Ścięcie (kara)

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Ścięcie (lub: dekapitacja) - metoda zadawania śmierci poprzez oddzielenie głowy od reszty ciała. Zazwyczaj jest to sposób wykonania wyroku śmierci lub morderstwa, choć znany jest przypadek z Wielkiej Brytanii (2003), gdy mężczyzna popełnił samobójstwo na własnoręcznie wykonanej domowej gilotynie.

W porównaniu do innych metod uśmiercania, dekapitacja jest stosunkowo łagodna - ofiara, jeśli wyrok został wykonany poprawnie, ginie, praktycznie nie czując bólu.

Ścięcie odbywa się za pomocą broni ręcznej (topór, miecz, maczeta) lub na gilotynie, bądź rodzajach pregilotyny (Szubienica z Halifax w Szkocji, mandara we Włoszech).

Spis treści 1 Dekapitacje w historii 1.1 Ameryka 1.2 Azja 1.3 Europa 1.3.1 Wielka Brytania 1.3.2 Francja 1.3.3 Kraje skandynawskie 1.3.4 Niemcy 2 Słynne ofiary dekapitacji 2.1 Chiny 2.2 Anglia, Szkocja, Wielka Brytania 2.3 Wielka Rewolucja Francuska 2.4 Porewolucyjna Francja 2.5 Włochy 2.6 Republika Weimarska 2.7 Polska 2.8 III Rzesza 2.9 Pakistan

[edytuj] Dekapitacje w historii

[edytuj] Ameryka

Nie odnotowano żadnego przypadku legalnych egzekucji przez dekapitację na terenie USA, choć gilotyna stosowana była m.in. w dawnej francuskiej Luizjanie. Po wielkim powstaniu w latach nastych XIX wieku wielu Murzynów zostało straconych, także przez ścięcie, ale nie były to sądowe egzekucje.

Przez pewien czas w Gwatemali w XIX wieku stosowano ścięcie maczetą.

[edytuj] Azja

W dawnych Chinach, aż do czasu rewolucji komunistycznej, najbardziej rozpowszechnioną metodą wykonywania NWK (najwyższego wymiaru kary) było ścięcie (mieczem, choć i zdarzało się, że na gilotynie). Ścięcie było karą w tym kraju hańbiącą, ponieważ wierzono, iż komu odcięto głowę, tego dusza się tułała po świecie i nie dostawała sie do krainy umarłych. Najbardziej w czasach cesarstwa.

W Japonii stosowano tę metodę do końca XIX wieku, kiedy zastąpiono je powieszeniem. Były odnotowane przypadku egzekucji jeńców przez ścięcie nawet w czasie II wojny światowej.

Dziś jedynym krajem na świecie, gdzie regularnie przeprowadza się ścięcia jest Arabia Saudyjska. Kara ta wymierzana jest w Arabii Saudyjskiej za zabójstwo, gwałt oraz handel narkotykami. Wyrok śmierci przez ścięcie wykonano w roku 2003 także w Iranie, jednakże był to pierwszy przypadek od bardzo wielu lat. Dekapitację przeprowadzają również członkowie al-Kaidy m.in. w Iraku.

[edytuj] Europa

Ścięcie jako metoda wykonywania kary śmierci było stosowana od tysiącleci. Dawniej stosowano ją prawdopodobnie we wszystkich krajach Europy.

[edytuj] Wielka Brytania

Do czasów inwazji normańskiej jedyną metodą egzekucji w Anglii było powieszenie. Wilhelm Zdobywca wprowadził też ścięcie. Ostatnia egzekucja przez ścięcie (toporem, choć np. Anna Boleyn została zgładzona mieczem) odbyła się w Tower of London w roku 1747.

[edytuj] Francja

Ścięcie mieczem bądź toporem dla różnych klas społecznych stosowano do roku 1792, kiedy to wprowadzono gilotynę, która była stosowana aż do 1977. Formalnie NWK zniesiono w roku 1981.

Gilotyna funkcjonowała też w Belgii, Szwecji, Grecji, Wietnamie, innych koloniach francuskich, niektórych landach Niemiec i na Grenlandii.

Zobacz: Kara śmierci we Francji

[edytuj] Kraje skandynawskie

W krajach skandynawskich najbardziej rozpowszechnioną metodą było ścięcie toporem. Ostatnia taką egzekucją wykonano w Norwegii w roku 1876, Danii w 1892, Finlandii w 1825, zaś Szwecji w 1903 (wtedy topór zastąpiła gilotyna, używana do roku 1910).

Zobacz: Kara śmierci w Danii

[edytuj] Niemcy

W roku 1871 w zjednoczonej Rzeszy ustanowiono, że wszystkie egzekucje mają się odbywać przez ścięcie. Wykonywano je toporem (Prusy) lub na gilotynie (Bawaria, Saksonia, Wirtembergia, miasta hanzeatyckie itd.). Ostatnie ścięcie toporem wykonano w roku 1938. Od tej pory, dekretem Hitlera, obowiązywała gilotyna i szubienica. Ostatnie ścięcie na gilotynie w RFN wykonano w roku 1949 (dwa lata później zniesiono ostatecznie NWK), a w NRD w 1968.

Zobacz: Kara śmierci w Niemczech

[edytuj] Słynne ofiary dekapitacji

[edytuj] Chiny

• Wen Tianxiang.
• Su Shen

[edytuj] Anglia, Szkocja, Wielka Brytania

• Thomas More (1535)
• Anna Boleyn (1536)
• Thomas Cromwell (1540)
• Katarzyna Howard (1542)
• Lady Jane Grey (1554)
• Maria Stuart (1587)
• Walter Raleigh (1618)
• Karol I (1649)
• Simon Fraser, 11. Lord Lovat (1747, ostatnie ścięcie)

[edytuj] Wielka Rewolucja Francuska

• Ludwik XVI
• Maria Antonina
• Madame Roland
• Georges Danton
• Maksymilian Robespierre
• Madame du Barry
• Charlotte Corday
• Antoine Lavoisier
• Camille Desmoulins
• Louis de Saint-Just
• Philippe Egalité
• Jacques-René Hébert
• Jacques Pierre Brissot
• Pierre Victurnien Vergniaud
• Jean Sylvain Bailly
• Antoine Barnave

[edytuj] Porewolucyjna Francja

• Eugene Weidmann (1939)
• Hamida Djandoubi (1977, ostatni wyrok)

[edytuj] Włochy

• Beatrice Cenci i jej macocha Lukrecja

[edytuj] Republika Weimarska

• Fritz Haarmann (1925)
• Peter Kürten (1932)

[edytuj] Polska

• Samuel Zborowski
• Paweł Pawluk
• Józef Miączyński (młodszy)
• Mikołaj z Ryńska
• Maciej Dziewoński
• Władysław III Warneńczyk

[edytuj] III Rzesza

• Marinus van der Lubbe (1934)
• Benita von Falkenhayn (1935)
• Renate von Natzmer (1935)
• Hans Scholl (1943)
• Sophie Scholl (1943)
• Carl Friedrich Goerdeler (1945)

[edytuj] Pakistan

• Daniel Pearl (2002)- amerykański dziennikarz, został porwany 23 stycznia 2002 roku przez porywaczy Al-Kaida, miesiąc później 1 lutego został ścięty przez Ahmeda Szejka Mohameda, co zostało nagrane na filmie.