2S7 Pion

Z Wikipedii

2S7 Pion
Eksponat Muzeum Artylerii w Toruniu
Dane podstawowe
Państwo ZSRR ZSRR
Trakcja gąsienicowa
Typ samobieżna armata
Załoga 7 osób
Dane techniczne
Silnik silnik wysokoprężny V-12 o mocy 547 kW
Wymiary
Długość maks. 13 100 mm
Szerokość 3380 mm
Wysokość 3000 mm
Masa
Masa bojowa 46 500 kg
Osiągi
Zdolność pokonywania przeszkód
Brody bez przygotowania 1,2 m
Zasięg 675 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
Artyleryjskie 1 x armata 2A44 kalibru 203,2 mm (4 nab.)

2S7 Pion (Piwonia) - radziecka armata samobieżna kalibru 203 mm.

2S7 była przeznaczona dla pułków artylerii ciężkiej znajdujących się na szczeblu frontu. Została skonstruowana na początku lat 70. przez Zakłady im. Barykady (armata) i Leningradzkie Zakłady im. Kirowa (podwozie). Do uzbrojenia Armii Radzieckiej została wprowadzona w 1976 roku. Później znalazła się na uzbrojeniu Czechosłowacji i Polski, a po rozpadzie ZSRR była używana przez armie Białorusi, Rosji, Ukrainy, Uzbekistanu. Armaty 2S7 zostały wycofane z uzbrojenia armii czeskiej w latach 90., a Wojsko Polskie zdecydowało o wycofaniu znajdujących się od 1985 roku na uzbrojeniu najpierw 5 Brygady Artylerii Armat z Głogowa a następnie 23 Śląskiej Brygadzie Artylerii w Bolesławcu w 2006 roku.

Działo zasilane jest amunicją rozdzielnego ładowania. Ładunki miotające są w workach. Z działa można wystrzeliwać granaty odłamkowo-burzące o masie 110 kg i donośności 37,5 km, granaty odłamkowo-burzące z dodatkowym napędem rakietowym masie 102 kg i donośności 47,5 km, chemiczne (wycofane z uzbrojenia) oraz jądrowe. Szybkostrzelność praktyczna sięgała 2 strz/min.

W 1983 roku w ZSRR armatę zmodernizowano do wersji 2S7M Pion-M, zwiększając szybkostrzelność (do 2,5 strz./min) i zapas amunicji działowej (do 8 naboi).

Samobieżną armatę można obejrzeć m.in. w Muzeum Artylerii w Toruniu i Muzeum Artylerii w Sankt Petersburgu.

[edytuj] Bibliografia

  • T.J. O'Malley: Artyleria: działa i polowe wyrzutnie rakietowe. Woźniak, R; Kupidura, P (przekład i redakcja naukowa); Hutchins, R. (ilustracje). Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2000. ISBN 83-11-09172-2. 

[edytuj] Galeria

Commons