Kościół Chrześcijan Dnia Sobotniego

Z Wikipedii

Kościół Chrześcijan Dnia Sobotniego
Religia	Chrześcijaństwo
Klasyfikacja główna	Protestantyzm
Kierunek teologiczny	Chrześcijanie Dnia Sobotniego
Forma organizacji	Prezbiterianizm
Założyciel(e)	dr Alfred Kube
Czas założenia	1933
Miejsce założenia	Bydgoszcz
Wyznanie macierzyste	Kościół Adwentystów Dnia Siódmego
Członkostwo	Federacja Kościołów Chrześcijan Dnia Sobotniego
Zasięg geograficzny	Polska
Liczba wiernych	470
Liczba zborów	25
Strona internetowa

Kościół Chrześcijan Dnia Sobotniego – chrześcijański Kościół protestancki o charakterze ewangelicznym, podkreślający wyjątkowość Pisma Świętego jako jedynej autorytatywnej zasady wiary (Sola scriptura) oraz święcący dzień sobotni. W Polsce Kościół został zarejestrowany w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji pod nr 5, jako społeczność działająca legalnie na terenie całej Polski. Sekretarzem Kościoła jest pastor Roman Witek, siedzibą władz Kościoła miasto Bielsko-Biała.

Spis treści

1 Historia
2 Nauka
- 2.1 Różnice z Adwentyzmem
3 Kościół w Polsce
4 Federacja Kościołów Chrześcijan Dnia Sobotniego
5 Dane teleadresowe
6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

Swoich korzeni Kościół dopatruje się w ruchach święcących sobotę w różnych okresach ery chrześcijańskiej. Przykładem są tu baptyści dnia siódmego.

Kościół Chrześcijan Dnia Sobotniego jest społecznością religijną powstałą wskutek rozłamu do jakiego doszło w latach 30. XX wieku w łonie polskiego Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego. Choć z teologicznego punktu widzenia Chrześcijanie Dnia Sobotniego nie mają obecnie wiele wspólnego z adwentyzmem, to jednak historyczne powiązania są niezaprzeczalne. Od 1936 r. wyznawcy nowej społeczności określali się mianem Zjednoczonych Ewangelicznych Chrześcijan Dnia Siódmego. W 1961 r. nastąpiła zmiana nazwy na obecną i regulacja prawna Kościoła w PRL na podstawie prawa o stowarzyszeniach. Nowa nazwa – zamiast adwentyści – chrześcijanie, miała być oznaką przynależności do Jezusa Chrystusa, nie zaś do adwentystycznej doktryny religijnej. W 1949 r. miał miejsce I Zjazd Krajowy dając podwaliny obecnej organizacji.

[edytuj] Nauka

Zobacz w Wikiźródłach tekst
Zasad Wiary Kościoła Chrześcijan Dnia Sobotniego

Kościół Chrześcijan Dnia Sobotniego akceptuje teologię ewangelicznego chrześcijaństwa – Biblia jedyną regułą wiary, usprawiedliwienie grzesznika z łaski, nowonarodzenie, Jezus jedynym pośrednikiem między Bogiem a ludźmi, spowiedź jako indywidualna modlitwa pokutna do Boga, chrzest przez zanurzenie, ewangelizacja, widzialny powrót Chrystusa, odrzucanie kultu obrazów i świętych. Cechy, które wyróżniają go od reszty ewangelikalizmu to m.in.:

Antytrynitaryzm – Duch Święty nie jest osobą, lecz mocą pochodzącą od Ojca i Syna.
Sabat – dzień sobotni jest dniem odpoczynku dla chrześcijan, pobłogosławionym i uświęconym przez Boga, nieprzemijającym w czasie. Zachowywać go należy od zachodu słońca w piątek, do zachodu słońca w sobotę.
Zdrowie – Chrześcijanie Dnia Sobotniego nie spożywają pokarmów nieczystych (m. in. mięsa wieprzowego) oraz krwi, nie używają tytoniu i narkotyków.
Śmiertelność duszy (kondycjonalizm) – zmarli pozostają w nieświadomym stanie aż do chwili zmartwychwstania.
Umywanie nóg przed Wieczerzą Pańską

[edytuj] Różnice z Adwentyzmem

Kościół Chrześcijan Dnia Sobotniego odrzuca tradycję millerowską wraz z całym jej dorobkiem, nazywając ją „złym początkiem złych doktryn”. Nie uznaje żadnych natchnionych tekstów poza Biblią, odrzuca Ellen G. White jako proroka oraz system organizacyjny o który oparte są Kościoły adwentystyczne. Nie uważa diety wegetariańskiej jako mającej wpływ na uświęcenie człowieka, ale głosi jednocześnie że dieta biblijna która zakłada m.in. zakaz spożywania krwi oraz zwierząt nieczystych (11 rozdział Trzeciej Księgi Mojżeszowej), obowiązuje również chrześcijan. Chrześcijanom Dnia Sobotniego wolno jest spożywać alkohol w małych ilościach, używają go też do Wieczerzy Pańskiej. Poza tym odrzuca się wiarę w tzw. „późny deszcz”, tj. jeszcze jedno wylanie Ducha Świętego na Kościół w przyszłości, uważając iż Pięćdziesiątnica była zjawiskiem jednorazowym.

