27 Dywizja Piechoty (LWP)

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy 27 Dywizji Piechoty LWP. Zobacz też: 27 Dywizja Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.

27 Dywizja Piechoty - związek taktyczny piechoty ludowego Wojska Polskiego.

W maju 1951 r. dowódca Śląskiego Okręgu Wojskowego rozkazał sformowanie trzypułkowej 27 Dywizji Piechoty.

Dywizja była formowana według etatów 2/129-2/138, tzw. małej konnej DP, o stanach liczebnych 5212 żołnierzy i 164 pracowników cywilnych, z tego do końca 1951 r. miało być tylko 2818 żołnierzy oraz 142 pracowników cywilnych. Dowództwo oraz wszystkie jednostki dywizji stacjonowały w Zgorzelcu.

Był to związek o ograniczonych możliwościach bojowych, trakcji konnej, przeznaczony do użycia na drugorzędnych kierunkach działań. Dywizja pozostawała w bezpośredniej podległości dowódcy okręgu. Etatowo w składzie pułku piechoty miało być 7 samochodów, 14 moździerzy 82 mm, 66 rkm, 21 ckm, 24 km plot, 536 kbk, 4 armaty 45 mm, 4 armaty 76 mm.

Jednostkę rozformowano w grudniu 1955 r.

Zgorzelec - w tym mieście stacjonowały wszystkie jednostki dywizji
Zgorzelec - w tym mieście stacjonowały wszystkie jednostki dywizji

Spis treści

[edytuj] Dowódcy

  • ppłk Mikołaj Kotwicki (1951-1953)
  • ppłk Stefan Orliński (1953-1955)
  • p.o. płk Artur Ragina (1955)

[edytuj] Skład

Dowództwo

  • 85 Pułk Piechoty
  • 90 Pułk Piechoty
  • 96 Pułk Piechoty
  • 114 Pułk Artylerii Lekkiej
  • 52 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej
  • 17 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej
  • 32 Batalion Łączności
  • 65 Batalion Saperów
  • 36 Kompania Obrony Przeciwchemicznej
  • pluton zwiadu
  • pluton samochodowy

według stanu na 1 grudnia 1952 r.

[edytuj] Bibliografia

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 8388089676. 

[edytuj] Zobacz też