Indeks konkurencyjności wzrostu
Z Wikipedii
Indeks konkurencyjności wzrostu (ang. Growth Competitiveness Index) – rezultat badania porównawczego warunków rozwoju gospodarczego przeprowadzanego przez Światowe Forum Ekonomiczne. Określa on zdolności poszczególnych państw do zapewnienia długookresowego wzrostu gospodarczego.
Twórcą metody pomiaru konkurencyjności wzrostu jest Michael E. Porter, kierownik Instytutu Strategii i Konkurencji na Harvard Business School. Indeks został wprowadzony w 2004 roku i jest od tego czasu częścią raportu globalnej konkurencyjności, którego celem jest porównanie konkurencyjności gospodarek światowych. Raport został po raz pierwszy opublikowany w 1979 roku i jest systematycznie poszerzany o nowe państwa (obecnie obejmuje 131).
Indeks służy do porównania konkurencyjności narodowej na podstawie czynników makroekonomicznych i mikroekonomicznych.
Spis treści |
[edytuj] Filary konkurencyjności
Pomiar konkurencyjności oparty jest na 12 filarach:
- Wymagania podstawowe
- Instytucje
- Infrastruktura
- Równowaga makroekonomiczna
- Zdrowie i edukacja na poziomie podstawowym
- Czynniki poprawiające efektywność
- Wyższe wykształcenie i doskonalenie zawodowe
- Efektywność rynku dóbr
- Efektywność rynku pracy
- Poziom rozwoju rynku finansowego
- Gotowość techniczna
- Rozmiar rynku
- Czynniki innowacyjności i rozwoju
- Jakość środowiska biznesowego
- Innowacyjność
Filary są ze sobą silnie powiązane i wzajemnie się wzmacniają.
[edytuj] Etapy rozwoju gospodarki
Aby obliczyć indeks konkurencyjności wzrostu filarom nadaje się odpowiednią wagę, zależnie od tego, na jakim etapie rozwoju znajduje się określone państwo:
- Rozwój sterowany przez czynniki wytwórcze
- Gospodarka kraju oparta jest na niewykwalifikowanej sile roboczej i zasobach naturalnych, przedsiębiorstwa konkurują niskimi cenami. Utrzymanie konkurencyjności jest zależne od dobrze funkcjonujących instytucji prywatnych i publicznych, odpowiedniej infrastruktury, stabilnej struktury makroekonomicznej, zdrowej i piśmiennej siły roboczej.
- Przyjmuje się, że do tej grupy należą państwa o PKB per capita poniżej 2000 USD.
- Rozwój sterowany przez inwestycje
- Na tym etapie państwa dążą do poprawienia efektywności produkcji i polepszenia jakości produktów. Konkurencyjność zależy od wyższego wykształcenia i szkolenia pracowników, efektywnego rynku dóbr, dobrze działającego rynku pracy, rozwiniętego rynku finansowego, dużego rynku krajowego lub zagranicznego i umiejętności wykorzystania istniejących technologii.
- Przyjmuje się, że do tej grupy należą państwa o PKB per capita pomiędzy 3000 a 9000 USD
- Rozwój sterowany przez innowacje
- Na tym etapie państwa są w stanie utrzymać wyższe płace i powiązany z nimi standard życia, jeśli mogą konkurować nowymi i wyróżniającymi się produktami. Firmy konkurują między sobą innowacyjnością i stosowaniem wyrafinowanych procesów produkcji.
- Przyjmuje się, że do tej grupy należą państwa o PKB per capita powyżej 17000 USD
[edytuj] Indeks konkurencyjności wzrostu 2007-2008
.svg/20px-Flag_of_Belgium_(civil).svg.png){kind=small}
[edytuj] Źródła
- Raport Globalnej Konkurencyjności 2007-2008 (en)
- L. Zienkowski, Co sprzyja rozwojowi gospodarczemu, Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2005, ISBN 83-7383-149-5
