Języki wschodnioromańskie
Z Wikipedii
Języki wschodnioromańskie - jedna z trzech grup języków romańskich (obok południowo- i zachodnioromańskich). Posługuje się nimi ok. 26,2 mln osób (przede wszystkim w Rumunii i Mołdawii).
Języki wschodnioromańskie wywodzą się z łaciny ludowej i wykazują spore podobieństwo do innych języków romańskich. Poszczególne języki wschodnioromańskie zaczęły powstawać w latach 500 - 1000. Niektórzy językoznawcy traktują je czasem jako dialekty jednego języka (rumuńskiego).
Klasyfikacja języków wschodnioromańskich:
- języki indoeuropejskie
- języki italskie
- języki romańskie (ok. 568 mln)
- języki wschodnioromańskie (ok. 26,2 mln)
- arumuński (macedorumuński) (ok. 150 tys.)
- istrorumuński (ok. 0,5 tys.)
- meglenorumuński (ok. 12 tys.)
- rumuński (ok. 26 mln)
- mołdawski (ok. 2,7 mln)
- języki wschodnioromańskie (ok. 26,2 mln)
- języki romańskie (ok. 568 mln)
- języki italskie
Zobacz też: język, lingwistyka.
wschodnioromańskie: arumuński • istrorumuński • meglenorumuński • rumuński
południoworomańskie: korsykański (gallurski) • sassarski • sardyński (kampidański, logudorski)
zachodnioromańskie: aragoński • asturyjski • auregnais † • burginioński • dalmatyński † • dgèrnésiais • emilijski • francuski • franko-prowansalski • friulski • galicyjski • gallurski (północnowschodniosardyński) • gaskoński • hiszpański • istriocki • jèrriais • judeo-portugalski † • judeo-włoski • kampidański (południowosardyński) • kataloński • ladino (judeo-hiszpański) • ladyński • langwedocki • liguryjski • limuzyński • logudorski (środkowosardyński) • lombardzki • lotaryński • mirandyjski • monegaski • neapolitański • normandzki • oksytański • owerniacki • piemoncki • pikardyjski • portugalski • prowansalski • rioplatense • romansz • sercquiais • sycylijski • szampański • szuadit † • walencki • waloński • wenecki • włoski • zarfatit †
¹ Łacina nie jest językiem romańskim, ale italskim i przodkiem wszystkich języków romańskich