22 Pułk Artylerii Lekkiej (II RP)

Z Wikipedii

22 Pułk Artylerii Lekkiej – polska jednostka wojskowa okresu międzywojennego.

Pułk stacjonował w Rzeszowie do września 1933 roku. Następnie przeniesiony został do Przemyśla.

Święto pułkowe obchodzono – 5 maja (data powrotu pułku do Polski w 1919).

Spis treści 1 Historia 2 Działania bojowe: 2.1 Walki o latach 1919–1920 2.2 Walki w kampanii wrześniowej 3 Dowódcy: 4 Sztandar 5 Bibliografia 6 Przypisy 7 Zobacz też

[edytuj] Historia

Pułk powstał w kwietniu 1919 jako 2 Pułk Artylerii Lekkiej Błękitnej Armii gen. Józefa Hallera.

W maju 1919 przybył do Polski, a w dniu 1 września 1919 roku został przemianowany na 11 Kresowy Pułk Artylerii Polowej.

W czerwcu 1920 roku przemianowany na 22 Pułk Artylerii Polowej, a następnie w związku ze zmianą nazw wszystkich pułków artylerii otrzymał nazwę 22 Pułk Artylerii Lekkiej^[1].

[edytuj] Działania bojowe:

[edytuj] Walki o latach 1919–1920

Pułk brał udział w zajmowaniu Pomorza, uczestniczył również w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920.

[edytuj] Walki w kampanii wrześniowej

W kampanii wrześniowej Pułk wziął udział w ramach 22 Dywizji Piechoty Górskiej, która była odwodem naczelnego wodza. Poszczególne jego dywizjony zostały przydzielone do pułków 22 Dywizji Piechoty: I – 6 Pułku Strzelców Podhalańskich, II – 5 Pułku Strzelców Podhalańskich, III – 2 Pułku Strzelców Podhalańskich.

3 września 1939 pułk wraz z całą 22 Dywizją Piechoty Górskiej zajął pozycje obronne w rejonie Olkusza na linii Klucze – Bolesław. Następnie w nocy 4 września rozpoczyna odwrót przez Wolbrom, Działoszyce, Skalbmierz nad rzekę Nidę.

6 września walczy w rejonie Racławic z niemieckimi podjazdami pancernymi, a następnego dnia powstrzymuje natarcie wojsk niemieckich na pozycjach opóźniających nad rzeką Nida. W dniach 8-10 września prowadzi wspólnie z jednostkami dywizji ciężkie walki w rejonie Jurkowa, Bronina, Owczar i Rytwina. 10 września dywizja w rejonie Rytwina poniosła tak ciężkie straty, że przestaje istnieć jako wielka jednostka.

Resztki oddziałów piechoty i artylerii przeprawia się przez Wisłę walczy w dniu 19 września w Puszczy Sandomierskiej, a 22 września 1939 w rejonie Bojanowa następuje rozwiązanie resztek pułku wraz z całą dywizją.

Jedna z baterii I dywizjonu po przekroczeniu Wisły weszła w skład 23 Pułku Artylerii Lekkiej i 19 września 1939 roku brała udział w bitwie pod Tomaszowem Lubelskim.

[edytuj] Dowódcy:

• ppłk Antoni Merawiglia - 1924
• ppłk Marian Surman - 1939

[edytuj] Sztandar

Nadanie sztandaru i zatwierdzenie jego wzoru ujęte zostało w Dodatku Tajnym nr 6 do Dziennika Rozkazów MSWojsk. z 5 maja 1938 , nr 6, poz. 63.

Sztandar, ufundowany przez społeczeństwo Przemyśla, wręczył pułkowi gen. Juliusz Rómmel na Błoniach Krakowskich 29 maja 1938 w czasie ceremonii wręczania sztandarów oddziałem artylerii OK Krakowskiego i Przemyskiego.

[edytuj] Bibliografia

• Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1990 ISBN-83-211-1104-1

Przypisy

[edytuj] Zobacz też