Konin

Z Wikipedii

Treść tego hasła może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia. Zajrzyj na stronę dyskusji i pomóż go poprawić.

Współrzędne: 52°13' N 18°16' E52.2166667 18.2666667 (Konin)

Konin
Herb Konina
Województwo	wielkopolskie
Powiat	miasto na prawach powiatu
Gmina  - rodzaj	Konin miejska
Prawa miejskie	1293
Prezydent miasta	Kazimierz Pałasz
Powierzchnia	82 km²
Położenie	52° 13' N 18° 16' E
Wysokość	88 m n.p.m.
Liczba mieszkańców (2007)  - liczba ludności  - gęstość	80 471[1] 979[1] os./km²
Strefa numeracyjna (do 2005)	(+48) 63
Kod pocztowy	62-500 do 62-510
Tablice rejestracyjne	PN (początkowo PKO)
Położenie na mapie Polski Konin
Miasta partnerskie	Okmiany Briańsk Czerniowce Dobele Hénin-Beaumont Herne Karłowo Santa Susanna Sundsvall Wakefield
Urząd miejski3 Pl. Wolności 1 62-500 Konin tel. (063)240 11 11; faks (063)240 99 20 (e-mail)
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa miasta

Konin – miasto na prawach powiatu w środkowej Polsce, we wschodniej części województwa wielkopolskiego, nad rzeką Wartą. Najważniejszy ośrodek przemysłowy, mieszkaniowy i kulturalny Wielkopolski wschodniej. Główny ośrodek subregionu konińskiego. Siedziba powiatu konińskiego ziemskiego. Pod względem liczby ludności jest trzecim (po Poznaniu i Kaliszu) miastem w województwie wielkopolskim i 46. pod względem wielkości miastem w Polsce.

Spis treści 1 Historia 1.1 Szlak bursztynowy na Kujawach 2 Zabytki 2.1 Starówka 2.2 Gosławice 2.3 Morzysław 2.4 Centrum 3 Kościoły 4 Turystyka 5 Hotele 6 Rekreacja 6.1 Kluby sportowe 6.2 Obiekty sportowe 7 Kultura 7.1 Biblioteki 7.2 Galerie 7.3 Ośrodki kultury 7.4 Chóry 7.5 Kina 7.6 Muzea 8 Najważniejsze imprezy artystyczno-kulturalne 9 Edukacja 10 Transport 10.1 Transport drogowy 10.2 Transport kolejowy 10.3 Transport wodny 10.4 Komunikacja Miejska 11 Gospodarka 12 Dzielnice i osiedla 13 Okolice Konina 14 Ciekawostki 15 Miasta Partnerskie 16 Media 17 Zobacz też 18 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

Konin to osada istniejąca co najmniej od II wieku p.n.e.

[edytuj] Szlak bursztynowy na Kujawach

Dla starożytnych cywilizacji bursztyn był niezwykle fascynujący. Bałtyckie złoto znane było nie tylko w Rzymie i Grecji, ale także w Babilonie i Egipcie. Tales z Miletu przypisywał bursztynowi... posiadanie duszy. Wnioskował to na podstawie obserwacji naelektryzowanego bursztynu, przyciągającego do siebie drobne ciała, elektryzującego się ujemnie bardzo korzystnie dla człowieka. Nazwa elektryczność pochodzi od greckiego słowa elektron, oznaczającego bursztyn. Najstarsze szlaki bursztynowe kształtowały się już w epoce brązu (1700-650 p.n.e.). W III w. p.n.e. szlak bursztynowy do brodu na Wiśle w Otłoczynie spopularyzowali Celtowie a po nich (I-IV w. n.e.) przejęli go i rozwinęli Rzymianie.

Nie istniał jeden ściśle wytyczony trakt łączący Cesarstwo Rzymskie z terenami nadbałtyckimi. Szlaki te rekonstruuje się na podstawie znalezisk archeologicznych. Wyznaczają je skupiska osadnicze i ciągi rzeczne, łatwiejsza możliwośc przeprawy przez bród dużych rzek a przede wszystkim przedmioty wymiany handlowej, zwłaszcza rzymskie importy (naczynia z brązu, szkło, ceramika i numizmaty). Szlak bursztynowy połączył wybrzeże Adriatyku i Bałtyku, Cesarstwo Rzymskie z nieznanymi krainami dalekiej Północy, tajemniczym Barbaricum. Szlak obsługiwał również zaopatrzenie Rzymian w skóry, futra, ryby, miód a także sól i pierze. „Towarem”, w który obfitowały tereny „Barbaricum” byli niewolnicy, mogli oni sami nieść inne towary. Sprzedawano więc jeńców a nawet członków własnego plemienia. Dla osad z nad Tążyny i Wisły było to szansą rozwoju i kontaktu ze światem, uczenia się od nich. Spowodowało to rozwinięcie w ramach grupy przeworskiej tzw. grupy kruszańskiej (nazwa od miejscowości Krusza Zamkowa. Grupa ta znała już koło garncarskie i charakteryzowała się wysokim poziomem metalurgii, używała żarna do produkcji mąki, pojawiły się nowe obrządki religijne. Znajdywanie monet rzymskich w Otłoczynie świadczy o bardzo ożywionych stosunkach handlowych przy okazji sprowadzania bursztynu.

