5 Dywizjon Artylerii Konnej

Z Wikipedii

Odznaka dywizjonów artylerii konnej okresu II RP
Odznaka dywizjonów artylerii konnej okresu II RP

5 Dywizjon Artylerii Konnej - pododdział artylerii Wojska Polskiego okresu międzywojennego.

Dywizjon stacjonował w Krakowie na Zakrzówku, a od wiosny 1939 w Oświęcimiu.

Podczas wojny obronnej 1939 roku 5 dak wchodził w skład Krakowskiej Brygady Kawalerii.

Spis treści

[edytuj] Dowódcy

[edytuj] Skład

Armata wz. 02 po przekalibrowaniu stanowiła podstawowe uzbrojenie dywizjonu
Armata wz. 02 po przekalibrowaniu stanowiła podstawowe uzbrojenie dywizjonu
  • poczet dowódcy dywizjonu
  • pluton zwiadowczy
  • pluton łączności
  • 3 x bateria artylerii
  • pluton gospodarczy
  • drużyna pionierów
  • kolumna amunicyjna

Etat "W" dywizjonu przewidywał:

  • 791 oficer, podoficerów i kanonierów
  • 902 konie
  • 1 2 armat (w każdej baterii znajdowały się cztery armaty w dwóch plutonach po dwie w każdym z nich)
  • 12 jaszczy amunicyjnych
  • 1 ckm

[edytuj] Odznaka

Odznaka pamiątkowa artylerii konnej, zatwierdzona Dziennikiem Rozkazów MSWojsk. z 20 maja 1922 była wspólna dla wszystkich dywizjonów.

Opracował ją por. Witold Grabowski, choć do autorstwa przyznawał się także kpt. Kazimierz Pacewicz.

Odznaka symbolizuje trzy okresy istnienia artylerii konnej: Księstwa Warszawskiego, Królestwa Polskiego i Polski odrodzonej.

Przyjęto formę krzyża maltańskiego - odznaczenia które posiadał Włodzimierz Potocki - dowódca pierwszej baterii artylerii konnej Księstwa Warszawskiego. Centralny element odznaki, orzełek, wsparty na dwóch skrzyżowanych lufach armatnich nawiązywał do orła z czapek artylerzystów Królestwa Polskiego, a Polskę niepodległą symbolizował czarno-amarantowy, później czarno-czerwony proporczyk.

Całość uzupełniono datami 1809, 1918.

[edytuj] Sztandar

Nadanie sztandaru i zatwierdzenie jego wzoru ujęte zostało w Dzienniku Rozkazów MSWojsk. z 5 maja 1938 nr.6 poz 62. Wręczenia dokonał generał Juliusz Rómmel na Błoniach Krakowskich 29 maja 1938. Sztandar ufundowało społeczeństwo Oświęcimia.

[edytuj] Bibliografia

Giętkowski Mirosław: Artyleria konna Wojska Polskiego 1918-1939. Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2001. ISBN 83-7174-823-X

[edytuj] Zobacz też