Oman

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy państwa w Azji. Zobacz też: oman - roślina z rodziny astrowatych.

سلطنة عُمان
Sułtanat Omanu


Flaga Omanu	Godło Omanu

Hymn: Hymn Sułtana

sułtan Kabus ibn-Said

Szef rządu

sułtan Kabus ibn-Said

Powierzchnia
• całkowita
• wody śródlądowe

82. na świecie
309 500 km²
0%

Liczba ludności (2008)
• całkowita
• gęstość zaludnienia

134. na świecie
3 312 000¹▲
10,7 osób/km²

Jednostka monetarna

rial omański (OMR)

Niepodległość

od Portugalii
1650

Religia dominująca

UTC +4

+968

¹ Dane szacunkowe na lipiec 2008 roku, podane za CIA The World Factbook (Źródło:CIA) (en)

Oman (عُمان Uman; Sułtanat Omanu - سلطنة عُمان Saltanijja Uman) – państwo w Azji, leżące na Półwyspie Arabskim, nad Morzem Arabskim i Zatoką Omańską. Graniczy z Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi, Arabią Saudyjską i Jemenem. Stolica mieści się w mieście Maskat. Oman należy do Ligi Państw Arabskich.

[edytuj] Geografia

Oman położony jest w południowo-wschodniej części Półwyspu Arabskiego, nad morzem Arabskim.

Teren Omanu jest w dużej części płaski w zachodniej części kraju znajduje się pustynia Ar-Rub al-Chali. W Omanie panuje klimat zwrotnikowy, suchy - w styczniu około 20°C, a w lipcu najwyższe temperatury to ok. 50°C. Dominują pustynie i półpustynie z dolinami uedów.

[edytuj] Historia

Oman był położony na ważnych szlakach handlowych, dlatego już w drugim tysiącleciu p.n.e. produkowano kadzidła, wtedy też był bogatym i ważnym państwem. Znajdowało się tam miasto Iram. Przed islamizacją w VII wieku kraj był często niszczony przez wojny plemienne i perskie najazdy. W VIII wieku mieszkańcy Omanu przyjęli doktrynę ibadycką islamu i pod rządami wybranego przez siebie imama uniezależnili się od kalifatu Abbasydów. W X wieku kraj został podbity przez Seldżuków. Obieralni imamowie rządzili Omanem do XVIII wieku. W 1507 roku do portu zaczęli przypływać Portugalczycy i osiedlać się. Założyli obecną stolicę Omanu - Maskat. W roku 1650 Portugalczycy zostali wyparci przez Arabów. Obecnie panująca dynastia doszła do władzy pod koniec XVIII wieku. Od roku 1891 Oman popadł w zależność od Wielkiej Brytanii, stając się jej protektoratem. Bunty plemion z głębi kraju przeciwko władzy sułtana doprowadziły do podpisania przy udziale Brytyjczyków porozumienia, w wyniku którego powstały dwa państwa: sułtanat Maskatu i imamat Omanu. Trwało to do roku 1951 lecz bez władzy centralnej wybuchła kilkuletnia wojna domowa. Potem Oman został zjednoczony przez sułtana Maskatu. W 1970 roku po pałacowym zamachu stanu panującego sułtana zastąpił jego syn - Kabus ibn-Said. Lata 70. XX wieku to walki wojsk rządowych z popieraną przez Jemen Południowy lewicową partyzantką. Znaczne dochody Omanu pochodzą z eksploatowanych od lat 50. XX wieku bogatych złóż ropy naftowej.

[edytuj] Ustrój polityczny

Monarchia absolutna, głową państwa, szefem rządu, ministrem spraw zagranicznych, obrony i finansów jest obecnie sułtan Kabus ibn-Said. W kraju nie ma parlamentu, konstytucji i partii politycznych, obowiązuje prawo muzułmańskie Szariat.

[edytuj] Podział administracyjny

Oman podzielony jest na 8 regionów (mintakat).

	Nazwa arabska	Nazwa polska
1	ظفار	Zufar
2	-	Al-Wusta
3	-	Az-Zahira
4	-	Ad-Dachilijja
5	-	Asz-Szarikijja
6	-	Al-Batina
7	-	Maskat
8	-	Musandam

Dalszy podział obejmuje 41 prowincji.

Główne miasta Omanu to Maskat (stolica państwa), Suhar, Ar-Rustak, Nizwa, Sur.

[edytuj] Ludność

Wykres przedstawiający wzrost ludności Omanu w latach 1961-2003

Skład etniczny: Arabowie omańscy (74%), Hindusi, Pakistańczycy i Filipińczycy (21%), Arabowie nie pochodzący z Omanu, Persowie, imigranci z krajów Afryki wschodniej.

W kraju jest wysoki przyrost naturalny 3,32% rocznie. Najwięcej ludności skupia się na wybrzeżu Zatoki Omańskiej. W miastach mieszka 12% ludności Omanu.

Średnia długość życia: mężczyźni 72 lata, kobiet 76 lat Językiem urzędowym jest arabski, inne języki to między innymi perski, urdu.

Religie: islam (głównie ibadyci – 75% i sunnici – 20%), hinduizm, chrześcijaństwo.

[edytuj] Gospodarka

Pustynia w Omanie

Oaza na pustyni w Omanie

Zdjęcie Omanu z kosmosu

Najwięcej zysku przynosi Omanowi eksport ropy naftowej. Ważną rolę odgrywa przemysł.

Produkt krajowy brutto na jednego mieszkańca wynosi 9294 USD.

[edytuj] Rolnictwo

Rolnictwo w Omanie jest słabo rozwinięte, bo użytki rolne zajmują tylko 5% terenu kraju. Rolnicy najczęściej uprawiają palmę daktylową, lucernę, banany, trzcinę cukrową oraz warzywa, tytoń i niewielkie ilości zbóż.

[edytuj] Transport i łączność

Sieć transportowa w Omanie jest w rozbudowie. Główny szlak stanowi szosa Maskat-Salala. Międzynarodowe lotnisko znajduje się w Maskat.

[edytuj] Handel zagraniczny

Oman głównie handluje ropą naftową, miedzią, rybami, owocami i tytoniem. Główni partnerzy handlowi to: Japonia, Wielka Brytania, Singapur, USA i Zjednoczone Emiraty Arabskie

[edytuj] Nauka

Nauką w Omanie kieruje minister kultury. Finansuje on też wydobycie ropy naftowej i dostawy wody pitnej. W Omanie znajduje się jeden uniwersytet mieszczący się w stolicy Omanu Maskacie.