Szlak bursztynowy prowadził z Akwilei nad Adriatykiem przez Przełęcz Piro (Hrusica – 867 m npm), Emone (Lublana), Poetoovio (Ptuj), Scarabantie (Sopron) i punkt wypadowy z Imperium Rzymskiego na tereny barbarzyńskie – leżące na „limesie” miasto Carnuntum a dalej przez naddunajskie faktorie, Czechy i Morawy, Bramę Morawską na Śląsk do Wrocławia lub Opola nad Prosnę na Kalisz. Stąd droga prowadziła w górę Swędrni do Powy lub Czarnej Strugi i z biegiem tej rzeki do przeprawy przez rzekę Wartę w rejonie Konina a dalej wzdłuż rzeki Noteć nad Jezioro Gopło do Kruszy Zamkowej i wdłuż rzeki Tążyny do Otłoczyna. Cytowane studia wniosły szczegółowy wizerunek kujawskiego odcinka szlaku.Jego przebieg wyznaczają m.in. "wysepki osadnicze", zajmujące powierzchnie o średnicy 1,5-2,5 km, rozmieszczone w regularnych odstępach mniej więcej około 20 km od siebie. W sumie na odcinku Konin – Otłoczyn spotykamy pięć takich skupień; zlokalizowanych w rejonie Paniewa, Kościeszek, Kruszy Zamkowej oraz Gąsek i Opok.

Poszczególne skupienia, a ściślej biorąc ich osady centralne pełniły funkcje punktów etapowych, tj. punktów zatrzymania się wędrujących szlakiem bursztynowym podróżnych, gdzie mieściły się też stacje wymiany towarów. Ostatnim jednym z kluczowych punktów w organizacji kujawskiego odcinka szlaku bursztynowego – w jego najbardziej znanej, złożonej wersji; ze schyłku starożytności – jest przeprawa w Otłoczynie. Przeprawa kończy fragment szlaku zawartego pomiędzy Wartą a Wisłą, którego centralny system osadniczy usytuowany był w rejonie Kruszy Zamkowej koło Inowrocławia. System ów w efekcie najnowszych badań prof. Aleksandry Cofta-Broniewskiej można identyfikować ze znanym z przekazu Ptolemeusza emporium Askaukalis. Z rejonu emporium znane są najbardziej złożone kompleksy źródeł dokumentujących miejscowe bursztyniarstwo.

Pierwsza wzmianka o mieście Koninie (wójcie Gosławie z Konina) pochodzi z 1293r. Konin był początkowo osadą na wyspie wśród rozlewisk Warty strzegącą brodu a następnie mostu (pierwsza wzmianka z 1328r.) na szlaku między Kaliszem a Kruszwicą. Miasto zostało zniszczone przez Krzyżaków w 1331 r., następnie odbudowane na polecenie Kazimierza Wielkiego w latach 1333-1370. Wtedy to zostało otoczone murem i stało się siedzibą powiatu sądowego (starosta rezydował w obecnie już nie istniejącym zamku). Miasto dobrze rozwijało się w XV i XVI w.

W XVII w. nadeszło pasmo klęsk: epidemia (1628-1631), seria pożarów oraz okupacja i złupienie miasta przez Szwedów (1655).

Do 1793 Konin leżał w województwie kaliskim, w wyniku II rozbioru Polski znalazł się na obszarze zaboru pruskiego, od 1795 w departamencie kaliskim Prus Południowych, a po 1807 w departamencie kaliskim Księstwa Warszawskiego. Po kongresie wiedeńskim Konin znalazł się w województwie kaliskim Królestwa Polskiego, a po 1837 w guberni kaliskiej. W latach 20. XIX wieku powstało wiele nowych budynków. Ostatecznie rozebrane zostały resztki zamku, a w jego miejscu powstała dzielnica żydowska. W czasie powstania styczniowego w 1863 w okolicy miało miejsce kilka potyczek i bitew; po powstaniu miasto zostało objęte represjami władz rosyjskich.

W okresie popowstaniowym miasto rozwija się pomyślnie. Powstaje fabryka maszyn rolniczych i inne, drobne zakłady. Już w 1905 uruchomiona została centrala telefoniczna. Zabudowa sięga poza średniowieczne granice. Rozrastają się przedmieścia: Kaliskie, Kolskie i Słupeckie. Trwa proces brukowania ulic, a od 1916 (wybudowanie elektrowni miejskiej) elektryfikacji miasta.