Poważne różnice między Adwentyzmem a Kościołem Chrześcijan Dnia Sobotniego dotyczą interpretacji biblijnej Księgi Daniela. Chrześcijanie Dnia Sobotniego uważają, iż proroctwo o 2300 wieczorach i porankach dotyczy Antiocha IV Epifanesa i okresu międzytestamentalnego. Adwentyści dopatrują się w nim daty rozpoczęcia tzw. sądu śledczego, wyznaczonej na październik 1844 r. jako ostatniej fazy zbawienia ludzkości przez Chrystusa. Kościół Chrześcijan Dnia Sobotniego uważa, że zbawienie i pojednanie człowieka z Bogiem miało miejsce na krzyżu i nie jest kontynuowane obecnie w niebie. Adwentyści umiejscawiają sąd śledczy w „świątyni niebieskiej”, która ich zdaniem wygląda identycznie jak przybytek na puszczy za dni Izraela. Chrześcijanie Dnia Sobotniego odrzucają wiarę w tzw. ostateczne pojednanie, istnienie dosłownej świątyni oraz jej oczyszczenia.

Drugim istotnym punktem spornym jest interpretacja Objawienia św. Jana. Adwentyzm stoi na stanowisku, iż od 1844 r. ludzkość żyje w „czasie końca”, któremu towarzyszy głoszenie ostatniego ostrzeżenia, tzw. poselstwa trójanielskiego z 14 rozdziału Objawienia. Chrześcijanie Dnia Sobotniego odrzucają ten pogląd.

[edytuj] Kościół w Polsce

Kościół Chrześcijan Dnia Sobotniego w Polsce posiada kilkaset wiernych zrzeszonych w ramach 25 zborów (m.in. Andrychów, Brenna, Bydgoszcz, Czeladź, Elbląg, Łódź, Skoczów, Tomaszów Mazowiecki, Żory) oraz licznych placówek. Posiada wydawnictwo „Duch Czasów” oferujące książki o tematyce biblijno-wyznaniowej (również kreacjonistycznej), podręczniki, kalendarze, plakaty, ulotki, śpiewniki, nagrania muzyczne i nabożeństw zborowych. Wydawane są dwa kwartalniki: Duch Czasów i Głos Kaznodziejski oraz rocznik Lekcje Biblijne. Kościół prowadzi także Ośrodek Kształcenia Biblijnego proponujący m.in. bezpłatne Korespondencyjne Kursy Biblijne, Zaoczny Kurs Ewangelistów Zborowych oraz Średni Kurs Biblijny. Raz na kwartał jest emitowane nabożeństwo Kościoła Chrześcijan Dnia Sobotniego na antenie Polskiego Radia. Przy Kościele Chrześcijan Dnia Sobotniego działa również chrześcijański zespół muzyczno-wokalny „Hosanna”. W roku 1986 został wydany własny śpiewnik do użytku zborowego pt. „Śpiewajmy Radośnie Panu”, zawierający 618 pieśni.

[edytuj] Federacja Kościołów Chrześcijan Dnia Sobotniego

Kościół Chrześcijan Dnia Sobotniego organizacyjnie jest społecznością działającą jedynie na terenie Polski. Mimo to również w innych krajach istnieją niezależne Kościoły Chrześcijan Dnia Sobotniego o tym samym nauczaniu i podobnej historii. W celu ich zjednoczenia powołana została Federacja Kościołów Chrześcijan Dnia Sobotniego do której, oprócz Kościoła Chrześcijan Dnia Sobotniego w Polsce, przystąpiły:

[edytuj] Niemcy

Christliche Kirchengemeinde (des siebenten Tages)

Wspólnota zrzeszająca Chrześcijan Dnia Sobotniego na obszarze Niemiec. Historia tej społeczności sięga roku 1958, kiedy to wskutek przesiedleń członków Kościoła Chrześcijan Dnia Sobotniego powstał pierwszy zbór tego Kościoła w Senden. Największy rozkwit wspólnota przeżywała w latach 70. i 80. XX wieku, kiedy to siedziba zboru przeniesiona została do Münster. W 1994 r. Kościół został zarejestrowany pod obecną nazwą oraz przystąpił do Światowej Federacji Kościołów Chrześcijan Dnia Sobotniego.