M17 MGMC
Z Wikipedii
M17 MGMC | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Stany Zjednoczone |
Producent | International Harvester Co. |
Trakcja | pólgasienicowa |
Typ | działo samobieżne |
Załoga | 5 osób |
Dane techniczne | |
Wymiary | |
Długość maks. | 610 cm |
Szerokość | 220 cm |
Wysokość | 235 cm |
Prześwit | 0,28 m |
Masa | |
Masa własna | 9400 kg |
Osiągi | |
Prędkości maksymalne | |
Na drodze | 62 km/h |
Zdolność pokonywania przeszkód | |
Brody bez przygotowania | 0,8 m |
Rowy | 1 m |
Ściany pionowe | 0,3 m |
Zasięg | 320 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
Strzeleckie | 4 × wkm M2 |
Użytkownicy | |
US Army, Armia Czerwona, Ludowe Wojsko Polskie |
M17 MGMC - amerykańskie przeciwlotnicze działo samobieżne wykorzystujące podwozie transportera opancerzonego M5 Half-track. W tylnej części podwozia umieszczono platformę Maxon M45 z czterema wkm-ami M2. Naprowadzanie broni na cel - ręcznie.
M17 MGMC miał konstrukcję zbliżoną do M16 MGMC wykorzystującego podwozie M3 Half-track i został przyjęty do uzbrojenia w 1942 roku. Duże ilości tych pojazdów zostało dostarczone w ramach Lend-Lease ZSRR, skąd trafiły do Ludowego Wojska Polskiego. Po II wojnie światowej M14 MGMC były używane przez US Army jeszcze podczas wojny koreańskiej zarówno jako pojazdy przeciwlotnicze, jak i pojazdy zwalczające cele naziemne.
[edytuj] Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak Encyklopedia współczesnej broni palnej, WiS, Warszawa 1994, ISBN 83-86028-01-7.
M1 Light Tank • M2 Light Tank • M2 Medium Tank • M3/M5 Stuart • M3 Lee • M4 Sherman • M22 Locust • M24 Chaffee • M26 Pershing • T14/T15
|
|
Inne pojazdy
|
|
Prototypy i pojazdy ekperymentalne
|