2 Pułk Artylerii Ciężkiej (II RP)
Z Wikipedii
2 Pułk Artylerii Ciężkiej Ziemi Chełmskiej im. Hetmana Jana Zamoyskiego (2 pac) - oddział artylerii ciężkiej Wojska Polskiego okresu II RP.
Nazwa pułku, z honorowym szefostwem Jana Zamoyskiego, zatwierdzona została w Dzienniku Rozkazów MSWojsk. z 1938 nr 8,poz 80.
Do 1939 pułk stacjonował w Chełmie.
Spis treści |
[edytuj] Dowódcy pułku:
W latach 1921-1939 pułkiem dowodzili:
- ppłk Jan Chmurowicz - 1923
- płk Bolesław Pyszora - 1939
[edytuj] Zastępcy dowódcy pułku:
- ppłk Ludwik Ząbkowski 1922-1927
[edytuj] Mobilizacja pułku w 1939
W dniach 14-16 sierpnia 1939, w mobilizacji alarmowej pułk zmobilizował:
- I dywizjon 2 Pułku Artylerii Ciężkiej typ I dla Grupy Odwodów "Wyszków" [1]
- 13 Dywizjon Artylerii Ciężkiej typ II z plutonem taborowym nr 13 dla 13 Dywizji Piechoty
- 27 Dywizjon Artylerii Ciężkiej typ II z plutonem taborowym nr 27 dla 27 Dywizji Piechoty
31 sierpnia 1939 w I rzucie mobilizacji powszechnej, przystapiono do mobilizacji:
- Dowództwa 2 Pułku Artylerii Ciężkiej dla Armii Odwodowej "Prusy"
- II dywizjonu 2 Pułku Artylerii Ciężkiej typ I dla Armii Odwodowej "Prusy"
- 3 Dywizjonu Artylerii Ciężkiej typ II z plutonem taborowym nr 3 dla 3 Dywizji Piechoty Legionów
4 września 1939 w II rzucie mobilizacji powszechnej, rozpoczęto mobilizację:
- Ośrodka Zapasowego Artylerii Ciężkiej Nr 1
- plutonu marszowego artylerii ciężkiej typ I nr 2
- Polowego Szpitala Weterynaryjnego Nr 21
- Polowego Szpitala Weterynaryjnego Nr 22
[edytuj] Sztandar
Nadanie sztandaru i zatwierdzenie jego wzoru ujęte zostało w Dodatku Tajnym nr 6 do Dziennika Rozkazów MSWojsk. z 5 maja 1938, nr 6 poz. 61. Sztandar ufundowany przez społeczeństwo Chełma wręczył marszałek Edward Śmigły-Rydz 17 lipca 1938 w Zamościu w czasie ceremonii wręczania sztandarów oddziałom artylerii ufundowanych przez społeczeństwo ziemi zamojskiej i niektórych sąsiednich regionów.
[edytuj] Bibliografia
- Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Instytut Wydawnictw PAX. Warszawa 1990
- Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1990 ISBN-83-211-1104-1
Przypisy
- ↑ Do grupy nie dotarł, po zmobilizowaniu w składzie Korpusu Interwencyjnego, w nocy z 31.VIII na 1.IX w marszu z m. Gniewkowo do m. Toruń-Rudak, oddany do dyspozycji dowódcy Armii „Pomorze”.
Artyleria ciężka: 1 pan • 1 pac • 2 pac • 3 pac • 4pac • 5 pac • 6 pac • 7 pac • 8 pac • 9 pac • 10 pac • 1 pam*
Artyleria lekka: 1 pal • 2 pal • 3 pal • 4 pal • 5 pal • 6 pal • 7 pal • 8 pal • 9 pal • 10 pal • 11 pal • 12 pal • 13 pal • 14 pal • 15 pal • 16 pal • 17 pal • 18 pal • 19 pal • 20 pal • 21 pal • 22 pal • 23 pal • 24 pal • 25 pal • 26 pal • 27 pal • 28 pal • 29 pal • 30 pal • 31 pal • 33 pal • 38 pal • 40 pal • 51 pal • 54 pal • 55 pal • 61 pal • 65 pal 1 pam*
Artyleria konna: 1 dak • 2 dak • 3 dak • 4 dak • 5 dak • 6 dak • 7 dak • 9 dak • 10 dak • 11 dak • 12 dak • 13 dak • (8)14 dak
Artyleria przeciwlotnicza: pułk: 1 • baterie: 1 • 2 • 3 • 16 • 17 • 86 • 87
75 mm wz. 1897 • 76,2 mm wz. 1902 • 75 mm wz. 02/26 • 105 mm wz. 13 • 105 mm wz. 29 • 120 mm wz. 1878/09/31
100 mm wz. 1914/1919 • 155 mm wz. 1917
40 mm wz. 36 • 75 mm wz. 1897/14/17 • 75 mm wz. 1922/1924 • 75 mm wz.36/37
220 mm wz. 32 • 81 mm wz. 31
47 mm wz. 39 • 155 mm wz. 39
