Nowe Przymierze
Z Wikipedii
W Starym Testamencie Nowe Przymierze było zapowiedziane po raz pierwszy przez proroka Jeremiasza: "Oto nadchodzą dni - wyrocznia Pana - kiedy zawrę z domem Izraela i z domem judzkim nowe przymierze. Nie jak przymierze, które zawarłem z ich przodkami, kiedy ująłem ich za rękę, by wyprowadzić z ziemi egipskiej. To moje przymierze złamali, mimo że byłem ich Władcą - wyrocznia Pana. Lecz takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach - wyrocznia Pana: Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercu. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem. I nie będą się musieli wzajemnie pouczać jeden mówiąc do drugiego: Poznajcie Pana! Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego poznają Mnie - wyrocznia Pana, ponieważ odpuszczę im występki, a o grzechach ich nie będę już wspominał." (Jr 31:31-34) a później przez proroka Ezechiela gdy w imieniu Boga wypowiedział słowa: "I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali." (Ez 36:26-27).
Chrześcijanie wierzą, że przez ofiarę Jezusa Chrystusa ustanowione zostało zapowiedziane Nowe Przymierze ("Podobnie i kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich, to nowe przymierze we krwi mojej, która się za was wylewa." (Łk 22:20)). Na mocy tej ofiary wierzący, uczeń Jezusa Chrystusa ma otrzymać Ducha Świętego zapowiedzianego w Starym Testamencie odnośnie Nowego Przymierza i stać się nowym jakościowo człowiekiem posiadającym bardzo osobistą relację ze Stwórcą (poprzez posiadanie jego Ducha). Dzięki Nowemu Przymierzu chrześcijanin ma otrzymać synowską relację z Bogiem w miejsce relacji sługa-Pan. Nazwa ta jest synonimem chrześcijaństwa.
