Schwerer Panzerspähwagen (8-Rad)

Z Wikipedii

Sd.Kfz. 231 Schwerer Panzerspähwagen (8-Rad)
Dane podstawowe
Państwo	Niemcy
Producent	Büssing - NAG
Trakcja	kołowa (8 kół)
Historia
Prototyp	1935(?)
Lata produkcji	1936 - 1942
Wycofanie ze służby	1945
Wyprodukowano	604 (razem z SdKfz232)
Dane techniczne
Silnik	8 - cylindrowy, Büssing - NAG V-8 (potem L8V)
Moc	ok. 150 KM (potem ok. 180 KM)
Transmisja	mechaniczna
Wymiary
Długość maks.	585 cm
Szerokość	220 cm
Wysokość	235 cm
Prześwit	27 cm
Masa
Masa bojowa	8,3 ton
Opancerzenie
Grubość pancerza	0,55 - 1,45 cm
Osiągi
Prędkości maksymalne
Na drodze	śr. 55, maks. 85 km/h
W terenie	śr.30 km/h
Zdolność pokonywania przeszkód
Brody bez przygotowania	1,0 m
Rowy	1,8 m
Ściany pionowe	0,5 m
Dane operacyjne
Uzbrojenie
Strzeleckie	1 działko 20 mm KwK 30 (lub KwK 38), karabin maszynowy MG 34
Użytkownicy
Niemcy
Rzuty

Schwerer Panzerspähwagen (8-Rad) - seria niemieckich 4-osiowych rozpoznawczych samochodów opancerzonych: Sd.Kfz. 231 / 232 / 233 /261 (8-Rad), używanych przez Wehrmacht w czasie II wojny światowej. Pojazdy te zastąpiły wcześniejsze 3-osiowe konstrukcje typu Sd.Kfz. 231 (6-Rad) i podobne.

Spis treści 1 Produkcja 2 Konstrukcja 3 Historia bojowa 4 Wersje rozwojowe 5 Bibliografia / Źródła

[edytuj] Produkcja

W związku z zapotrzebowaniem na pojazdy rozpoznawcze lepiej sprawujące się w warunkach terenowych od Sd.Kfz. 231 (6-Rad), niemieckie Biuro Konstrukcji Samochodowych (WaPrw6) zleciło zakładom Büssing - NAG opracowanie nowej konstrukcji. Założenia konstrukcyjne obejmowały:

• zastosowanie ośmiokołowej trakcji, z rozstawem osi 135 - 140 - 135 cm;
• skonstruowanie skrętnych i napędzanych wszystkich osi;
• zdolność do osiągania prędkości 85 km/h;
• dwa stanowiska kierowców (z przodu i z tyłu pojazdu);
• opancerzenie chroniące przed pociskami karabinowymi 7,92 mm wystrzelonymi poziomo z odległości 30 m;
• uzbrojenie w postaci automatycznego działka kalibru 2 cm i karabinu maszynowego 7,92 mm zainstalowanych na obrotowej wieżyczce.
  

Po zakończeniu prac projektowych i testach skonstruowane podwozie LV8/G.S.36 otrzymało symbol GS. Produkcję rozpoczęto w zakładach Büssing - NAG pod koniec 1936 lub na początku 1937 roku konstruując 23 pojazdy. W kolejnych latach wyprodukowano następujące ilości: w 1938 - 50 sztuk, 1939 - 53 sztuki, 1940 - 30 sztuk, 1941 - 94 sztuki, 1942 - 154 sztuki oraz 200 sztuk w roku 1943, co dało łączną produkcję 604 sztuk (wraz z wersją Sd.Kfz. 232). W okresie produkcji wprowadzano liczne usprawnienia, jednak zmodyfikowane pojazdy nie otrzymywały odrębnych symboli (Ausf.).

[edytuj] Konstrukcja

Do budowy Sd.Kfz. 231 (8-Rad) konstruktorzy użyli specjalnie opracowanego podwozia GS, 8-cylindrowego silnika V-8, 6-stopniowej skrzyni biegów (w dwie strony) oraz dyferencjałów dla wszystkich kół.
Wymogi dotyczące opancerzenia spełniono montując niezbyt grube płyty stalowe pod dużymi kątami, przez co pociski miały tendencję do ześlizgiwania się po ich powierzchni. Taka konstrukcja pozwalała zmniejszyć masę opancerzenia w porównaniu do płyt montowanych pionowo. Boki wieżyczki zostały opancerzone blachą o grubości 1,45 cm, przedział napędowy (z tyłu pojazdu) - 1,0 cm. Pozostałe elementy opancerzono blachami o grubościach 0,55 - 0,8 cm.
Pojazd uzbrojono w działko 20 mm KwK 30 oraz karabin maszynowy 7,92 mm MG 34 zamontowane na obrotowej wieżyczce.

[edytuj] Historia bojowa

Pojazd zaczął zastępować modele 3-osiowe w batalionach rozpoznawczych w 1938 roku. Używany był powszechnie w Wehrmachcie przez caly okres II wojny światowej. O żywotności jego konstrukcji może świadczyć fakt, że w czasie II Bitwy pod El Alamein (i odwrotu do Marsa el Brega) stracono tylko 4 z 15 jednostek, podczas gdy przetrwało tylko 64 z 283 czołgów niemieckich.

[edytuj] Wersje rozwojowe

Sd.Kfz. 232 Schwere Panzerspähwagen (8-Rad) (Fu) - wersja radiokomunikacyjna, wyposażona w 100 W radiostację Fu 11 SE 100 i antenę ramową zamontowaną na dachu (podobnie jak w Sd.Kfz. 232). Wysokość pojazdu wzrosła do 290 cm, a masa do 8,5 ton.
Sd.Kfz. 233 Schwere Panzerspähwagen 75mm - wersja z krótkolufową armatą 7,5 cm KwK 37 L/24 (podobną zastosowano w czołgu PzKpfw_IV) zamiast 2 cm działka. Masa pojazdu wzrosła do 8,58 ton.
SdKfz 263 Panzerfunkwagen (8-Rad) - rozwinięcie konstrukcyjne wersji radiokomunikacyjnej z dodatkowym miejscem dla 5 członka załogi - radiooperatora i dodatkową radiostacją. Wersja ta posiadała tylko 1 karabin maszynowy MG 34 zamontowany w podwyższonym kadłubie.

[edytuj] Bibliografia / Źródła

• Thomas L. Jentz, 1996, Schwerer Panzerspähwagen (Sd.Kfz.231) 8-Rad, Darlington, Maryland 21034, Darlington Productions, Inc., (broszura).
• Bryan Perrett, 1999, German Armoured Cars and Reconnaissance Half-Tracks 1939-45, Oxford, Osprey Publishing Ltd, ISBN 1-85532-849-6.
• http://www.lexikon-der-wehrmacht.de/Waffen/panzerspahfahrzeuge.htm (de)