Chór Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku
Z Wikipedii
Chór Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku | |
Dyrygent | Bożenna Sawicka |
Państwo | Polska |
Miasto | Białystok |
Rok założenia | 1951 |
Zobacz też: chór, Chóry w Polsce | |
Strona internetowa |
Chór Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku – mieszany chór Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku istniejący od 1951 r., w którym śpiewają studenci medycyny, lekarze i pracownicy uczelni.
Repertuar chóru obejmuje utwory sakralne i świeckie a cappella od Renesansu po prawykonania dzieł kompozytorów współczesnych. Od wielu lat chór wykonuje również dzieła oratoryjne i operowe, m.in. wystawienie opery Dido and Aeneas H.Purcella w 300-lecie śmierci kompozytora z udziałem solistów Warszawskiej Opery Kameralnej.
Od 1991 r. kierownikiem artystycznym i dyrygentem chóru jest Bożenna Sawicka – profesor Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, Filia w Białymstoku.
Spis treści |
[edytuj] Dokonania w skrócie
[edytuj] Koncerty
Zespół brał udział w koncertach w ramach Europejskiej Fundacji Ars Medica pro Humanitate, Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy i wielu koncertach w szpitalach w kraju i Europie, m.in. w Austrii, Belgii, Bułgarii, [[{Czechy|Czechach]], Danii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Litwie, Niemczech, Portugalii, Słowacji, Szwajcarii, Watykanie, Węgrzech, Wielkiej Brytanii, Włoszech oraz Izraelu.
Chór regularnie współpracuje z Orkiestrą Symfoniczną Opery i Filharmonii Podlaskiej. Koncertował również z towarzyszeniem orkiestr Filharmonii Szczecińskiej, Kieleckiej, Lubelskiej, Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, Uniwersytetu Louvain w Belgii, a także z Orchestre de Chambre de Geneve, Orkiestrą Symfoniczną Vita et Musica, Arhus Symphony Orchestra (Dania).
[edytuj] Nagrania
Zespół dokonał nagrań archiwalnych dla II Programu Polskiego Radia jak również dla Radia Belgijskiego (RTBF), Duńskiego, Francuskiego, Irlandzkiego oraz TVP i Telewizji Belgijskiej. W ramach fundacji Ars Medica pro Humanitate (1990) została wydana na płycie kompaktowej Msza Es-dur WielkaFranza Schuberta z towarzyszeniem Belgian Medical Orchestr, natomiast w 2006 r. wydana została płyta Łączy nas Puszcza i Pieśń zrealizowana przez Fundację Muzyka Cerkiewna w ramach transgranicznego, polsko-białoruskiego projektu.
[edytuj] Inne
Chór wziął udział w filmie Ucieczka z kina Wolność w reżyserii Wojciecha Marczewskiego w 1989 r.
W 1995 r. chór wykonał Kolorowe Melodie Jana Ekiera na uroczystości nadania kompozytorowi tytułu doctor honoris causa Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
[edytuj] Historia
[edytuj] Początki
Chór powstał w 1951 roku, z inicjatywy studentów i ówczesnego rektora uczelni Tadeusza Kielanowskiego.
Z relacji ówczesnych członków Zespołu wiadomo, że pierwszym dyrygentem chóru został aktor Teatru Dramatycznego im. A. Węgierki Janusz Barburski, który skupił wokół siebie grupę medyków – miłośników śpiewu. Nie istnieje obecnie wiele świadectw działalności jedynego w tamtych czasach chóru studenckiego w Białymstoku. Kroniki uczelni z lat 1951-1964 zawierają jednak artykuły prasowe, w których pojawiają się krótkie informacje o istnieniu i działalności artystycznej Chóru:
- Ostatnio obrano nowego kierownika chóru akademickiego, którym został student II roku – Witold Koczyński. Chór ten będzie występował w jednakowych strojach, niebiesko-granatowych.[1].
