Uroczysko Baran

Z Wikipedii

Uroczysko "Baran" w Kąkolewnicy koło Międzyrzeca Podlaskiego zwane przez okoliczną ludność Małym Katyniem.

W tym miejscu, od jesieni 1944 do przełomu stycznia i lutego 1945 roku, w czasie stacjonowania 2 Armii Ludowego Wojska Polskiego, rozstrzeliwano żołnierzy AK, WiNu i BCh, dezerterów oraz tych, którzy nie spodobali się nowej władzy.

Do dziś nie jest znana liczba osób, na których wykonano egzekucje. Najostrożniejsi mówią o kilkuset ofiarach, ale inni podają 1300 do 1800 zabitych. Zamordowano tam też 30 młodych mężczyzn aresztowanych w kościele w Trzebieszowie, oraz żołnierzy z oddziałów zza Buga, w tym z 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty. Wyroki wydawał gen.Karol Świerczewski, a wykonywał je m.in. naczelnik więzienia sierżant Bazyli Rogoziński. Dopiero w 1980 wykonano nielegalnie symboliczną mogiłę. Oficjalne śledztwo wszczęto 8 marca 1991 r. Świadkiem tych mordów był Józef Franczak, który po wejściu wojsk sowieckich w te tereny, wcielony został do 2 Armii Wojska Polskiego i skierowany 1944r. do Kąkolewnicy, gdzie mieścił się sąd wojskowo-polowy, a w pobliżu - obóz NKWD. Wyłapywanych żołnierzy AK mordowano w lesie - na Uroczysku Baran. Tu Józef Franczak pozbył się złudzeń, co do sowieckiego "wyzwalania" Polski, które okazało się, bardziej krwawe, niż niemiecka okupacja. I dlatego w styczniu 1945 r. uciekł z wojska. Wiele lat później, w 1990 r., komisja dokonująca ekshumacji w Kąkolewnicy, zapisała w protokóle: "Skazani mieli związane ręce i nogi kablami metalowymi (...) niektóre ofiary w chwili zgonu miały obrażenia w postaci złamań kości ramion, podudzia, itp. Niektóre czaszki nosiły ślady urazów mechanicznych zadanych z dużą siłą narzędziem tępym i twardym. (...) biegli stwierdzili obrażenia postrzałowe, przy czym otwory wlotowe pocisków znajdowały się z tyłu czaszek bądź z boków. W jednym przypadku nie stwierdzono obrażeń postrzałowych, natomiast ustalono rozfragmentowanie kości czaszki, będące wynikiem zadanych z dużą siłą urazów"...