 21 kwietnia 2008 rozpoczęło się przesłuchanie pierwszego świadka w tej sprawie^[6].

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Postępowanie przygotowawcze w sprawie śmierci Barbary Blidy nie zostało zakończone.
2. ↑ Barbarę Blidę miała zatrzymać dzisiaj ABW, portal gazeta.pl
3. ↑ "Na Blidę były mocne dowody", Dziennik.pl, 27 maja 2008.
4. ↑ Ziobro: Działania ABW były rutynowe i usprawiedliwione, portal gazeta.pl z 25 kwietnia 2007
5. ↑ Sekcja wykluczyła udział osób trzecich w śmierci Blidy, portal gazeta.pl z 26 kwietnia 2007
6. ↑ Komisja ws. Blidy – "niezwykle interesujące" tajne przesłuchanie, portal gazeta.pl z 21 kwietnia 2008

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Strona sejmowa posła IV kadencji