Archiwa Uniwersytetu nie zawierają umów zatrudnienia dyrygentów w tych latach (być może działali oni społecznie), stąd trudno dokładnie określić okresy, w jakich poszczególne osoby kierowały zespołem. Mimo to wiadomo, że przez pierwsze 13 lat działalności chóru, ta grupa entuzjastów działała i koncertowała z większymi lub mniejszymi przerwami pod kierunkiem: Witolda Koczyńskiego, Stefana Sobierajskiego, Wacława Geigera i Jana Kulaszewicza.
[edytuj] Lata 1964-1968
W historii chóru przełomowe znaczenie miał rok 1964. W listopadzie tego roku grupa studentów po raz kolejny zawiązała Chór Akademii Medycznej. Inicjatorem reaktywowania zespołu i pierwszym jego prezesem był Jerzy Żabiński – wówczas student III roku medycyny. Jan Kulaszewicz zawsze żywo interesował się losami białostockich medyków. Dlatego też to właśnie on zwrócił się z prośbą do Mieczysława Szymańskiego (skrzypka białostockiej Orkiestry Symfonicznej), aby zajął się nowo powstałym zespołem. Na pierwszą próbę przybyło zaledwie 12 osób, jednak w krótkim czasie liczba chórzystów znacznie się powiększyła. 1 grudnia 1964 r. Gazeta Białostocka napisała:
- Chór Akademicki jest już faktem dokonanym. Chęć pracy w zespole chóralnym wyraziło ponad 60 osób, które systematycznie uczęszczają na próby. Miejmy nadzieję, iż wkrótce Chór Akademii Medycznej zaprezentuje pierwszy program.[2]
Pierwszy publiczny koncert po swojej reaktywacji chór wykonał 23 lutego 1965 roku w ramach obchodów Tygodnia Warmii i Mazur. Natomiast już w marcu na Ogólnopolskim Festiwalu Chórów Amatorskich o Laur XX-lecia PRL Zespół zdobył swoje pierwsze trofeum – Nagrodę Główną.
1 listopada 1965 r. na stanowisko dyrygenta chóru powołany został Józef Siebert, organista w kościele św. Wojciecha w Białymstoku oraz waltornista Państwowej Orkiestry Symfonicznej. Zgodnie z zaleceniami Rady Programowej ds. Chórów Studenckich przy Komisji Kultury Rady Naczelnej ZSP zespół skupił się na dziełach starych mistrzów, wprowadzając do repertuaru polifonię baroku i renesansu. Zespół białostockich medyków wielokrotnie spotykał się w owym czasie z chórami akademickimi z całej Polski w celu wzajemnej wymiany doświadczeń. Zaowocowało to m.in. zdobyciem III Nagrody na Ogólnopolskim Festiwalu Chórów Studenckich w Szczecinie.
Polska muzyka dawna na dłuższy czas zagościła w repertuarze Chóru. Dzieła staropolskich autorów wypełniały w całości liczne koncerty, często z towarzyszeniem kwartetu muzyków białostockiej Orkiestry Symfonicznej. W maju 1968 roku z przyczyn natury politycznej, pod dużym naciskiem ze strony Komitetu Wojewódzkiego PZPR Józef Siebert przestał pełnić funkcję dyrygenta.
[edytuj] Lata 1968-1981
Po odejściu Józefa Siebierta Jan Kulaszewicz zwrócił się do Zofii Hamerlak-Gładyszewskiej z prośbą o poprowadzenie zespołu. Nowa dyrygentka kontynuowała pracę nad repertuarem muzyki dawnej, ale także wprowadziła liczne utwory współczesne. Stąd też, obok pieśni Grzegorza Gorczyckiego, Bartłomieja Pękiela, Mikołaja z Krakowa, Wacława z Szamotuł, Mikołaja Gomółki, Orlando di Lasso, Jana Sebastiana Bacha i Wolfganga Amadeusza Mozarta zespół wykonywał utwory Józefa Świdra, Tadeusza Szeligowskiego, Stanisława Wiechowicza, Artura Malawskiego, Jana Maklakiewicza i in. Wiele utworów z tego okresu pozostaje w stałym repertuarze chóru do dnia dzisiejszego.
