Kobylin
Z Wikipedii
Współrzędne: 51°42' N 17°14' E
Kobylin | |||
|
|||
Województwo | wielkopolskie | ||
Powiat | krotoszyński | ||
Gmina - rodzaj |
Kobylin miejsko-wiejska |
||
Prawa miejskie | 1303 | ||
Burmistrz | Bernard Jasiński | ||
Powierzchnia | 4,92 km² | ||
Położenie | 51° 42' N 17° 14' E |
||
Liczba mieszkańców (2004) - liczba ludności - gęstość |
3018 613,4 os./km² |
||
Strefa numeracyjna (do 2005) |
65 | ||
Kod pocztowy | 63-740 | ||
Tablice rejestracyjne | PKR | ||
Położenie na mapie Polski
|
|||
TERC10 (TERYT) |
4304012024 | ||
Urząd miejski3
Rynek Marszałka J. Piłsudskiego 163-740 Kobylin tel. 65 548-24-01; faks 65 548-21-17 |
|||
Strona internetowa miasta |
Kobylin to miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kobylin. Według danych z 31 grudnia 2004, miasto miało 3018 mieszkańców.
Spis treści |
[edytuj] Położenie
Położony jest nad strumieniem Rdęca (dawniej Rzedziąca), u zbiegu linii kolejowych Krotoszyn-Leszno i Kobylin-Rawicz (nieczynna), przy drodze krajowej 36 Ostrów Wielkopolski-Krotoszyn-Rawicz-Lubin-Prochowice, około 16 km na zachód od Krotoszyna i około 45 km na zachód od Ostrowa.
[edytuj] Opowiadanie ludowe
Od kobyły Kobylin swą nazwę wziął… Jedno z opowiadań ludowych głosi, że nazwa miasta powstała zupełnie przypadkowo. Dawno temu żyli trzej bracia, z których każdy chciał założyć osadę i nazwać ją swoim imieniem. Jednak okazało się to dla nich zbyt trudne. Postanowili udać się po radę do znanego w okolicy pustelnika Szymona. W młodości Szymon prowadził życie lekkie i wygodne, potem jednak chcąc zasłużyć się Bogu i ludziom, zerwał z marnościami tego świata. Zamieszkał w ubogiej chatce pod lasem. Tak więc bracia nakazali swemu woźnicy zaprząc konia do powozu i udali się do chaty Szymona. Po niedawnych deszczach droga była grząska i bagnista. Powóz ugrzązł w błocie, a koń stanął w miejscu. Nie pomogły nawoływania, na nic zdały się zaklinania, stara kobyła uparła się i ani myślała brnąć dalej. Wtedy woźnica zawrzał gniewem, powstał, świsnął batem i donośnym głosem krzyknął: „Wio kobylino, bo jak cie zatnę pod dupino, to będziesz miał jutro sino!”. Jednak i to nie złamało ślepego uporu zwierzęcia. Bracia uznali ten fakt za wyrok losu. Zawrócili z drogi i w niedługim czasie pobudowali trzy osady o nazwach: Kobylin, Dupin (obecnie Dubin) i Jutrosin.
[edytuj] Historia
Kobylin posiada prawa miejskie od 1303 roku. Pierwszą nazwą miasta była Wenecja. W przeszłości liczne jarmarki (do dziewięciu rocznie). Od 1456 roku w Kobylinie prowadzono szkołę przyklasztorną oo. Bernardynów. Jej absolwenci kierowali się zazwyczaj na studia do Krakowa. Byli wśród nich:
- Maciej z Kobylina - nauczyciel Mikołaja Kopernika,
- Piotr z Kobylina - profesor Uniwersytetu Krakowskiego, autor pierwszego znanego polskiego podręcznika, wydanego w 1541 roku O nauce ratowania położnic,
- Andrzej Glaber - profesor Uniwersytetu Krakowskiego, lekarz.
Podczas powstania wielkopolskiego mieszkańcy zorganizowali kompanię ochotniczą, która brała udział w walkach o Zduny i Rawicz. Podczas II wojny światowej w mieście i okolicy toczyły się zacięte boje. Kobylin został zajęty przez Armię Czerwoną 23 stycznia 1945 roku, ale już następnego dnia Wehrmacht ponownie zajął miasto na kilka godzin. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. leszczyńskiego.
[edytuj] Zabytki
- ratusz miejski w Rynku, z herbem miasta nad wejściem,
- zabytkowe domy,
- Kościół parafialny - kościół późnogotycki wzniesiony w latach 1512 – 1518 i przebudowany w 1782 roku.
- W ołtarzu głównym kościoła mieści się renesansowy tryptyk z około 1518 roku. Wykonany w drewnie lipowym i malowany temperą przez mistrza Franciszka z Sierakowa. Tryptyk przedstawia legendę o św. Stanisławie biskupie męczenniku. Na lewym skrzydle ukazano kupno wsi od Piotrowina i świadczenie przed królem, w środku zabójstwo, a po prawej oskarżenie i poćwiartowanie zwłok biskupich. W środkowej części znajduje się także wizerunek klęczącego biskupa Jana Konarskiego z Kobylina, fundatora ołtarza.
