Język prowansalski

Z Wikipedii

Provençal, Prouvençau
Obszar	Francja (Prowansja, region Nîmes w Langwedocji))
Liczba mówiących	354 500
Ranking	brak danych
Klasyfikacja genetyczna	Języki indoeuropejskie Języki italskie Języki romańskie Języki zachodnioromańskie **język prowansalski
Pismo	łaciński
Status oficjalny
Język urzędowy	brak
Kody języka
ISO 639-1	oc
ISO 639-2	oci
SIL	prv
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata prowansalska wersja językowa Wikipedii W Wikisłowniku: Słownik języka prowansalskiego

Język prowansalski (Provençal, Prouvençau) - język z grupy romańskich, używany w południowej Francji.

W tradycyjnym ujęciu nazwa ta odnosi się do wszystkich dialektów, które wywodzą się ze średniowiecznego langue d'oc (oprócz języka katalońskiego i ewentualnie gaskońskiego). Przy takim rozumieniu termin "język prowansalski" jest równoznaczny z terminem język oksytański.

W zagranicznej lingwistyce można jednak od pewnego czasu zauważyć tendencję do zawężenia znaczenia terminu "język prowansalski". Pierre Bec zaproponował, żeby odnosić go jedynie do

języka średniowiecznych trubadurów,
języka felibrystów takich jak Frédéric Mistral,
współczesnych gwar z regionu Prowansji^[1].

Zgodnie z tym postulatem, nazwa obejmuje tylko jeden z obecnie używanych dialektów oksytańskich o następującym zasięgu terytorialnym: Prowansja, i region Nîmes w Langwedocji).

Dialekt ten obejmuje szereg subdialektów:

nicejski (niçard, niçois)
nadmorski (maritime provençal) z gwarami:
- marsylska (marseillais)
- tulońska (toulonnais)
- varois
rodański (rhodanien) z gwarą Nîmes:
- nimois

Żaden z subdialektów nie jest uznawany za standardowy język literacki. Tym niemniej język prowansalski ma bogatą tradycję literacką (p. język oksytański). W coraz większym stopniu jest wypierany przez język francuski i język włoski.