W roku 1973 chór kierowany przez Zofię Hamerlak-Gładyszewską po raz pierwszy został zakwalifikowany i wziął udział w konkursie poza granicami kraju. Na XX Międzynarodowym Festiwalu Chórów i Zespołów Folklorystycznych w Cork (Irlandia) debiutujący na zagranicznych imprezach muzycznych zespół zdobył III miejsce oraz Nagrodę Publiczności. Miejscowy dziennik Cork Examiner donosił:
- ...obok wystrzałowego wykonania poszczególnych utworów mieliśmy przyjemność wysłuchania mistrzowsko rozbudowanego pod względem dynamiki i nastroju śpiewu chóralnego....[potrzebne źródło]
Od roku 1974 chórem kierował Roman Zieliński. Wprowadzano do repertuaru dzieł oratoryjnych m.in. Magnificat J. S. Bacha, fragmenty opery Carmen Georgesa Bizeta, msza C-dur L. van Beethovena. W trakcie 5 lat dyrygentury Romana Zielińskiego chór wielokrotnie wyjeżdżał na konkursy i festiwale w kraju i za granicą m.in.: Kowno, Wilno, Grodno (wówczas ZSRR), Middlesbrough (Wielka Brytania), Ostenda, Bruksela, Brugia, Antwerpia, Gandawa (Belgia) oraz Barcelona (Hiszpania), Lizbona (Portugalia) oraz Gorizia (Włochy). Konkurs we Włoszech był ostatnim, w jakim białostocki zespół wziął udział pod batutą Romana Zielińskiego.
Przez następne dwa lata chór miał dwóch dyrygentów: Zbigniewa Szablewskiego i Macieja Jaśkiewicza. Zbigniew Szablewski pełniący funkcję II dyrygenta Filharmonii Białostockiej godził swoje zawodowe obowiązki z kierowaniem chórem przez dwa lata. Dzięki jego staraniom chór jako pierwszy z chórów białostockich wystąpił na estradzie Filharmonii Białostockiej wykonując Magnificat J. S. Bacha, a rok później Glorię Antonio Vivaldiego.
W roku 1981 przez kilka miesięcy chórem dyrygował Maciej Jaśkiewicz, ale wraz z wprowadzeniem stanu wojennego zespół zmuszony został do zawieszenia swojej działalności.
[edytuj] Lata 1981-1991
Mimo stanu wojennego chór szybko uzyskał zgodę na prowadzenie prób i organizowanie spotkań grupowych, co w tamtej sytuacji politycznej było rzadkością. Chórzyści stanęli jednak w sytuacji braku dyrygenta. Funkcje tę ponownie objął Roman Zieliński. Zespół wykonywał pod jego kierunkiem takie dzieła jak: Msza Nelsońska Josepha Haydna, Ave Maria Antona Brucknera, oraz brał udział w konkursach międzynarodowych: Spittal an Drau (Austria).
Rok 1984 upłynął pod znakiem 4-tygodniowego tournee po Francji i Włoszech, w czasie których chór wykonał Requiem Maurice Duruflé i Cantatę M. Landowskiego. W czasie pobytu w Rzymie miało miejsce spotkanie (pierwsze z dwóch w historii zespołu) z Janem Pawłem II. Do końca dyrygentury Romana Zielińskiego (w 1985 r.) chór wielokrotnie brał udział w koncertach, festiwalach i konkursach, z których warto wymienić chociażby Międzynarodowy Konkurs Pieśni Chóralnej w Tours (Francja).
Po wyjeździe Romana Zielińskiego z przyczyn zawodowych do Lyonu we Francji chór ponownie pozostał bez dyrygenta. Na czas przygotowań do Mszy Koronacyjnej Mozarta na kierownika artystycznego zaangażowany został Andrzej Banasiewicz, który z przyczyn obiektywnych mógł dojeżdżać do Białegostoku jedynie w soboty i niedziele (był pracownikiem Akademii Muzycznej w Warszawie). Mimo trudnego organizacyjnie okresu wykonanie Mszy okazało się sukcesem, co skłoniło Andrzeja Banasiewicza do dłuższej współpracy z białostockim Zespołem – jak się potem okazało aż do 1991 r.
