M26 Pershing

Z Wikipedii

M26 Pershing
Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Trakcja	gąsienicowa
Typ	czołg ciężki
Załoga	5 osób (dowódca, kierowca, pomocnik kierowcy, ładowniczy, celowniczy)
Historia
Prototyp	1943
Lata produkcji	1944 – 1945
Dane techniczne
Silnik	1 silnik gaźnikowy rzędowy, 8-cylindrowy Ford GAF V8
Moc	500 KM (375 kW)
Transmisja	mechaniczna
Wymiary
Długość maks.	8,79 m
Szerokość	3,51 m
Wysokość	2,78 m
Prześwit	0,43 m
Masa
Masa bojowa	41 900 kg
Opancerzenie
Grubość pancerza	13 – 102 mm
Osiągi
Prędkości maksymalne
Na drodze	32 km/h
W terenie	12 km/h
Zdolność pokonywania przeszkód
Rowy	2,40 m
Ściany pionowe	1,20 m
Stoki o nachyleniu do	60%
Zasięg	150 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
Artyleryjskie	1 armata M3 kal. 90 mm
Strzeleckie	2 karabiny maszynowe M1919A kal. 7,62 mm 1 karabin maszynowy Browning M2HB kal. 12,7 mm
Użytkownicy
Stany Zjednoczone

M26 "Pershing" – amerykański czołg ciężki z okresu II wojny światowej i wojny koreańskiej.

Spis treści 1 Historia 2 Służba 3 Super Pershing 4 Wojna koreańska 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

We wrześniu 1942 roku Departament Uzbrojenia zaproponował budowę nowego typu czołgu średniego uzbrojonego w armatę kal. 90 mm wywodzącą się z działa przeciwlotniczego o tym samym kalibrze. Stało się to po sukcesach w zwalczaniu czołgów odniesionych przez niemieckie działa przeciwlotnicze kalibru 88 mm. W marcu 1943 roku taka armata została zabudowana w prototypowym czołgu T23. Z tego wozu wywodzą się prototypy czołgów T25 i T26. Ostatecznie prace konstrukcyjne skoncentrowano na T26. W czerwcu 1944 roku, zmieniono oznaczenie czołgu z T26 na M26. Równocześnie zmieniono klasyfikację wozu. Został on zaklasyfikowany jako czołg ciężki, nazwa upamiętniać miała gen. Johna J. Pershinga, dowódcy Amerykańskiego Korpusu Ekspedycyjnego w Europie podczas I wojny światowej.

Konstrukcja czołgu M26 była rozwijana. W 1949 roku powstał czołg M46 Patton, dał on początek całej rodzinie czołgów Patton. Znajdują się one do dzisiaj w uzbrojeniu wielu państw świata.

[edytuj] Służba

W ostatnich miesiącach wojny czołgi M26 brały udział w walkach w Europie. Zostały tam skierowane głównie do 3. Armii, dowodzonej przez gen. George'a Pattona. Belton Y. Cooper, oficer służący w 3. amerykańskiej dywizji pancernej napisał, że M26 był najbliższym odpowiednikiem Pantery, jaki mieli Amerykanie. Oba te czołgi miały zbliżone parametry techniczne i wartość bojową. W czasie pierwszego starcia z wrogiem jednemu M26 udało się zniszczyć dwa Tygrysy i jeden PzKpfw IV z odległości około 1000 m strzelając do nich z boku. Według Coopera armata M26 miałby poważne trudności ze zniszczeniem pojazdów nieprzyjaciela, gdyby te były zwrócone do niego przodem, według niego niszczyciel czołgów M36 Jackson uzbrojony w tą samą armatę miał poważne trudności z przebiciem czołowego pancerza Pantery.

Oprócz Europy czołgi M26 zostały użyte w walkach o Okinawę, gdzie nie miały praktycznie żadnych przeciwników w postaci czołgów japońskich. Japończycy nie dysponowali czołgami mogącymi równać się z M26 pod względem pancerza i uzbrojenia.

[edytuj] Super Pershing

Pod koniec wojny pojawiła się bardzo krótka, niemal eksperymentalna seria czołgu T26E4-1 Super Pershing cięższa o 7 ton od zwykłego Pershinga uzbrojona w nową, długolufową wersję armaty 90 mm T15E1. W założeniu nowa konstrukcja miała być zdolna zniszczyć każdy napotkany niemiecki czołg. W czasie testów pociski z tej armaty przebijały pancerz o grubości 215 mm nachylony pod kątem 30° z odległości ponad 900 m (1000 jardów, a z 90 m (100 jardów) penetrowały nawet 300 mm pancerza. Specjalnie dla tej armaty zaprojektowano nowy typ amunicji z prędkością wylotową pocisku prawie 1200 m/s (pociski armaty 88 mm używanej w "Tygrysie Królewskim" miały prędkość wylotową około 975 m/s).

W jedynym znanym ( http://www.3ad.com/history/news/super.pershing.1.htm ) starciu Super Pershinga z PzKpfw VI Tiger II amerykański czołg zniszczył niemieckiego przeciwnika strzelając do niego z około 500 metrów.

[edytuj] Wojna koreańska

M26 były także używane w czasie wojny koreańskiej. Początkowo wysłano tam nieliczne jednostki pancerne. W tym czasie i w tym rejonie świata Amerykanie po prostu nie mieli dużych ilości czołgów, zwłaszcza tak nowoczesnych jak M26. Ogromna w 1945 roku armia amerykańska, obecnie została w znacznym stopniu zdemobilizowana. Głównym uzbrojeniem pancernym Amerykańskiej Armii Okupacyjnej w Japonii były lekkie M24 Chaffee, które mniej niszczyły japońskie drogi, oraz nieliczne średnie M4 Sherman. Zostały one, w trybie alarmowym, wysłane do Korei.

Po ataku komunistów służby kwatermistrzowskie sięgnęły po wszelkie dostępne rezerwy czołgów M26. Według oficjalnej historii armii amerykańskiej do Korei wysłano nawet kilka czołgów, które stały jako pomniki w Forcie Knox. M26 był jedynym czołgiem amerykańskim, który mógł stawić czoła używanym tam przez wojska północno koreańskie czołgom T-34/85. Z tego powodu, wspólnie z M46 Patton, wyparły niemal zupełnie z uzbrojenia wojsk amerykańskich inne typy czołgów.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• AFV Database
• Armour Reference Articles
• OnWar specyfikacje