BTR-80

Z Wikipedii

BTR-80
BTR-80 armii ukraińskiej podczas patrolu w Iraku
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR/ Rosja
Producent	GAZ
Trakcja	kołowa (8x8)
Typ	transporter opancerzony
Załoga	3 + 7
Dane techniczne
Silnik	1 x silnik wysokoprężny KamAZ 7403
Moc	260 KM
Moc jedn.	19,11 KM/t
Wymiary
Długość maks.	7,65 m
Szerokość	2,9 m
Wysokość	2,35 m
Prześwit	0,475 m
Masa
Masa bojowa	13,6 t
Poj. zb. paliwa	290 l
Osiągi
Prędkości maksymalne
Na drodze	80 km/h
W wodzie	9 km/h
Zdolność pokonywania przeszkód
Brody bez przygotowania	pływający
Rowy	2,0 m
Ściany pionowe	0,5 m
Zasięg	600 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
Strzeleckie	1 x wkm KPWT kalibru 14,5 mm (500 naboi) 1 x km PKT kalibru 7,62 mm (2000 naboi)
Użytkownicy
Armia Radziecka, Rosja, Ukraina, Węgry

BTR-80 - współczesny rosyjski transporter opancerzony.

W 1976 roku rozpoczęto produkcję transportera opancerzonego BTR-70. W następnych latach stał się on podstawowym pojazdem jednostek piechoty zmechanizowanej operujących w Afganistanie. BTR-70 był wozem lepszym niż BTR-60 którego zastąpił, ale okazało się że nadal posiada pewne wady. Pojazd posiadał skomplikowany system napędowy składający się z dwóch silników co zwiększało prawdopodobieństwo awarii. Krytycznie oceniano rozmieszczenie włazów do przedziału desantowego i ich niewielkie rozmiary. Dodatkowo okazało się że maksymalny kąt podniesienia uzbrojenia jest zbyt niski i niemożliwe jest zwalczanie celów położonych na stokach gór, czy dachach budynków.

Napływające z Afganistanu meldunki spowodowały opracowanie zmodernizowanej wieży dla BTR-70 w której maksymalny kąt podniesienia karabinów maszynowych zwiększono do 60°, oraz rozpoczęcie prac nad jego głęboko zmodernizowana wersją pozbawioną pozostałych wad. Pierwsze prototypy nowego wozu powstały na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. W następnych latach trwało udoskonalanie pojazdu i w 1984 roku rozpoczęto produkcję nowego transportera który otrzymał wojskowe oznaczenie BTR-80.

BTR-80 jest napędzany pojedynczym silnikiem wysokoprężnym. Uzbrojenie jest umieszczone wieży identycznej z zastosowaną w późnych BTR-70. BTR-80 jest pierwszym radzieckim ośmiokołowym transporterem opancerzonym który otrzymał duże boczne drzwi przedziału desantowego.

Obecnie BTR-80 jest używany w państwach powstałych po rozpadzie ZSRR.

[edytuj] Wersje

• BTR-80 - transporter opancerzony. Wersja podstawowa.
• BTR-80K - wóz dowodzenia batalionu. Zewnętrznie jest identyczny z wozami liniowymi. Dodatkowe wyposażenie obejmuje dwie radiostacje R-173, dwie radiostacje przenośne R-159, układ nawigacji inercyjnej TNA-4, układ IFF, peryskopową busolę artyleryjską PAB-2M oraz dodatkowy przyrząd obserwacyjny TNP-165A.
• BTR-80-K1Sz1 - podwozie bazowe na którym montowane może być różnorodne wyposażenie elektroniczne (radiostacje, radioprzekaźniki).
  • Kuszetka-B - wóz dowódczo-sztabowy szczebla pułk/dywizja na podwoziu BTR-80K1Sz1.
• RChM-4-01 - wóz rozpoznania skażeń.
• 2S23 Nona-SWK - samobieżny moździerz kalibru 120 mm.
• 1W152 - wóz dowodzenia dywizjonu lub baterii artylerii.
• BREM-K - wóz zabezpieczenia technicznego.
• BMM-1 - opancerzony ambulans przeznaczony do ewakuacji rannych.
• BMM-2 - opancerzony ambulans pełniący role batalionowego punktu medycznego.
• BMM-3 - opancerzony ambulans mieszczący polową salę operacyjną.
• BTR-80A - kołowy bojowy wóz piechoty uzbrojony w armatę 2A72 kalibru 30 mm i km PKT kalibru 7,62 mm.

[edytuj] Bibliografia

• Igor Witkowski, 1993, Lekkie i średnie opancerzone wozy bojowe, Warszawa, WiS, ISBN 83-86028-02-5.