W tym czasie chór poza zwykłymi koncertami wziął udział w dwóch przedsięwzięciach. W 1986 r. w Teatrze Dramatycznym im. A. Węgierki w Białymstoku miało miejsce wystawienie dramatu Juliusza Słowackiego Sen srebrny Salomei, w którym chórzyści grali żołnierzy, aniołów i lud. 3 lata później chór wziął udział w filmie Wojciecha Marczewskiego Ucieczka z kina Wolność, gdzie chórzyści pełnili rolę statystów oraz wykonali fragmenty Requiem Mozarta w scenie finałowej filmu. W czasie 6 lat kierownictwa Andrzeja Banasiewicza zespół wielokrotnie koncertował w wielu krajach Europy: Francja, Belgia, Wielka Brytania.
Od 1987 r. współpracę z chórem rozpoczęła Bożenna Sawicka – absolwentka Akademii Muzycznej w Warszawie, pracownik naukowy filii AMFC w Białymstoku. Od tej pory większość prób odbywała się z jej udziałem. I Dyrygent przyjeżdżał na koncerty i próby w soboty i niedziele. Na scenie białostockiej Filharmonii zabrzmiały: Requiem Mozarta, Gloria Vivaldiego, Msza G-dur Schuberta czy Msza c-moll "Wielka" Mozarta.
W 200 rocznicę śmierci Mozarta, która zbiegła się w czasie z obchodami jubileuszu 40-lecia chóru białostockiej i warszawskiej publiczności zaprezentowano Mszę Wielką c-moll wiedeńskiego klasyka. Na uwagę zasługuje fakt, że w tamtym okresie, dzięki niezwykłej intuicji ówczesnego dyrygenta, pierwsze swoje ważne występy mieli soliści, których renoma dzisiaj ma zasięg międzynarodowy. Od śpiewania z chórem karierę zaczynali: Agnieszka Zwierko, Małgorzata Walewska, Adam Zdunikowski oraz Robert Gierlach.
W roku 1988 z inicjatywy pierwszych chórzystów podpisano deklarację Ocalić od zapomnienia, w której przypomniano o powstaniu chóru już w drugim roku istnienia Akademii Medycznej w Białymstoku. Oświadczenie podpisane zostało przez pierwszych chórzystów – obecnie profesorów Uniwersytetu Medycznego: Idę Kinalską, Zbigniewa Puchalskiego, Tadeusza Januszko, Jerzego Goszczyńskiego oraz Kazimierza Odyńca. Dotychczas kolejne rocznice były liczone począwszy od 1964 roku, kiedy miała miejsce reaktywacja zespołu. Dlatego dla niektórych wielkim zaskoczeniem była 40-lecie zorganizowane w 1991 r. po 7 latach od poprzedniej takiej uroczystości, odbywającej się wówczas pod szyldem 20-lecia istnienia Zespołu.
[edytuj] Lata 1992-2001
Od momentu zatrudnienia na stanowisku II dyrygenta działania Andrzeja Banasiewicza zmierzały do całkowitego usamodzielnienia się Bożenny Sawickiej i przekazania jej kierownictwa artystycznego nad chórem.
Pierwszy znaczący sukces pod jej kierownictwem chór odniósł w 1992 r. zdobywając Nagrodę Specjalną na Ogólnopolskim Turnieju Chórów Legnica Cantat. W wakacje tego samego roku zespół wyjechał do Francji na festiwal Musique en Morvan. Podczas festiwalu przez 10 dni kilkanaście chórów z całego świata przygotowało monumentalne dzieło Requiem Giuseppe Verdiego, z towarzyszeniem Orchestre de Chambre z Genewy pod dyrekcją Rene Falqueta. Jeszcze tego samego roku, w listopadzie miał miejsce kolejny zagraniczny wyjazd chóru do Wiednia na konkurs im. Franza Schuberta, a po powrocie, w grudniu na scenie Filharmonii Białostockiej po raz pierwszy w historii miasta zabrzmiało Requiem Giuseppe Verdiego z solowym udziałem m.in. Agnieszki Zwierko (sopran).
