ZiŁ-485

Z Wikipedii

ZiŁ-485, znany w Polsce jako samochód pływający BAW (ros. большой автомобиль водоплавающий), to pojazd skonstruowany w latach 50. XX wieku w ZSRR w Moskiewskiej Fabryce Samochodów ZiŁ.

Pojazd ten posiadał identyczną konstrukcję jak amerykański GMC DUKW-353 i wszedł na wyposażenie wojsk inżynieryjnych Ludowego Wojska Polskiego jeszcze w latach 50.

Ciężarowo-terenowy samochód pływający BAW był przeznaczony do przepraw przez przeszkody wodne i przewozu 28 żołnierzy z pełnym ekwipunkiem lub sprzętu, np. 1 armaty kalibru 85 mm czy 1 haubicy kalibru 122 mm.

Na stalowej ramie został zamocowany hermetyczny stalowy korpus z otwieraną tylną burtą. Pod maską zamontowano silnik ZiŁ-485 o mocy 110 KM, analogiczny jak w BTR-152, wykorzystano też części z samochodu ZiS-151 (m.in. zawieszenie i rozrząd). Wyposażony w system regulacji ciśnienia w ogumieniu. Produkcja seryjna rozpoczęła się w 1950 roku w fabryce ZIŁ, potem produkcję przeniesiono do Briańska, gdzie produkowano je do roku 1962.

[edytuj] Dane taktyczno-techniczne

• masa pojazdu: BAW: 7050 kg, BAW-A: 7400 kg
• ładowność na lądzie: 2,5 t
• ładowność na wodzie: 3,5 t
• silnik: 6-o cylindrowy ZiŁ-485 o mocy 110 KM, pojemność skokowa 5555 cm³
• prędkość maksymalna:
  • na lądzie: 60 km/h
  • na wodzie: 8-9 km/h
• zasięg:
  • na lądzie: 510 km
  • na wodzie: 6 godzin
• wymiary: 9540 x 2485 x 2600 mm.