Sz-7
Z Wikipedii
| Sz-7 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  ZSRR |
| Typ | samolot-amfibia dyspozycyjno-łącznikowy |
| Konstrukcja | górnopłat o konstrukcji mieszanej |
| Załoga | 6 |
| Historia | |
| Data oblotu | 1939 |
| Lata produkcji | 1939 – ? |
| Dane techniczne | |
| Napęd | 1 x silnik gwiazdowy MG-31 f |
| Moc | 330 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 13,00 m |
| Długość | 9,40 m |
| Powierzchnia nośna | 23,30 m² |
| Masa | |
| Własna | 1230 kg |
| Startowa | 1900 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość przelotowa | 218 km/h |
| Pułap | 3000 m |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| ZSRR | |
Sz-7 – radziecki samolot-amfibia dyspozycyjno-łącznikowy z okresu II wojny światowej zaprojektowany przez biuro konstrukcyjne Wadima Szawrowa.
[edytuj] Historia
W 1939 roku radziecki konstruktor Wadim Borisowicz Szawrow opracował nowy samolot-amfibię dyspozycyjno-łącznikowy, który był rozwinięciem produkowanego już podobnego wodnosamolotu Sz-2.
Samolot ten przewidywany był do utrzymywania łączności i zaopatrzenia polarnych stacji naukowo-badawczych z bazami. Po wybuch II wojny światowej został on przystosowany do celów wojskowych.
W lotnictwie wojskowym służył do przewozu rannych i transportu pilnych przesyłek. Użyto go m. in. w bitwie stalingradzkiej.
[edytuj] Opis konstrukcji
Samolot-amfibia Sz-7 był górnopłatem o konstrukcji mieszanej. Kadłub łodziowy. Napęd stanowił silnik gwiazdowy zamocowany nad płatem. Podwozie kołowe – chowane w trakcie lotu.
[edytuj] Linki zewnętrzne
| Samoloty myśliwskie | |
|---|---|
|
I-15 • I-153 • I-16 • MiG-1 • MiG-3 • Jak-1 • Jak-3 • Jak-7 • Jak-9 • ŁaGG-3 • Ła-5 • Ła-7 |
|
| Samoloty bombowe | |
|
Su-2 • Jak-4 • SB-2 • Ar-2 • Pe-2 • Tu-2 • Ił-4 • Jer-2 • TB-3 • Pe-8 |
|
| Samoloty szturmowe | Samoloty szkolne i treningowe |
| Samoloty i szybowce transportowe | Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe |
| Konstrukcje prototypowe i doświadczalne | |
|
I-28 • I-30 • I-180 • I-185 • I-250 • ITP • IS-1 • MiG-DIS • BI-1 • ANT-58 |
|