W 1993 chór wykonał w Filharmonii Białostockiej Requiem Gabriela Fauré, a zaraz po tym koncercie. Występował w Soborze Św. Trójcy w Hajnówce na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Cerkiewnej zdobywając I Nagrodę. Po raz drugi chór zdobył to samo wyróżnienie trzy lata później. Do końca 1993 roku zespół wyjeżdżał na koncerty do Belgii oraz Berlina. Ostatni z wymienionych koncertów miał miejsce dzięki staraniom dawnego dyrygenta – Józefa Sieberta.
W maju 1994 zespół wykonał Stabat Mater Karola Szymanowskiego. Wakacje w tym roku chór spędził w Danii, gdzie w ramach festiwalu Europa Cantat wykonał Cada Cancion Arne Nordheima. Koncert był światowym prawykonaniem dzieła i odbył się z udziałem samego kompozytora.
W 1995 roku chór zwykonał Kolorowe Melodie Jana Ekiera podczas uroczystości wręczenia tytułu doctor honoris causa kompozytorowi przez Akademię Muzyczną im. F.Chopina w Warszawie.
W 300. rocznicę śmierci Henry Purcella w Auli Pałacu Branickich wykonana została w całości opera Dydona i Eneasz z solowym udziałem m.in. Marty Boberskiej i Olgi Pasiecznik. Dzieło kilka miesięcy wcześniej chór wykonał na Międzynarodowym Festiwalu w Karditsa w Grecji.
Przełom 1996/1997 roku zajęły przygotowania do 45. rocznicy istnienia zespołu. Podczas jubileuszu wykonana została kantata Aleksander Newski Sergiusza Prokofiewa. Po sukcesie na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Cerkiewnej w 1996 r. chór został poproszony o udział w koncercie inauguracyjnym kolejnej edycji festiwalu, podczas którego miało miejsce prawykonanie utworu Romualda Twardowskiego Wsiakoje Dychanije.
W 1998 chór brał udział w festiwalu Zimryia w Jerozolimie. Festiwal był połączony z oficjalnymi obchodami 50. lecia istnienia Państwa Izrael. W czasie festiwalu pracowano nad Chichester Psalms Leonarda Bernsteina pod kierownictwem Dale'a Warlanda. Dzieło, wykonywane w całości w języku hebrajskim, wykonane zostało powtórnie w Białostockiej Filharmonii.
Wakacje roku jubileuszowego 2000 chór spędził we Włoszech i Austrii na szeregu koncertów i festiwalu Vocal.total.2000 w Grazu. W czasie tego tournee zespół po raz drugi w swojej historii wziął udział w spotkaniu z Janem Pawłem II.
Jubileusz 50-lecia istnienia zespołu miały miejsce w kwietniu 2002 roku i trwały dwa dni. W tym czasie odbyły się dwa koncerty chóru, na których zaprezentowane zostały utwory a capella, którymi zespół zdobywał nagrody w ciągu ostatnich lat a także Gloria Johna Ruttera. Ponadto odbyły się liczne spotkania starszych pokoleń chórzystów z obecnymi członkami zespołu oraz z dawnymi dyrygentami. Jubileusz zakończył bal zorganizowany w Hotelu Gołębiewski w Białymstoku.
[edytuj] Po 2001
W ciągu ostatnich lat chór brał udział w 11. międzynarodowych konkursach m.in. w Bułgarii, Szwajcarii, Litwie, Niemczech, Hiszpanii Irlandii i Pradze Zespół przywiózł 16 nagród, w tym dwie grand prix i pięć nagród specjalnych. Zaowocowało to w rezultacie otrzymaniem Nagrody Ministra Kultury RP za osiągnięcia artystyczne.
Od 21 marca 2008 roku, w związku ze zmianą statusu uczelni macierzystej chór zmienia nazwę na Chór Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku.
[edytuj] Lista dokonań
- 2007 – X Łódzki Festiwal Chóralny "Cantio Lodziensis" – I miejsce
- 2006
- 16 Międzynarodowy Festiwal Pieśni Adwentowych i Bożonarodzeniowych w Pradze – Złoty Dyplom w kategorii chórów kameralnych
- 41 Międzynarodowy Festiwal Pieśni Chóralnej w Międzyzdrojach – I Nagroda-Złoty Dyplom; Główna Nagroda Musica Sacra i Bursztynowa Aureola Św. Piotra Apostoła oraz Nagroda dla Najlepszego Dyrygenta dla prof. Bożenny Sawickiej.
