Ła-5

Z Wikipedii

Ła-5FN
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Ławoczkin
Typ	samolot myśliwski i myśliwsko-bombowy
Konstrukcja	dolnopłat o konstrukcji mieszanej, podwozie chowane w locie
Załoga	1
Historia
Data oblotu	1943
Lata produkcji	1944 – 1945
Dane techniczne
Napęd	14-cylindrowy silnik gwiazdowy w układzie podwójnej gwiazdy Szwecow ASz-82FN
Moc	1215 kW (1630 KM)
Wymiary
Rozpiętość	9,80 m
Długość	8,60 m
Wysokość	2,80 m
Powierzchnia nośna	17,59 m²
Masa
Własna	2605 kg
Startowa	3402 kg
Osiągi
Prędkość maksymalna	na poziomie morza: 587 km/h na wysokości 6000 m: 680 km/h
Prędkość wznoszenia	18,5 m/s
Pułap	10 750 m
Zasięg	765 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
- 2 × działko lotnicze SzWAK kal. 20 mm - 500 kg bomb i pocisków rakietowych
Użytkownicy
ZSRR, Rumunia, Czechosłowacja
Rzuty

Ła-5 radziecki jednosilnikowy, jednomiejscowy samolot myśliwski z okresu II wojny światowej.

Opracowany w biurze konstrukcyjnym S. A. Ławoczkina jako następca samolotu ŁaGG-3. Był jednym z najlepszych samolotów myśliwskich rosyjskiego lotnictwa. Wprowadzony do produkcji wiosną 1942 roku, pozostał w służbie do końca wojny.

Wyprodukowano łącznie blisko 10600 sztuk samolotu Ła-5 (głównie wersji Ła-5FN).

[edytuj] Historia

Początki samolotu Ła-5 sięgają 1940 roku, kiedy w biurze konstrukcyjnym kierowanym przez Siemiena Aleksiejewicza Ławoczkina, przy współpracy W. P. Gorbunowa i M. I. Gudkowa powstał samolot ŁaGG-1. Po przejściu drobnych modyfikacji i zmianie silnika powstał nowy typ samolotu ŁaGG-3, który podobnie jak poprzednik został wyprodukowany w niewielkich ilościach.

Na samolocie Ła-5 latał radziecki as myśliwski II wojny światowej Iwan Kożedub

[edytuj] Opis konstrukcji

Jednomiejscowy, jednosilnikowy dolnopłat myśliwski z chowanym podwoziem. Konstrukcja drewniana (ŁaG-5) lub mieszana (Ła-5FN).

Kadłub: Część przednia spawana z rur stalowych, kryta blachą. W części tylnej wręgi i podłużnice kryte sklejką. Za fotelem pilota pancerna płyta o grubości 8,5 mm oraz w górnej części płyta ze szkła pancernego grubości 60 mm.. Przednia szyba wiatrochronu pancerna o grubości 55 mm. Kabina pilota wyposażona w instalację radiową. Osłona kabiny odsuwana do tyłu.

Skrzydło wolnonośne, dwudźwigarowe, o profilu NACA 230, kryte sklejką. Klapy krokodylowe, automatyczne, metalowe sloty na krawędzi natarcia. W części centralnej mieściły się zbiorniki paliwa. Powierzchnia nośna 17,51 m². Wznios płata 5°.

Usterzenie: statecznik pionowy i stateczniki poziome kryte sklejką. Stery konstrukcji metalowej kryte płótnem. Napęd steru kierunku cięgnami. Ster wysokości napędzany popychaczami.

Napęd: czternastocylindrowy silnik tłokowy w układzie podwójnej gwiazdy, chłodzony powietrzem M-82. Moc 1700 KM przy prędkości obrotowej 2400 obr/min. 1540 KM na wysokości 2000 m (M-82FN – 1850 KM). Okapotowanie silnika zawierało żaluzje regulujące przepływ powietrza chłodzącego. Śmigło metalowe WISz-1058, trójłopatowe o średnicy 3,1 m. Piasta śmigła osłonięta kołpakiem. Chłodnica oleju zamontowana pod silnikiem u nasady płata.

Podwozie w układzie klasycznym. Przednie jednogoleniowe, chowane hydraulicznie w skrzydła w kierunku kadłuba. Kółko ogonowe chowane hydraulicznie, swobodnie skrętne.

Uzbrojenie: dwa działka SP-20 (SzWAK) kalibru 20 mm z zapasem 340 naboi na każde. Możliwość podwieszenia dwu bomb o masie 50 kg.