Jagdpanzer IV

Z Wikipedii

Sd. Kfz. 162 - 75mm L/48 Jagdpanzer IV
Jagdpanzer IV/48
Dane podstawowe
Państwo	Niemcy
Producent	Vogtlandische Maschinenfabrik AG (Vomag)
Typ pojazdu	niszczyciel czołgów
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	4 (kierowca, dowódca, celowniczy, ładowniczy)
Historia
Prototypy	1943
Produkcja	1944
Wycofanie	1945
Wyprodukowano	769
Dane techniczne
Silnik	1 silnik gaźnikowy, 12-cylindrowy Maybach HL120 TRM o mocy 300 KM (221 kW) przy 3000 obr./min.
Transmisja	mechaniczna
Poj. zb. paliwa	470 l
Pancerz	grubość: 10 – 80 mm
Długość	6,85 m
Szerokość	3,17 m
Wysokość	1,85 m
Masa	25 000 kg (bojowa)
Moc jedn.	12,5 KM/t
Osiągi
Prędkość	40 km/h (po drodze) 18 km/h (w terenie)
Zasięg	210 km (po drodze) 130 km (w terenie)
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	1,00 m
Rowy (szer.)	2,20 m
Ściany (wys.)	0,60 m
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 armata 75mm PaK 39 L/48 kal. 75 mm 1 lub 2 karabiny maszynowe MG 42 kal. 7,92 mm
Użytkownicy
Niemcy

Jagdpanzer IV (Sd.Kfz.162) - niemieckie działo pancerne z okresu II wojny światowej. Powstało jako nowa, zmodyfikowana wersja pojazdu StuG III na podwoziu czołgu PzKpfw IV.

Spis treści 1 Produkcja 2 Konstrukcja 3 Historia operacyjna 4 Wersje rozwojowe

[edytuj] Produkcja

Pojazd oznaczony jako IV/48 (z armatą 7.5cm PaK L/48) produkowany był od stycznia do listopada 1944r. przez zakłady Vomag w Plauen (wyprodukowano ok. 775 egzemplarzy). W sierpniu 1944r. weszły do produkcji nowe wersje - Jagdpanzer IV/70(V) (projektu zakładów Vomag) i Jagdpanzer IV/70(A) projektu Alkett (obie nosiły też oznaczenie Sd.Kfz.162/1). Uzbrojone były w armatę 75mm Pak 42 L/70. Za produkcję nowej wersji odpowiedzialne były zakłady Vomag oraz Nibelungenwerke w St.Valentin (Austria). Od sierpnia 1944r. do kwietnia 1945r. w zakładach Vomag wyprodukowano łącznie ok. 935 pojazdów w wersji IV/70(V), w zakladach Nibelungenwerke wyprodukowano do marca 1945r. tylko 278 pojazdów w wersji IV/70(A).
W oparciu ten pojazd skonstruowano w RFN podobny niszczyciel czołgów : Kanonenjagdpanzer - wyprodukowano w latach 1966 - 67 w sumie 770 sztuk.

[edytuj] Konstrukcja

Do konstrukcji Jagdpanzer IV użyto podstawowego podwozia i napędu czołgu PzKpfw IV, jedynie w przedniej części kadłuba pionową płytę (50 mm) pancerza zastąpiono dwiema (50-60 mm) tworzącymi ostry klin. Dodatkowo zmieniono położenie niektórych elementów we wnętrzu kadłuba: zbiorników paliwa, amunicji oraz włazu ewakuacyjnego. Usunięto także (zbędny w tego rodzaju konstrukcji) napęd wieżyczki. Działo, wizjer oraz dwa karabiny maszynowe MG 42 zostały zamontowane w przedniej płycie kadłuba. Zakres wychyłu działa w pionie wynosił +15/-8 stopni. Boczny pancerz miał 30 mm grubości (w późniejszym czasie pancerz przedni pogrubiono do 80 mm a boczny do 40 mm). Wiele pojazdów wyposażono także w boczne ekrany dodatkowo chroniące pojazd przed pociskami.
W późniejszym czasie zastosowano kilka poprawek, oprócz zwiększenia grubości pancerza, usunięto z lufy armaty hamulec wylotowy, jeden z karabinów itp. Wiele pojazdów zostało także pokrytych Zimmeritem.

[edytuj] Historia operacyjna

Niszczyciele czołgów typu Jagdpanzer IV przydzielano do jednostek zmechanizowanych (w tym Dywizjii Grenadierów Pancernych) od 17 marca 1944 roku. Pierwsze działania bojowe pojazdy podjęły we Włoszech w ramach Dywizji Spadochronowo-Pancernej "Hermann Göring", następnie na Froncie Wschodnim, w ramach 4. i 5. Dywizji Pancernej. Tuż przed aliancką inwazją w Normandii 62 takie pojazdy znalazły się w stacjonujących tam dywizjach niemieckich. Największą ich ilość (137 sztuk) użyto podczas ofensywy w Ardenach. Końca wojny doczekało w sumie około 285 pojazdów.

[edytuj] Wersje rozwojowe

Befehlswagen IV - pojazd dowodzenia ze specjalną radiostacją obsługiwaną przez dodatkowego członka załogi - radiooperatora.