Formuła 1 - Grand Prix Niemiec 1989
Z Wikipedii
Wyniki Grand Prix Niemiec na Hockenheimring 30 lipca 1989.
[edytuj] Klasyfikacja
| Poz. | Nr. | Kierowca | Konstruktor | Okrążeń | Czas/powód n.u. | Poz. start. | Punktów |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 1 |  Ayrton Senna |
McLaren-Honda | 45 | 1:21:43.302 | 1 | 9 |
| 2 | 2 |  Alain Prost |
McLaren-Honda | 45 | + 18.151 | 2 | 6 |
| 3 | 27 |  Nigel Mansell |
Ferrari | 45 | + 1:23.254 | 3 | 4 |
| 4 | 6 |  Riccardo Patrese |
Williams-Renault | 44 | + 1 okrążenie | 5 | 3 |
| 5 | 11 | Nelson Piquet |
Lotus-Judd | 44 | + 1 okrążenie | 8 | 2 |
| 6 | 9 | Derek Warwick |
Arrows-Ford | 44 | + 1 okrążenie | 17 | 1 |
| 7 | 22 | Andrea de Cesaris |
Dallara-Ford | 44 | + 1 okrążenie | 21 | |
| 8 | 7 | Martin Brundle |
Brabham-Judd | 44 | + 1 okrążenie | 12 | |
| 9 | 23 | Pierluigi Martini |
Minardi-Ford | 44 | + 1 okrążenie | 13 | |
| 10 | 4 | Jean Alesi |
Tyrrell-Ford | 43 | + 2 okrążenia | 10 | |
| 11 | 25 | René Arnoux |
Ligier-Ford | 42 | + 3 okrążenia | 23 | |
| 12 | 10 |  Eddie Cheever |
Arrows-Ford | 40 | Prob. z paliwem | 25 | |
| n.u. | 8 | Stefano Modena |
Brabham-Judd | 37 | Silnik | 16 | |
| n.u. | 12 |  Satoru Nakajima |
Lotus-Judd | 36 | Wypadł z toru | 18 | |
| n.u. | 16 | Ivan Capelli |
March-Judd | 21 | Elektronika | 22 | |
| n.u. | 15 | Mauricio Gugelmin |
March-Judd | 28 | Skrz. biegów | 14 | |
| n.u. | 20 | Emanuele Pirro |
Benetton-Ford | 26 | Wypadł z toru | 9 | |
| n.u. | 30 | Philippe Alliot |
Larrousse-Lamborghini | 20 | Wyciek oleju | 15 | |
| n.u. | 3 | Jonathan Palmer |
Tyrrell-Ford | 16 | Silnik | 19 | |
| n.u. | 28 |  Gerhard Berger |
Ferrari | 13 | Wypadł z toru | 4 | |
| n.u. | 36 |  Stefan Johansson |
Onyx-Ford | 8 | Przegrzanie | 24 | |
| n.u. | 19 | Alessandro Nannini |
Benetton-Ford | 6 | Elektronika | 7 | |
| n.u. | 5 | .svg/20px-Flag_of_Belgium_(civil).svg.png){kind=small} Thierry Boutsen |
Williams-Renault | 4 | Kolizja | 6 | |
| n.u. | 21 | Alex Caffi |
Dallara-Ford | 2 | Silnik | 20 | |
| n.u. | 29 | Michele Alboreto |
Larrousse-Lamborghini | 1 | Elektronika | 26 | |
| n.u. | 26 | Olivier Grouillard |
Ligier-Ford | 0 | Skrz. biegów | 11 | |
| NZ | 24 |  Luis Perez-Sala |
Minardi-Ford | ||||
| NZ | 37 | Bertrand Gachot |
Onyx-Ford | ||||
| NZ | 38 |  Christian Danner |
Rial-Ford | ||||
| DK | 39 | Volker Weidler |
Rial-Ford | ||||
| NZ | 41 | Yannick Dalmas |
AGS-Ford | ||||
| NZ | 17 | Nicola Larini |
Osella-Ford | ||||
| NZ | 40 | Gabriele Tarquini |
AGS-Ford | ||||
| NZ | 18 | Piercarlo Ghinzani |
Osella-Ford | ||||
| NZ | 31 | Roberto Moreno |
Coloni-Ford | ||||
| NZ | 32 | Pierre-Henri Raphanel |
Coloni-Ford | ||||
| NZ | 33 |  Gregor Foitek |
Euro Brun-Judd | ||||
| NZ | 35 | Aguri Suzuki |
Zakspeed-Yamaha |
Grand Prix Niemiec zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1
1951 • 1952 • 1953 • 1954 • 1956 • 1957 • 1958 • 1959 • 1961 • 1962 • 1963 • 1964 • 1965 • 1966 • 1967 • 1968 • 1969 • 1970 • 1971 • 1972 • 1973 • 1974 • 1975 • 1976 • 1977 • 1978 • 1979 • 1980 • 1981 • 1982 • 1983 • 1984 • 1985 • 1986 • 1987 • 1988 • 1989 • 1990 • 1991 • 1992 • 1993 • 1994 • 1995 • 1996 • 1997 • 1998 • 1999 • 2000 • 2001 • 2002 • 2003 • 2004 • 2005 • 2006 • 2008
GP Brazylii • GP San Marino • GP Monako • GP Meksyku • GP Stanów Zjednoczonych • GP Kanady • GP Francji • GP Wielkiej Brytanii • GP Niemiec • GP Węgier • GP Belgii • GP Włoch • GP Portugalii • GP Hiszpanii • GP Japonii • GP Australii •