Po odzyskaniu niepodległości w 1918 Konin był kilkunastotysięcznym miastem powiatowym położonym na uboczu uczęszczanych szlaków komunikacyjnych. Ożywienie gospodarcze przyniosła budowa linii kolejowej Poznań–Kutno oraz kanału Warta–Gopło (lata 20.).

W czasie II wojny światowej Konin był siedzibą niemieckich władz powiatowych i należał do ziem włączonych do terenów III Rzeszy (jako część Kraju Warty). W czasie okupacji Niemcy dokonali w okolicznych lasach eksterminacji ludności żydowskiej, która w 1939r. stanowiła ok. 21% ogółu mieszkańców miasta.

Po wojnie miasto bardzo się rozwinęło pod względem liczby ludności i obszaru – miało to związek z odkryciem w okolicy złóż węgla brunatnego i powstaniem kopalń, elektrowni oraz huty aluminium, jak również szeregu zakładów pomocniczych (takich jak np. Fabryka Urządzeń Górnictwa Odkrywkowego).

Konin był stolicą województwa konińskiego w latach 1975-1998. Od 1 stycznia 1999 r. jest siedzibą powiatu grodzkiego.

[edytuj] Zabytki

[edytuj] Starówka

(część Konina położona na lewym brzegu Warty)

Słup drogowy w Koninie

Kościół św. Andrzeja

Ratusz w Koninie

• Słup drogowy uznawany za najstarszy znak drogowy w kraju. Mieści się przy kościele św. Bartłomieja na konińskiej Starówce. Inskrypcja na nim głosi, że został ufundowany przez komesa Piotra w 1151 r. Pierwotnie (do 1828 r.) umiejscowiony był w okolicach konińskiego zamku na obecnym Pl. Zamkowym, dawniej zwanym Rynkiem Garncarskim. Wskazywał połowę drogi z Kalisza do Kruszwicy.

• Kościół św. Bartłomieja, gotycki, o układzie bazylikowym, trójnawowy. Pochodzi z XIV w. Od południowej strony kaplice gotycka NMP i renesansowa koninianina Jana Zemełki, w której znajdują się bogato intarsjowane stalle z ornamentami roślinnymi, ptakami i jednorożcami oraz gotycka rzeźba Matki Boskiej z XVI w. W kruchcie bocznej z 1866 r. znajduje się gotycka kropielnica. Sklepienia: siatkowe w prezbiterium i gwiaździste w nawach. Polichromię i witraże wykonał w latach 1904-1910 Eligiusz Niewiadomski. Drzwi frontowe posiadają brązowe maszkarony z XV w., w kształcie lwich głów. Kościół przyozdobiony jest pomnikami:
  • epitafium Mikołaja Grochowskiego, wykonane z alabastru,
  • pomnik Stanisława Przyjemskiego, marszałka wielkiego koronnego, styl późnorenesansowy,
  • pomnik Krzysztofa Przyjemskiego,
  • krzyż kamienny, wmurowany w północnej skarpie, wykonany z piaskowca, jeden z kamieni milowych na drodze Kalisz – Kruszwica.

W skarbcu kościelnym znajduje się kielich z 1536 r., wykonany przez konińskiego mistrza złotnika – Bartłomieja. W pobliżu znajdują się dzwonnica z 1878 r. oraz słup koniński (patrz wyżej).

• Dzwonnica kościoła św. Bartłomieja z 1878r., ufundowana przez koninianina Walentego Modrzejewskiego

• Plebania koścoła farnego,wybudowana w stylu klasycystycznym w pocz. XXw.,ozdobiona pilastrami jońskimi.

• Zespół klasztorny oo. Reformatów:
  • Klasztor oo. Franciszkanów i oo. Reformatów, wybudowany w 1733 r., na planie podkowy, z wirydarzem pośrodku. Posiada dwie kondygnacje, oddzielane gzymsem kordonowym. U zbiegu skrzydeł północnego i wschodniego znajduje się rotunda na cokole (pierwotnie biblioteka).
  • Kościół św. Marii Magdaleny, wybudowany w 1727 r. Barokowy. Posiada jedną nawę i trzy późnobarokowe ołtarze z połowy XVIII w. W kościele znajdują się też dwie zabytkowe rzeźby: ludowa Pieta Chrystusa Frasobliwego z 1430 r. oraz gotycka Madonna z Dzieciątkiem z 1490 r.

