Dowództwo Broni Pancernych
Z Wikipedii
Dowództwo Broni Pancernych - organ dowodzenia i wyszkolenia wojsk pancernch w okresie II RP
Spis treści |
[edytuj] Utworzenie dowództwa
W styczniu 1929 przekształcono wydział broni pancernej w departamencie Inżynierii MSWoj. w Szefostwo Broni Pancernych podporządkowując mu wszystkie podległe dotychczas różnym departamentom oddziały. 23 listopada 1930 zostało utworzone Dowództwo Broni Pancernych na prawach departamentu.
Na inspektora broni pancernej w Generalnym Inspektoracie Sił Zbrojnych wyznaczono gen. dyw. Tadeusza Piskora
[edytuj] Zakres działania dowództwa:
- studia z zakresu taktyki i techniki
- opracowywanie regulaminów, instrukcji i wniosków w sprawach wyszkoleniowych
- współpracę z departamentami broni głównych w sprawach organizacyjnych, a z Dowództwami Okręgu Korpusu w zagadnieniach mobilizacyjnych
- całokształt spraw personalnych
[edytuj] Struktura organizacyjna i obsada personalna Dowództwa Broni Pancernych
- dowódca:
- płk inż. Tadeusz Kossakowski 23 września 1930 - 26 marca 1936
- płk Józef Koczwara - do 3 kwietnia 1937
- gen. bryg. Włodzimierz Maxymowicz-Raczyński - do 24 lutego 1938
- gen. bryg. Stanisław Kozicki - do września 1939
- I zastępca dowódcy:
- ppłk dypl. Mieczysław Rawicz-Mysłowski
- ppłk dypl. Stanisław Kopański
- płk dypl. Józef Kapciuk
- II zastępca dowódcy:
- ppłk Władysław Spałek
- płk Eugeniusz Kogut-Wyrwiński
- adiutantura
- wydział ogólny
- referat organizacyjny
- referat wyszkolenia
- referat mobilizacyjny
- referat ogólny
- referat motoryzacji wojska
- wydział studiów
- szef wydziału - mjr Franciszek Szystowski 1934-1938
- referat techniczny
- referat taktyki i regulaminów
- wydział materiałowy
- referat materiałowy
- referat zasobów materiałowych
- referat taboru cywilnego
- inspekcja techniczna
- samodzielne referaty
- referat budżetowy
- referat przemysłu wojennego
[edytuj] Podporządkowane oddziały
Z chwilą utworzenia Dowództwa Broni Pancernych podporządkowano mu:
- pułk czołgów ( Żurawica)
- 5 szwadronów samochodów pancernych (Warszawa, Lwów, Kraków, Poznań i Białystok)
- 2 dywizjony pociągów pancernych ( Legionowo i Niepołomice)
W latach 1930—1934 oddziały te zgrupowano przejściowo w 3 mieszanych pułkach pancernych.
W 1934 wojska broni pancernych połączono z wojskami samochodowymi. W czasie tej reorganizacji zlikwidowano pułki pozostawiając jedynie 6 batalionów i dwie samodzielne kompanie w Wilnie i w Bydgoszczy (rok później rozwinięte do batalionów). W 1937 sformowano dwa kolejne bataliony w Łucku i w Zgierzu.
[edytuj] Bibliografia
- Rajmund Szubański: Polska broń pancerna 1939, Wydawnictwo MON, Warszawa 1989, wyd. II poprawione i uzupełnione. ISBN 83-11-07660-X
[edytuj] Zobacz też
- Batalion Pancerny
- Dywizjon Pancerny
- Samodzielna kompania czołgów rozpoznawczych
Dowództwo Broni Pancernych • Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych • Mundur, oznaki i odznaki
Brygady zmotoryzowane: 10 Brygada Kawalerii • Warszawska Brygada Pancerno-Motorowa Pułki pancerne: 1 • 2 • 3
Bataliony pancerne: 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10 • 11 • 12 • Bataliony czołgów lekkich: 1 • 2 • 21• Dywizjony pancerne: 11 • 21 • 31 • 32 • 33 • 51 • 61 • 62 • 71 • 81 • 91
Samodzielne kompanie czołgów rozpoznawczych: 31 • 32 • 41 • 42 • 51 • 52 • 61 • 62 • 63 • 71 • 72 • 81 • 82 • 91 • 92 • Kompanie czołgów: 11 • 12 • 101 • 111 • 112 • 113 • 121
Pociągi pancerne: 11 • 12 • 13 • 14 • 15 • 51 • 52 • 53 • 54 • 55 • Smok Kaszubski