- na wyposażeniu wczesnorenesansowa kropielnica z 1518 roku,
- cmentarz przykościelny,
- Kościół klasztorny O.O. Benedyktynów (kościół i klasztor O.O. Franciszkanów pod wezwaniem Matki Bożej przy Żłóbku), którzy osiedlili się w Kobylinie w 1456 roku. Ufundowany przez Katarzynę, Wojciecha, Klimka i Mikołaja Kobylińskich, ówczesnych właścicieli miasta. Początkowo arcybiskup gnieźnieński Jan Sprowski był przeciwny tej fundacji, wyraził na nią zgodę dopiero w 1463 roku. Pierwsze budynki, zbudowane z drewna były usytuowane nad rzeką Rdęcą. Murowany gotycki kościół powstał pod koniec XV wieku. Najpierw zbudowano prezbiterium (które zachowało się do dziś), następnie powstał korpus kościoła (pod koniec XVI w.). W 1707 roku wojska rosyjskie walcząc przeciwko Szwedom zrabowali i spalili klasztor Benedyktynów. Klasztor odbudowano po zakończeniu działań wojennych, prace ukończono w 1720 roku. Świątynia jest budowlą wzniesioną z cegły, nawa główna została otynkowana, prezbiterium natomiast pozostało w stanie surowym. Od strony południowej do kościoła przylega klasztor, zbudowany w XVI wieku i rozbudowany w wieku XVII i XVIII. To budynek w stylu barokowym, z cegły, otynkowany, jednopiętrowy, częściowo podpiwniczony. Składa się z trzech skrzydeł, otaczających prostokątny wirydarz. Czwarte skrzydło jest wydłużone w kierunku północnym. Zarówno kościół, jaki i klasztor były wyposażone w cenne naczynia i liczne dzieła sztuki.
- Na uwagę zasługuje kolekcja prowincjałów wielkopolskich, składający się z ośmiu obrazów późnobarokowych z końca XVIII wieku. W kruchcie (przedsionku kościoła) znajduje się nagrobek Jana Konarskiego, kasztelana kaliskiego (rzeźba z czerwonego marmuru – postać rycerza w zbroi), drewniany krucyfiks i zabytkowe prowadzące do wnętrza kościoła dwuskrzydłowymi, rzeźbionymi, drewnianymi drzwiami z 1726 roku.
- W podziemiach kościoła pochowano m.in. Jana Konarskiego (1599); poetę i historyka Samuela ze Skrzypna Twardowskiego (1661); starosta bielski, ojciec generała J.N. Umińskiego i dziadek błogosławionego Edmunda Bojanowskiego Hilary Umiński (1791).
- Obok kościoła klasztornego wznosi się barokowa dzwonnica z pierwszej połowy XVIII wieku, drewniana, zbudowana według konstrukcji słupkowej oraz kapliczka (również z XVIII wieku), murowana i otynkowana. Znajdują się w niej dwie figurki gotyckie: Matki Bożej Bolesnej i Chrystusa Frasobliwego.
[edytuj] Sport
- Klub Sportowy Piast Kobylin, klub piłkarski grający w sezonie 2006/2007 w IV lidze, grupie wielkopolskiej południowej.
- UKS " SAMSON " - sekcja zapasów-styl wolny oraz sumo, klub odnosi sukcesy na arenie krajowej oraz międzynarodowej.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Miasta: Kobylin • Koźmin Wielkopolski • Krotoszyn • Sulmierzyce • Zduny
Gminy miejskie: Sulmierzyce
Gminy miejsko-wiejskie: Kobylin • Koźmin Wielkopolski • Krotoszyn • Zduny
Gminy wiejskie: Rozdrażew
Miasta powiatowe:
Chodzież • Czarnków • Gniezno • Gostyń • Grodzisk Wielkopolski • Jarocin • Kalisz • Kępno • Koło • Konin • Kościan • Krotoszyn • Leszno • Międzychód • Nowy Tomyśl • Oborniki • Ostrów Wielkopolski • Ostrzeszów • Piła • Pleszew • Poznań • Rawicz • Słupca • Szamotuły • Śrem • Środa Wielkopolska • Turek • Wągrowiec • Wolsztyn • Września • Złotów
Miasta gminne:
Bojanowo • Borek Wielkopolski • Buk • Czempiń • Czerniejewo • Dąbie • Dobra • Dolsk • Golina • Gołańcz • Grabów nad Prosną • Jastrowie • Jutrosin • Kleczew • Kłecko • Kłodawa • Kobylin • Kostrzyn • Koźmin Wielkopolski • Kórnik • Krajenka • Krobia • Krzywiń • Krzyż Wielkopolski • Książ Wielkopolski • Luboń • Lwówek • Łobżenica • Margonin • Miejska Górka • Miłosław • Mikstat • Mosina • Murowana Goślina • Nowe Skalmierzyce • Nekla • Obrzycko • Odolanów • Okonek • Opalenica • Osieczna • Ostroróg • Pniewy • Pobiedziska • Pogorzela • Poniec • Przedecz • Puszczykowo • Pyzdry • Rakoniewice • Raszków • Rogoźno • Rydzyna • Rychwał • Sieraków • Skoki • Sompolno • Stawiszyn • Stęszew • Sulmierzyce • Swarzędz • Szamocin • Ślesin • Śmigiel • Trzcianka • Trzemeszno • Tuliszków • Ujście • Wieleń • Wielichowo • Wronki • Wyrzysk • Wysoka • Zagórów • Zbąszyń • Zduny • Żerków