• Ratusz Miejski,zaprojektowany przez Andrzeja Pelletiera, został wybudowany między 1796 a 1803, Klasycystyczny na ówczesnym rynku, posiadającym średniowieczny układ urbanistyczny i kształt mocno wydłużonego wrzeciona na osi N-S. Ze względu na ograniczoną szerokość rynku, rozchodzące się jezdnie, przyległe do ścian ratusza, "uformowały" nietypowe ustawienie bocznych ścian analogicznie i dlatego rzut tego 2-kondygnacyjnego budynku ma kształt trapezu. Dach jest 4-spadowy, pokryty dachówką, ale przez nietypowy rzut posiada unikatowe połacie boczne - płaszczyzny prostokreślne o kształcie paraboloid hiperbolicznych. Ratusz ma nadbudowaną osiemnastowieczną wieżą zegarową licowaną drewnem (zegar pochodzi z klasztoru w Lądzie). Fronton z 4 kolumnami doryckimi wielkiego porządku i trójkątnym tympanonem z herbem Konina. Wnętrza przyozdobione są witrażami z początku XX w., a sufit Sali Rady Miejskiej – stiukowym plafonem.

• Jatki Miejskie,wybudowane w stylu klasycystycznym w początku XIX w., ozdobione kolumnadą w stylu doryckim. Obecnie pełnią funkcję sali ratuszowej

• Synagoga, wybudowana w latach 1825-1829, nawiązuje w stylu do budowli bizantyjskich. Znajdowała się tam biblioteka miejska, która została przeniesiona na ulicę Dworcową.

• Żydowski "dom nauki" ("bes medresz" - "bet ha-midrasz") znajdujący się obok synagogi, zbudowany w 1883 roku. Obecnie znajduje się w nim oddział Miejskiej Biblioteki Publicznej.

• Rynek (dawniej zwany Rynkiem, Dużym Rynkiem, Rynkiem Pierwszym, obecnie Plac Wolności). Do 1786 r. na jego środku stał ratusz.

• • Kamienica Jana Zemełki, wybudowana w końcu XVI w. Była pierwszym murowanym budynkiem świeckim w mieście. Cechy renesansowe utraciła w kilku przebudowach. Dwukondygnacyjna, z dwuspadowym dachem. Sklepienia: beczkowe w sieni i piwnicach, a kolebkowo-krzyżowe w piwnicach i na parterze.
  • Gmach Starostwa Powiatowego w Koninie. Budynek o wyraźnych cechach klasycystycznych, kryty dachem naczółkowym, powstał w 1828 r. wg projektu architekta T. K. Pelletier'a, Budowniczego Obwodu Konińskiego. Miał być siedzibą władz rozległego obwodu konińskiego. Obwód tworzyły ówczesne powiaty koniński i pyzderski, z których w 1866 r., po reformie administracyjnej zaboru rosyjskiego, utworzono po raz pierwszy w historii powiaty kolski, turecki i słupecki. Powiat koniński wydatnie zmniejszono, a pyzderski zniknął na zawsze.
  • Kamienica klasycystyczna na narożniku Pl. Wolności i ul. Zofii Urbanowskiej ozdobiona pilastrami jońskimi oraz tympanonem z wieńcem i datą 1840. Przed II wojną światową mieścił się w niej Hotel Litewski.
  • Kamienica klasycystyczna z I poł. XIX w. na Placu Wolności, zwana "Grodzką", ornamentowana pilastrami jońskimi oraz ozdobiona gankiem z dwustronnymi schodami. W czasach carskich więzienie (więziono tam legendarnego kapucyna ks. Maksymiliana Tarejwę, dowódcę powstania styczniowego na ziemi konińskiej). Przed II wojną światową mieścił się w niej Hotel Polski.

• Zajazd "Pod Jelonkiem" położony na skrzyżowaniu ul. Kolskiej i 3 Maja. Wybudowany w końcu XVIII w. Długi, narożnikowy, jednokondygnacyjny budynek z poddaszem posiadający skromne cechy klasycystyczne. Nad wjazdem na podwórze zachowany herb zajazdu – jelonek.

• Zespół kamienic staromiejskich, dwu- i trzykondygnacyjnych, rzadziej jednokondygnacyjnych. Budowane od XVI do XX w. Większość zabudowy z początku i I poł. XIX w. W Rynku (obecnie Plac Wolności) 6 stylowych kamienic klasycystycznych, w dalszych okolicach klasycyzujące,np. stylowa kamienica rejenta Sikorskiego z II poł. XIXw., kamienica Essowej z ok. 1850r. , neoklasycystyczna kamienica "Stary Dom",kamienice przy ulicy 3 maja i na Placu Zamkowym.

• Kościół ewangelicko-augsburski Świętego Ducha i jego plebania z XIX w.

• Eklektyczny pałac E. Reymonda z 1880r.

• Budynek dawnego więzienia z XIXw., obecnie Centrum Kształcenia Ustawicznego

• Dworek Zofii Urbanowskiej, pisarki, honorowej obywatelki miasta, z 2 poł. XIX w.

• Park Miejski im. Fryderyka Chopina z poł. XIX w. Najstarszy park w mieście, posiada liczne okazy starego drzewostanu, zwierzyniec, place zabaw dla dzieci.

