4 Kujawski Pułk Artylerii Lekkiej
Z Wikipedii
4 Kujawski Pułk Artylerii Lekkiej - oddział artylerii Wojska Polskiego.
Spis treści |
[edytuj] Historia i powstanie
28 czerwca 1919 generalny inspektor artylerii nakazał rozformować 3 i 11 Pułki Artylerii Polowej, a w ich miejsce utworzyć 4 Pułk Artylerii Polowej. Dotychczasowe pułki zostały zorganizowane w grudniu 1918 w Jarosławiu (3) i Przemyślu (11).
Pułk przemyski dowodzony przez mjr. Mariana Zarzyckiego wywodził się z baterii przemyskiej sformowanej 1 listopada, która uczestniczyła w walkach o Przemyśl (10 listopada Ukraińcy zajęli Przemyśl, w czasie trzydniowych działań bateria odbiła miasto).
Pułk jarosławski dowodzony przez mjr. Władysława Jaxa-Rożena swój początek wziął z baterii jarosławskiej, która wzięła udział w walkach w dniu 21 listopada (w sile plutonu). Dzięki jego wsparciu udało się zdobyć most na Sanie, opanować wieś Surochów oraz odbić wieś Ustrzyki (tam zdobyto pociąg towarowy z dwiema 100 mm haubicami austriackimi ustawionymi na platformach.
22 listopada 1918 w Chyrowie utworzono improwizowany Pociąg Pancerny "Kozak". W styczniu 1919 w Sanoku z załogi pociągu utworzono 4 baterię 3 Pułku Artylerii Polowej.
[edytuj] Tradycje
Święto pułkowe: obchodzone dopiero od 1988 4 lipca - zjazdy odbywały się rokrocznie w Inowrocławiu w obiektach 56 kpśb zaś od 1992 w Kołobrzegu w obiektach 4 Pułku Artylerii.
W dniu 11 listopada 1992 byli żołnierze 4 Pułku Artylerii Lekkiej przekazali swoje tradycje 4 Pułkowi Artylerii w Kołobrzegu.
Imię jego nosi Gimnazjum nr 3 w Inowrocławiu.
[edytuj] Dowódcy pułku:
- mjr Władysław Jaxa-Rożen 10 sierpnia - 3 grudnia 1919
- płk Witold Roszkowski kwiecień 1920 - 1 czerwca 1927
- płk Stefan Trzebiński 2 czerwca 1927 - 31 grudnia 1928
- ppłk Jan Drejman cz.p.o. 1 stycznia 1929 - 22 kwietnia 1929
- płk Karol Hauke 23 kwietnia 1929 - 29 kwietnia 1934
- płk Leon Sulkiewicz 30 kwietnia 1934 - 18 lutego 1938
- płk Andrzej Czerwiński 19 lutego 1938 - 23 sierpnia 1939
- ppłk Józef Pyrek od 24 sierpnia 1939
[edytuj] Sztandar
Nadanie sztandaru i zatwierdzenie jego wzoru ujęte zostało w Dzienniku Rozkazów MSWojsk. z 1937, nr 18, poz. 235. Sztandar, ufundowany przez społeczeństwo Inowrocławia przekazał pułkowi marszałek Edward Śmigły-Rydz podczas uroczystości wręczenia sztandarów oddziałom OK VIII w Toruniu 19 czerwca 1938.
[edytuj] Bibliografia
- Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1990 ISBN-83-211-1104-1
Przypisy
[edytuj] Zobacz też
Artyleria ciężka: 1 pan • 1 pac • 2 pac • 3 pac • 4pac • 5 pac • 6 pac • 7 pac • 8 pac • 9 pac • 10 pac • 1 pam*
Artyleria lekka: 1 pal • 2 pal • 3 pal • 4 pal • 5 pal • 6 pal • 7 pal • 8 pal • 9 pal • 10 pal • 11 pal • 12 pal • 13 pal • 14 pal • 15 pal • 16 pal • 17 pal • 18 pal • 19 pal • 20 pal • 21 pal • 22 pal • 23 pal • 24 pal • 25 pal • 26 pal • 27 pal • 28 pal • 29 pal • 30 pal • 31 pal • 33 pal • 38 pal • 40 pal • 51 pal • 54 pal • 55 pal • 61 pal • 65 pal 1 pam*
Artyleria konna: 1 dak • 2 dak • 3 dak • 4 dak • 5 dak • 6 dak • 7 dak • 9 dak • 10 dak • 11 dak • 12 dak • 13 dak • (8)14 dak
Artyleria przeciwlotnicza: pułk: 1 • baterie: 1 • 2 • 3 • 16 • 17 • 86 • 87
75 mm wz. 1897 • 76,2 mm wz. 1902 • 75 mm wz. 02/26 • 105 mm wz. 13 • 105 mm wz. 29 • 120 mm wz. 1878/09/31
100 mm wz. 1914/1919 • 155 mm wz. 1917
40 mm wz. 36 • 75 mm wz. 1897/14/17 • 75 mm wz. 1922/1924 • 75 mm wz.36/37
220 mm wz. 32 • 81 mm wz. 31
47 mm wz. 39 • 155 mm wz. 39
