23 Pułk Artylerii Lekkiej (II RP)

Z Wikipedii

Armata 75 mm wz. 1897

23 Pułk Artylerii Lekkiej^[1] - oddział artylerii Wojska Polskiego okresu II RP.

Pułk w 1939 stacjonował w Będzinie. (2 dywizjon w Żorach)

Spis treści

1 Dowódcy
2 Działania zbrojne
3 Sztandar
4 Bibliografia
5 Przypisy
6 Zobacz też

[edytuj] Dowódcy

płk Rudolf Undreka - 1924
ppłk Władysław Ryłko - 1939

[edytuj] Działania zbrojne

W Wojnie Obronnej 1939 pułk walczył w ramach 23 Dywizji Piechoty.

Od 1 do 3 września 23 pal wspierał piechotę 23 DP w ufortyfikowanym rejonie górnośląskim. Prowadził walki opóźniające na kierunku Chrzanów— Kraków. 11 września przeprawił się przez Wisłę pod Baranowem. Brał udział w pierwszej bitwię tomaszowskiej.

Walczył do 20 września (do kapitulacji Armii Kraków).

[edytuj] Sztandar

Nadanie sztandaru i zatwierdzenie jego wzoru ujęte zostało w Dzienniku Rozkazów MSWojsk. z 1937 , nr 16, poz. 205.

Sztandar, ufundowało społeczeństwo Będzina. Aktu wręczenia dokonał gen. Juliusz Rómmel na Błoniach Krakowskich 29 maja 1938 podczas uroczystości wręczenia sztandarów ufundowanych przez społeczeństwo z miejsc stacjonowania jednostek oddziałom artylerii OK Krakowskiego i Przemyskiego.

[edytuj] Bibliografia

Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1990 ISBN-83-211-1104-1

Przypisy

↑ Do 1931 pod nazwą 23 Pułk Artylerii Polowej. Rozkazem ministra spraw wojskowych marszałka Józefa Piłsudskiego z 31 grudnia 1931 wszystkie pułki artylerii polowej zostały przemianowane na pułki artylerii lekkiej (Dz. Rozk MSWojsk. Nr 36 poz. 473)