• Elektrownia miejska,wzniesiona przez Niemcy w 1916r.dawniej mieszcząca również łaźnie

• Most Toruński

[edytuj] Gosławice

• Zamek, wybudowany w latach 1420-1426 przez biskupa poznańskiego Andrzeja Łaskarza herbu Godzięba, gotycki. Rezydencję typu dwór obronny zbudowano bez wieży. Pierwotnie zachowały się mury do wysokości I piętra oraz mur zewnętrzny. Po odrestaurowaniu w 1978-1986 siedziba Muzeum Okręgowego.
• Skansen budownictwa wiejskiego w sąsiedztwie zamku – wiatraki, kuźnia, stodoły oraz zrekonstruowany dworek z XIX w. Dwukondygnacyjny, o konstrukcji szachulcowej, kryty dwuspadowym dachem łamanym.

• Kościół św. Andrzeja Apostoła w Gosławicach. Perła architektury gotyckiej. Ufundowany przez właściciela Gosławic biskupa poznańskiego Andrzeja Łaskarza herbu Godzięba. Zbudowany na planie krzyża greckiego. Sklepienie palmowe wspiera centralnie usytuowana kolumna. Do ośmiobocznej nawy przylegają tworząc ramiona krzyża: prezbiterium, dwie kaplice i kruchta. Wewnątrz kościoła są trzy neogotyckie ołtarze z końca XIX w. oraz ośmioboczna chrzcielnica kamienna z początku XVI w. Kościół częściowo zrujnowany w XVII w. został odbudowany w latach 1755-1775. Dachy i wieżyczka w stylu neogotyckim pochodzą z końca XIX w, w końcu XX w. dokonano renowacji dachu oraz przebudowano wieżyczkę, podwyższając ją.

[edytuj] Morzysław

• kościół neobarokowy św. Wojciecha z 1905-1914, wzniesiony częściowo na fundamentach starszej świątyni z XVIIIw.

[edytuj] Centrum

• zabytkowe wieże ciśnień: jedna położona przy dworcu PKP (obecnie galeria Wieża Ciśnień), druga przy ulicy Parowozownia

• dawny pałac ślubów przy Alejach 1 Maja - obecnie w odrestaurowanym dworku mieści się hotel

[edytuj] Kościoły

W Koninie znajduje się 11 kościołów, w tym jeden ewangelicko-augsburski. Do 1924 roku na północnym skrawku Placu Wolności stała cerkiew prawosławna.

• św. Bartłomieja
• św. Teresy od Dzieciątka Jezus
• św. Marii Magdaleny
• bł. Jerzego Matulewicza
• św. Maksymiliana Kolbego
• św. Wojciecha
• św. Faustyny
• św. Andrzeja Apostoła
• NMP Królowej Polski
• Miłosierdzia Bożego
• Ewangelicko-Augsburski św. Ducha

Cmentarze

• Komunalny
• Parafialny św. Andrzeja Apostoła
• Parafialny św. Wojciecha
• Parafialny św. Bartłomieja
• Wojskowy przy parafii Miłosierdzia Bożego
• Wojskowy z lat I wojny światowej
• Żydowski

Najstarszym konińskim cmentarzem jest cmentarz parafii św. Bartłomieja przy ulicy Kolskiej. Znajdują się tam groby z pocz. XIX w.: katolickie, protestanckie i prawosławne. Tu mieści się też grobowiec powieściopisarki Zofii Urbanowskiej.

[edytuj] Turystyka

Konin to miasto atrakcyjne turystycznie z powodu swojego usytuowania w pobliżu jezior polodowcowych. Nad brzegami istnieje dobrze rozwinięta sieć wypożyczalni sprzętu wodnego, restauracji, hoteli i domków letniskowych. Amatorów wędrówek pieszych i rowerowych zainteresują szlaki w rejonie Złotej Góry i lasów Puszczy Bieniszewskiej, obfitujące w ostoje rzadkich gatunków flory i fauny. Także amatorzy ornitologii znajdą tutaj coś dla siebie - Nadwarciański Park Krajobrazowy jest miejscem licznie odwiedzanym przez ptactwo w czasie wiosennych i jesiennych migracji. Samo miasto jest warte zwiedzenia. Konińska Starówka posiada liczne zabytki, będące świadectwem jej wielowiekowej historii. W ostatnim czasie władze miasta realizują program "rewitalizacji starej części miasta", mający na celu przywrócenie świetności tej dzielnicy. Na terenie Konina jest oddanych do użytku kilkanaście kilometrów ścieżek rowerowych, kolejne są w budowie. Corocznie, w czerwcu, odbywa się Międzynarodowy Dziecięcy Festiwal Piosenki i Tańca, w którym uczestniczą wykonawcy z Europy oraz miast partnerskich.

