I-16

Z Wikipedii

I-16 Typ 24
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Polikarpow
Typ	jednomiejscowy samolot myśliwski
Załoga	1
Historia
Data oblotu	1933
Lata produkcji	1934-1942
Dane techniczne
Napęd	1 x 9-cylindrowy silnik gwiazdowy Szestow M-63 chłodzony powietrzem
Moc	820 kW (1100 KM)
Wymiary
Rozpiętość	9,14 m
Długość	5,79 m
Wysokość	2,57 m
Powierzchnia nośna	14,49 m²
Masa
Własna	1490 kg
Startowa	2095 kg
Osiągi
Prędkość maksymalna	489 km/h
Prędkość wznoszenia	14,7 m/s
Pułap	9700 m
Zasięg	599 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
- dwa karabiny maszynowe 7,62 mm w górnej przedniej części kadłuba - dwa karabiny maszynowe 7,62 mm lub działka 20 mm w krawędziach natarcia skrzydeł - ładunek 500 kg bomb i pocisków rakietowych na podwieszeniach zewnętrznych
Użytkownicy
ZSRR, Hiszpania, Chiny, Finlandia
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Polikarpow I-16 - jednomiejscowy samolot myśliwski i myśliwsko-bombowy produkcji ZSRR z czasów II wojny światowej.

[edytuj] Historia

Choć I-16 opracowano mniej więcej w tym samym czasie co I-15, to jednak podstawowa koncepcja jego konstrukcji była znacznie nowocześniejsza. Samolot stanowił pierwszy radziecki myśliwiec dolnopłatowy z chowanym podwoziem (chociaż w celu jego schowania należało wykonać 44 obroty specjalną korbką umieszczoną na prawej burcie samolotu). Prototyp oblatał Walery Czkałow w roku 1933, który stwierdził po oblocie, że "dobra to maszyna, może tylko trochę trudna, ale będzie z niej pożytek". Natychmiast wyszły na jaw kłopoty z własnościami pilotażowymi wynikające ze zbyt krótkiego kadłuba. Mimo to samolot wszedł do masowej produkcji (7005 samolotów bojowych oraz około 1640 dwumiejscowych maszyn szkolnych). Myśliwce te służyły do roku 1942, ponosząc pod koniec wojny bardzo ciężkie straty. Do strat tych przyczyniły się właściwości lotne samolotu i niedostateczne wyszkolenie młodych pilotów kierowanych na front. I-16 był produkowany w 10 podstawowych wersjach, począwszy od I-16 Tip 1, z silnikiem gwiazdowym M-22 o mocy 480 KM, do I-16 Tip 24, z jeszcze mocniejszym silnikiem oraz znacznie cięższym i bardziej zróżnicowanym uzbrojeniem.

Samolot uchodził za trudny pilotażowo, przyczyniał się do tego m.in. krótki kadłub i wynikająca z tego mała stateczność podłużna. Duża średnica silnika gwiazdowego utrudniała widoczność podczas podchodzenia do lądowania, mała rozpiętość powodowała trudności pilotażowe przy małych prędkościach. Na konstrukcji I-16 widać wyraźnie wpływ koncepcji samolotu Gee Bee, znanego z licznych rekordów i katastrof.

[edytuj] Wersje

• I-16 Typ 1 - z silnikiem M-22 o mocy 480 KM, uzbrojony w dwa km-y 7,62mmm
• I-16 Typ 5 - z silnikiem M-25 o mocy 700 KM i krytą kabiną, uzbrojony w dwa km-y 7,62mm
• I-16 Typ 6 - z trzema karabinami maszynowymi 7,62 mm
• I-16 Typ 10 - zwiększono uzbrojenie do 4 km-ów 7,62mm i zrezygnowano z krytej kabiny dla poprawienia widoczności
• I-16 Typ 17 z silnikiem o mocy 780 KM, uzbrojony w dwa km-y 7,62mm i dwa działka 20mm
• I-16 Typ 18 z silnikiem M-62 o mocy 920 KM, uzbrojony w cztery km-y 7,62mm
• I-16 Typ 24 - z silnikiem Szestow M-63 o mocy 1100 KM, uzbrojony w dwa km-y 7,62mm, jeden wielkokalibrowy km 12,7mm, dwa działka 20mm oraz sześć pocisków rakietowych RS-82
• UTI-4 - samolot szkolny (wyprodukowano około 1640 sztuk)