- udział w transgranicznym projekcie Łączy nas Puszcza i Pieśń w Białowieży i Kamieńcu na Białorusi, w trakcie którego została nagrana płyta z pieśniami o Puszczy Białowieskiej m.in. z Teki Białowieskiej – tryptyku Feliksa Nowowiejskiego oraz pieśni z tryptyku Echa Białowieży Romualda Twardowskiego do słów m.in. Czesława Miłosza. Projekt zrealizowany przez Fundację Muzyka Cerkiewna z Hajnówki.
- 2005 – 51 Międzynarodowy Festiwal Chóralny w Cork (Irlandia) – Nagroda Specjalna za najlepsze wykonanie utworu H. Schütza
- 2004
- XVI Międzynarodowy Festiwal Muzyki Religijnej im. Ks. Stanisława Ormińskiego w Rumi – II miejsce
- XXII Międzynarodowy Festiwal Chórów w Cantonigros (Hiszpania) – III Nagroda
- V Międzynarodowy Konkurs w Miltenberg (Niemcy) – Srebrny Dyplom
- III Międzynarodowy Festiwal Muzyki Chóralnej im. Feliksa Nowowiejskiego w Barczewie – Grand Prix oraz Nagroda Specjalna za najlepszą technikę wokalną
- Nagroda Ministra Kultury RP za osiągnięcia artystyczne w 2003 roku
- X Ogólnopolski Festiwal Kolęd i Pastorałek w Będzinie – I Nagroda i Nagroda Specjalna za najlepsze wykonanie kolędy tradycyjnej
- XIV Międzynarodowy Konkurs im. S. Šimkusa w Kłajpedzie (Litwa) – III miejsce w kategorii chórów mieszanych
- 2003
- X Międzynarodowy Konkurs w Neuchâtel (Szwajcaria) – II Nagroda (I miejsca nie przyznano) oraz Nagroda Specjalna Novum Castellum za najlepsze wykonanie utworu obowiązkowego Veni Knuta Nystedta
- XXVII Międzynarodowy Konkurs w Warnie (Bułgaria) – II Nagroda w kategorii chórów kameralnych, III Nagroda w kategorii chórów mieszanych oraz Nagroda Specjalna za wykonanie utworu Ave Maria Pawła Łukaszewskiego
- I Ogólnopolski Konkurs Pieśni Pasyjnej w Bydgoszczy – I Nagroda w kategorii chórów świeckich oraz GRAND PRIX Konkursu
- 2002 – udział w Międzynarodowym Festiwalu Chóralnym Setmana Cantant w Tarragonie (Hiszpania)
- 2001 – udział w Międzynarodowym Festiwalu Rencontre Internatio- nale de Choeurs et d'orchestres d'hospitaux LUCHORALIE w Lens (Francja) i Brukseli (Belgia)
- 2000
- udział w Międzynarodowym Festiwalu Das Internationale Steirische Chorfest Vocal.total.2000 w Grazu (Austria).