[edytuj] Hotele

• Pałacyk(****)
• Konin(**)
• Central(***)
• Cukrownia(**)
• Grodzka
• Fugo
• Szkolne Schronisko Młodzieżowe

[edytuj] Rekreacja

[edytuj] Kluby sportowe

• Klub Bokserski "Zagłębie"
• Klub Sportowy "Avans Górnik"
• Klub Sportowy "Medyk"
• Sparta Konin
• AZS PWSZ Konin
• Koniński Klub Szermierczy
• Cukrowniczy Klub Sportowy "Sparta"
• Parafialny Klub Sportowy "Maksymilian"
• Klub Żeglarski "Energetyk"
• Klub Żeglarski Kopalni Węgla Brunatnego
• TS-R Hetman Konin

[edytuj] Obiekty sportowe

• Stadion Miejski im. Złotej Jedenastki Kazimierza Górskiego
• Stadion KS "Aluminium" (dawniej "Górnik") Konin
• Stadion sportowy w Morzysławiu
• Hala Sportowa MOSiR
• Basen MOSiR
• Miejski Obiekt Sportowy "Rondo"
• Ośrodek szermierczy
• Korty tenisowe TKKF "Lokator"
• Hala sportowa MOS

[edytuj] Kultura

[edytuj] Biblioteki

• Biblioteka PWSZ
• Miejska Biblioteka Publiczna, filie 2 - 12, filia muzyczna, filia dla niewidomych, filia dla dzieci
• Miejska Biblioteka Pedagogiczna

[edytuj] Galerie

• "Giotto"
• "Wieża ciśnień"
• "Przegląd koniński"
• "Łaźnia"
• "Wieża bez ciśnień"
• "Pod Biblioteką"

[edytuj] Ośrodki kultury

• Centrum Kultury i Sztuki
• Koniński Dom Kultury
• Młodzieżowy Dom Kultury
• Osiedlowy Dom Kultury Zatorze
• Dom kultury Oskard
• Centrum Kultury Chrześcijańskiej
• Klub "Energetyk"
• Klub "Hutnik"

[edytuj] Chóry

• Konin Gospel Choir

[edytuj] Kina

• "Centrum"
• "Helios"
• "Oskard"
• "Górnik" (aktualnie nieczynne)

[edytuj] Muzea

• Muzeum Okręgowe

[edytuj] Najważniejsze imprezy artystyczno-kulturalne

• Międzynarodowy Dziecięcy Festiwal Piosenki i Tańca
• Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny dla Szkół Muzycznych
• Ogólnopolski Festiwal Pianistyczny "Chopinowskie Interpretacje Młodych"
• Ogólnopolski Konkurs Filmów Amatorskich
• Ogólnopolski Konkurs Gitary Klasycznej
• Ogólnopolski Festiwal Śpiewających Żeglarzy "Złota Szekla"
• Ogólnopolski Konkurs Poetycki o "Nagodę Milowego Słupa"
• Festiwal Jazzonalia

[edytuj] Edukacja

Przedszkola:

• Przedszkola: 1, 2, 4, 5, 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 oraz 25, 31, 32

Szkoły Podstawowe:

• Szkoły Podstawowe: 1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10, 11, 12, 15

Gimnazja:

• Gimnazja nr. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 oraz 2 niepubliczne

Szkoły średnie:

• Licea:
• I im. Tadeusza Kościuszki
• II im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego
• III im. Cypriana Kamila Norwida

• Zespół Szkół Górniczo-Energetycznych
• Zespół Szkół Technicznych i Hutniczych
• Zespół Szkół Budowlanych
• Zespół Szkół Centrum Kształcenia Ustawicznego
• Zespół Szkół im. M. Kopernika

Szkoły wyższe:

• Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Koninie
• Wyższa Szkoła Kupiecka w Łodzi, wydział zamiejscowy w Koninie
• Wyższa Szkoła Umiejętności Społecznych w Poznaniu, wydział zamiejscowy w Koninie
• Politechnika Poznańska, wydział zamiejscowy w Koninie
• Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi, wydział zamiejscowy w Koninie

Inne instytucje oświatowe:

• Kuratorium Oświaty w Poznaniu - Delegatura w Koninie
• Szkoła Muzyczna I i II Stopnia im. I. J. Paderewskiego w Koninie

Placówki oświatowe:

• Bursa Szkolna nr 1 im. Ryszarda Michalskiego
• Centrum Kształcenia Praktycznego
• Centrum Kształcenia Ustawicznego im. Stefana Batorego
• Międzyszkolny Ośrodek Sportowy
• Miejska Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna
• Miejski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli
• Młodzieżowy Dom Kultury
• Ośrodek Szkolno-Wychowawczy im. Janusza Korczaka
• Schronisko Młodzieżowe

[edytuj] Transport

[edytuj] Transport drogowy

Konin jest znaczącym węzłem komunikacyjnym. Miasto przecina droga krajowa 2 łącząca Poznań z Warszawą i droga krajowa 25 z Bydgoszczy do Ostrowa Wielkopolskiego. Tuż przy południowej granicy Konina przebiega autostrada A2 Berlin-Moskwa. Połączenie z autostradą zapewniają dwa węzły: Modła i Konin.

• 2 i E30 : Przejście graniczne Świecko-Frankfurt nad Odrą – Świecko – Poznań – Konin – Kutno – Warszawa – Terespol
• 25 : Bobolice – Bydgoszcz – Konin – Kalisz – Ostrów Wielkopolski – Oleśnica
• 72 : Konin – Łódź – Rawa Mazowiecka
• 92 : Nowy Tomyśl - Poznań - Września - Konin (alternatywna dla autostrady A2)
• 264 : Konin - Kleczew
• 266 : Konin - Sompolno - Piotrków Kujawski - Radziejów - Aleksandrów Kujawski

[edytuj] Transport kolejowy

Konin jest ważnym węzłem kolejowym na szlaku Poznań – Kutno – Warszawa, będącym częścią międzynarodowej trasy Berlin-Moskwa. Miasto posiada dobrze rozbudowane bocznice kolejowe oraz tereny przeznaczone na inwestycje z wykorzystaniem trasy. Dawniej funkcjonowała także linia kolei normalnotorowej z centrum miasta przez Niesłusz, Marantów, Maliniec, Gosławice, Pątnów do Kazimierza Biskupiego. Własne normalnotorowe linie kolejowe posiada także KWB Konin, do przewozu węgla brunatnego z odkrywek do elektrowni Pątnów i Konin- ponad 100 km szlaków o napięciu 2,4 kV, z czego najdłuższe to:

Lubstów/Kramsk-Drzewce- elektrownia Konin

Kleczew-Pątnów

Stacje kolejowe

• PKP Konin
• PKP Konin-Zachód

[edytuj] Transport wodny

Rzeka Warta oraz Kanał Ślesiński umożliwiają komunikację drogami wodnymi z głównymi rzekami Polski: Wisłą i Odrą.W dzielnicy Morzysław znajduje się port rzeczny oraz śluza na kanale Warta-Gopło.

[edytuj] Komunikacja Miejska

Miejski Zakład Komunikacji (MZK Konin) zapewnia przewozy autobusowe na terenie miasta i jego najbliższych okolic. Obsługuje 16 linii, mając do dyspozycji 48 autobusów, w tym 45 niskopodłogowych. Kursują autobusy od numeru 50 do 66 oprócz zlikwidowanej linii 63 oraz nocna linia nr 100. Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej (PKS Konin) zapewnia komunikację międzymiastową.

[edytuj] Gospodarka

Konin to jeden z najważniejszych ośrodków przemysłu w Polsce, główny ośrodek Konińskiego Zagłębia Węgla Brunatnego. W północnej części miasta zlokalizowana jest jedyna w Polsce huta aluminium, zaspokajająca blisko 50% krajowego zapotrzebowania na ten surowiec. Dwie konińskie elektrownie oraz nowo wybudowana elektrownia Pątnów II produkują blisko 10% mocy krajowej. W dobrym tempie rozwija się działalność usługowo-handlowa oraz pozostałe gałęzie przemysłu. W podkonińskim Starym Mieście inwestuje coraz więcej firm, także z kapitałem zagranicznym, wykorzystując dogodne położenie w pobliżu autostrady.

• Przemysł elektromaszynowy
  • Elektrownia Pątnów I Zespołu Elektrowni Pątnów-Adamów-Konin
  • Elektrownia Pątnów II Zespołu Elektrowni Pątnów-Adamów-Konin
  • Elektrownia Konin Zespołu Elektrowni Pątnów-Adamów-Konin
  • Fabryka Urządzeń Górnictwa Odkrywkowego S.A.

• Przemysł metalowy
  • AGTOS POLSKA sp. z o.o.
  • REMAL sp. z o.o.
  • KUPSIK Sp. z o.o.

• Przemysł hutniczy
  • Huta Aluminium Impexmetal Konin S.A.

• Przemysł spożywczy
  • Cukrownia Gosławice S.A.
  • Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska S.A.
  • KONPACK
  • Vin-Kon S.A.
  • Polmos S.A.

• Przemysł odzieżowy
  • Kon-Wart S.A.
  • Alvaretti

• Przemysł materiałów budowlanych
  • Konińska wytwórnia prefabrykantów KON-BET sp. z o.o.
  • WIENERBERGER Honoratka
  • Konińska Fabryka Okien (Stare Miasto)
  • FRANSPOL sp. z o.o.