- Spotkanie z Ojcem Świętym Janem Pawłem II podczas Audiencji Generalnej na Placu Św. Piotra w Watykanie
- 1999
- udział w uroczystym koncercie, pod patronatem Ministra Obrony Narodowej, z okazji 60. rocznicy wybuchu II wojny światowej – Warszawa
- udział w II Międzynarodowym Festiwalu Rencontre Interna- tionale de Choeurs et Orchestres en Milieu Hospitalier CHORSPITALIA w Rouen (Francja)
- zespół reprezentował Polskę na XVIII Światowym Festiwalu Chórów ZIMRYIA w Jerozolimie, uczestnicząc jednocześnie w jubileuszu 50-lecia istnienia państwa Izrael
- 1998 – Łódzki Festiwal Chóralny "Cantio Lodziensis" – Nagroda Główna im. H. Karlińskiego w kategorii chórów studenckich oraz Nagroda Specjalna za najlepsze wykonanie dzieła współczesnego kompozytora polskiego
- 1997 – Międzynarodowy Festiwal – XXII Semaine Chantante Internationale Musique en Morvan w Autun (Francja)
- 1996
- XV Międzynarodowy Festiwal Muzyki Cerkiewnej "Hajnówka" – I Nagroda
- udział w I Międzynarodowym Festiwalu Rencontre Internationale de Choeurs et Orchestres en Milieu Hospitalier CHORSPITALIA w Rouen (Francja)
- 1995
- Międzynarodowy Festiwal Chóralny w Karditsa (Grecja) – III Nagroda w kategorii Muzyka Romantyczna
- koncert z okazji nadania tytułu Doctor Honoris Causa Akademii Muzycznej w Warszawie prof. Janowi Ekierowi – Kolorowe melodie na chór i orkiestrę
- 1994
- Międzynarodowy Festiwal Chóralny Europa Cantat'12 w Herning (Dania) – prawykonanie światowe Cada Canción Arne Nord heima z Aarchus Symphony Orchestra
- Ogólnopolski Turniej Chórów "Legnica Cantat" – wyróżnienie
- 1993
- prawykonanie Mater Mea Mariana Borkowskiego podczas Międzynarodowego Festiwalu VI Laboratorium Muzyki Współczesnej w Białymstoku
- Festiwal Nuit de Beloeil (Belgia)
- XII Międzynarodowy Festiwal Muzyki Cerkiewnej "Hajnówka" – I Nagroda
- 1992
- Konkurs Internationale Musique en Morvan w Autun(Francja)
- XVII Semaine Chantante Konkurs im. F. Schuberta w Wiedniu
- Ogólnopolski Turniej Chórów "Legnica Cantat" – Nagroda Specjalna
- 1990 – Konkurs Chórów Kameralnych w Olsztynie (Polska) – II Nagroda
- 1989
- udział Chóru w filmie Ucieczka z kina Wolność w reżyserii Wojciecha Marczewskiego
- Międzynarodowy Konkurs Muzyczny Eisteddfod w Llangollen (Wielka Brytania) – IV miejsce
- 1987
- Festiwal Academia Cantat we Wrocławiu
- Międzynarodowy Festiwal Pieśni Chóralnej w Międzyzdrojach
- 1985 – Międzynarodowy Konkurs Pieśni Chóralnych w Tours (Francja)
- 1984 – Międzynarodowy Festiwal Pieśni Chóralnej w Marsylii (Francja)
- 1983 – XX Międzynarodowy Konkurs w Spittal an der Drau (Austria)
- 1979
- XVIII Międzynarodowy Konkurs Chórów – Gorizia (Włochy) – V miejsce
- Festiwal Pieśni o Ojczyźnie w Kraśniku – Grand Prix
- 1978
- Międzynarodowe Dni Śpiewu Chóralnego Barcelona (Hiszpania); IV Festiwal Muzyki Costa do Estoril (Lizbona) oraz Letni Cykl Muzyczny w Setubal (Portugalia)
- Festiwal Pieśni o Ojczyźnie w Kraśniku – I Nagroda
- 1977 – tournee w Belgii
- 1976
- Konkurs Chóralny w Middlesbrough (Wielka Brytania) – II Nagroda
- Ogólnopolski Turniej Chórów "Legnica Cantat" – Nagroda dla Wyróżniającego się Chóru Mieszanego
- 1975 – Nagroda i Dyplom Honorowy Ministra Kultury i Sztuki za wybitne osiągnięcia w upowszechnianiu kultury
- 1973
- Ogólnopolski Przegląd Chórów Studenckich w Toruniu
- XX Międzynarodowy Festiwalu Chórów i Zespołów Folklorystycznych w Cork (Irlandia) – II Nagroda i Nagroda Publiczności
- 1972 – Ogólnopolski Konkurs Chórów Studenckich w ramach V Festiwalu Kultury Studentów Polskich – Poznań – III Nagroda
- 1967 – Ogólnopolski Festiwal Muzyki Dawnej w Szczecinie – III Nagroda
[edytuj] Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Kronika akademicka: "Życie Białostockie", 18 listopada 1953
- ↑ Gazeta Białostocka – 1 grudnia 1964 r.