[edytuj] Dzielnice i osiedla

Część lewobrzeżna (tzw. stary Konin)

• • Wilków
  • Pawłówek
  • Przydziałki
    • Osiedle Władysława Sikorskiego
    • Osiedle Przydziałki
    • Osiedle Armii Krajowej (Hajmat)
    • Osiedle Jana Zemełki
  • Starówka
  • Przedmieście Kolskie
  • Osiedle Romana Dmowskiego
  • Krykawka (nazwa zapomniana}
  • Osada-Konin
  • Pociejewo (nazwa zapomniana, tzw. Wyspa)

Część prawobrzeżna (tzw. nowy Konin)

• • Nowy Dwór
  • Chorzeń
  • Czarków (nazwa zapomniana, obecnie okolice dworca PKP)
  • Osiedle I
  • Osiedle II
  • Osiedle III
  • Osiedle IV im. Legionów
  • Osiedle V
  • Osiedle Va
  • Zatorze
  • Kurów (nazwa wychodzi z użycia, obecnie tereny spacerowe nad Wartą)
  • Glinka
  • Morzysław
  • Grójec
  • Laskówiec
  • Niesłusz
  • Marantów
  • Międzylesie
  • Maliniec
  • Gosławice
  • Gaj
  • Beniów
  • Pątnów
  • Cukrownia Gosławice
  • Łężyn
  • Janów

[edytuj] Okolice Konina

W okolicy Konina dominuje krajobraz polodowcowy z licznymi jeziorami, lasami, pagórkami, łąkami. Cześć terenów jest zajęta przez kopalnie odkrywkowe węgla brunatnego lub przez hałdy czy jeziora będące efektem działalności górniczej. Szkody wyrządzone przez kopalnię, są stopniowo rekultywowane. W okolicy znajduje się kilka rezerwatów przyrody, m.in Rezerwat przyrody Mielno, Rezerwat przyrody Pustelnik, rezerwat Sokółki czy krajobrazowy rezerwat, położony na pagórkach złotogórskich. Wart zobaczenia jest Nadwarciański Park Krajobrazowy, zwłaszcza w okresie migracji ptaków, kiedy to mozemy zobaczyć blisko 153 gatunki ptactwa krajowego. Cennym obszarem jest Dolina Warty, będąca częścią Pradoliny Warszawsko-Berlińskiej, włączona w program Natura 2000. Na pólnocny zachód od Konina leży Powidzki Park Krajobrazowy, z największym jeziorem Wielkopolski- Jeziorem Powidzkim, chętnie odwiedzanym przez turystów.

W pobliżu Konina warte zobaczenia są:

• klasztor oo. Kamedułów w Bieniszewie,
• Kazimierz Biskupi,
• Sanktuarium Maryjne w Licheniu Starym.
• Pałac biskupów gnieźnieńskich w Ciążeniu
• Kościół pw. św. Piotra i Pawła z XIII w. w Starym Mieście
• Sanktuarium Matki Boskiej Pocieszenia w Kawnicach
• Pałac w Kościelcu
• Kompleks klasztorny w Lądzie

W północnej części Konina (Gosławice, Pątnów) znajduje się zespół jezior z kompleksem rekreacyjno-wypoczynkowym (kluby żeglarskie, wioślarskie, przystanie). Wykorzystywanie wód ze zbiorników przez sąsiednie elektrownie powoduje, że ich temperatura jest wyższa niż w akwenach naturalnych (głównie wskutek wykorzystania wody do chłodzenia turbin pobliskich elektrowni). W celu zapobieżenia eutrofizacji jezior Pątnowskiego i Gosławskiego wykorzystywanych przez elektrownie, wprowadzono do nich niewystępujące w regionie naturalnie ryby - amury, co stanowi sporą atrakcję wędkarską. Funkcje rekreacyjne uzupełnia pobliski Ślesin z koloniami domków letniskowych.

[edytuj] Ciekawostki

• W 2008 roku wypuszczono w obieg monetę, przedstawiającą słup koniński
• Region koniński jest jedynym obszarem w Polsce, gdzie przybywa jezior. Ma to związek działalnością KWB Konin
• Oddana do użytku w grudniu 2007 roku estakada nad Wartą( nowy przebieg drogi krajowej nr. 25) należy do najdłuższych w kraju
• W "podgrzewanych" jeziorach i stawach hodowlanych Konina występują m.in.: jesiotry i tołpygi białe

[edytuj] Miasta Partnerskie

• Hénin-Beaumont  Francja
• Herne  Niemcy
• Czerniowce  Ukraina
• Briańsk  Rosja
• Wakefield  Wielka Brytania
• Karłowo  Bułgaria
• Sundsvall  Szwecja
• Okmiany  Litwa
• Dobele  Łotwa
• Santa Susanna  Hiszpania

[edytuj] Media

• Tygodnik regionalny "Przegląd Koniński"
• "Życie Konina" - dodatek do "Głosu Wielkopolski"
• Radio Flash (Planeta FM)
• Konińska Telewizja Kablowa (TV Konin)
• Telewizja Samorządowa

• Film "Statyści"
• Chińska wioska

[edytuj] Zobacz też

• miasta w Polsce
• Ludność Konina

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Koniński Serwis Internetowy
• Strona poświęcona konińskiej Starówce

• Mapy: Autopilot • Google Maps • Szukacz • Targeo • Zumi

• Zdjęcia satelitarne: Google Maps • Wikimapia • Zumi