Gotha Go 242
Z Wikipedii
Gotha Go 242 (Dane wersji Go 241A-1) |
|
Dane podstawowe | |
Państwo | Niemcy |
Producent | Gothaer Waggonfabrik AG |
Typ | średni szybowiec desantowy |
Konstrukcja | górnopłat o konstrukcja mieszanej |
Załoga | 2 |
Historia | |
Data oblotu | 1941 |
Lata produkcji | 1941 – 1944 |
Wycofanie ze służby | 1945 |
Wymiary | |
Rozpiętość | 24,60 m |
Długość | 15,27 m |
Wysokość | 4,26 m |
Powierzchnia nośna | 64,40 m² |
Masa | |
Własna | 3 200 kg |
Użyteczna | 3 600 kg |
Startowa | 6 800 kg (maksymalna) |
Prędkość holowania | 240 km/h (maksymalna) 210 km/h (przelotowa) |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
4 karabiny maszynowe MG15 kal. 7,92 mm (stałe) 4 karabiny maszynowe MG34 kal. 7,92 mm (montowane doraźnie w oknach bocznych) |
|
Przestrzeń ładunkowa | |
do 3 200 kg ładunku lub 21 żołnierzy z oporządeniem | |
Użytkownicy | |
Niemcy |
Gotha Go 242 – niemiecki średni szybowiec transportowo-desantowy z okresu II wojny światowej
Spis treści |
[edytuj] Historia
W wyniki doświadczeń w bojowym użyciu szybowca DFS 230 pod koniec 1940 roku niemieckie Ministerstwo Lotnictwa (RLM) zwróciło się do wytwórni Gothear Waggonfabrik AG o opracowanie większego szybowca zdolnego do przewozu 21 żołnierzy. Już na wiosnę 1941 roku zbudowano dwa prototypy szybowca oznaczonego jako Gotha Go 242. Natychmiast też podjęto badania w locie.
Jeszcze przed zakończeniem badań przystąpiono do budowy serii informacyjnej tych szybowców, a następnie pierwszej wersji seryjnej oznaczonej jako Go 242A-1. Wersja ta była przeznaczona do zadań transportowych i posiadała uzbrojenie obronne. Równocześnie rozpoczęto produkcję wersji desantowej oznaczonej jako Go 242A-2.
W toku produkcji seryjnej dokonywano dalszych zmian w tym szybowcu budując jego kolejne wersje. Produkcja szybowca trwała do 1944 roku, początkowo w wytwórni Gothaer Waggonfabrik AG, później także w w wytwórni Hartwig w Sonneburgu. Łącznie zbudowano 1528 szybowców Go-242 wszystkich wersji.
Na bazie tego szybowca opracowano również jego wersję silnikową, która otrzymała oznaczenie Gotha Go 244 . Wersja ta wyposażona została w silniki produkcji francuskiej Gnôme-Rhône 14M06/07. Na wersję silnikową przebudowano 133 szybowce Go-242 (różnych wersji) oraz zbudowano 41 zupełnie nowych, które oznaczono jako Go 244B-5.
[edytuj] Wersje szybowca Go 242
- Go 242V-1 (Go 242V-2) – prototypy
- Go 242A-0 – seria informacyjna
- Go 242A-1 – wersja przeznaczona do zadań transportowych
- Go 242A-2 – wersja przeznaczona do zadań desantowych
- Go 242B-1 – wersja przeznaczona do zadań transportowych wyposażona w podwozie kołowe amortyzowane przez drążki skrętne
- Go 242B-2 – wersja przeznaczona do zadań desantowych wyposażona w podwozie kołowe amortyzowane hydraulicznie
- Go 242B-3 – wersja przeznaczona do zadań desantowych Go 242A-1, wyposażona w dodatkowe drzwi dla skoczków spadochronowych
- Go 242B-4 – wersja przeznaczona do zadań desantowych Go 242B-3 wyposażona w podwozie kołowe
- Go 242B-5 – wersja wyposażona w podwójny układ sterowniczy
- Go 242C-1 – wersja wyposażona w pływaki umieszczone pod kadłubem, wersja ta nie wyszła poza sferę projektu i miała być zastosowana w ataku na flotę brytyjską stacjonującą w Scapa Flow
[edytuj] Użycie
Szybowce Go-242 już w 1941 roku zostały wprowadzone do jednostek desantowych, ale głównym ich zadaniem stał się transport zaopatrzenia na froncie wschodnim oraz do Afryki Północnej, a do ich holowania używano samolotów Junkers Ju 52.
Używano ich także do zaopatrywania i ewakuacji wojsk zamkniętych w kotłach przez Armię Radziecką, w szczególności w rejonie Cholmu na Kubaniu i na Krymie. Ponosiły one wtedy znaczne straty.
[edytuj] Opis konstrukcji
Szybowiec Gotha Go 242 jest górnopłata o konstrukcji mieszanej metalowo-drewnianej, z dwoma belkami kadłubowymi.
Belki kadłubowe miały konstrukcję półskorupową drewnianą, na ich końcu zamocowano poziome usterzenie, usterzenie pionowe było zdwojone. Centralny kadłub miał konstrukcję kratownicową ze spawanych rur stalowych i pokryty był płótnem. Tylna część kadłuba stanowiła równocześnie zamknięcie ładowni i odchylała się do góry. Po bokach kadłuba znajdowały się drzwi boczne, w wersjach Go 242B-3 i Go 242B-4 były jeszcze dodatkowe drzwi dla skoczków spadochronowych.
Płat miał konstrukcję drewnianą, kryty sklejką do głównego dźwigara, a następnie płótnem. Skrzydła zewnętrzne podparte były zastrzałami i wyposażone w lotki i tylne klapy.
Podwozie w pierwszych wersjach składało się z układu płóz, a w kolejny w podwozie kołowe trójpodporowe amortyzowane, stałe.
Wersja transportowa szybowca posiadała uzbrojenie obronne w postaci czterech ruchomych stanowiskach wyposażonych w karabiny maszynowe MG15 kal. 7,92 mm z zapasem 250 nabojami każdy, umieszczone one były z przodu, w dolnej oraz górnej tylne części kadłuba. Istniała też możliwość umieszczenia dodatkowo 4 karabinów maszynowych MG34 kal. 7,92 mm w bocznych oknach kadłuba.
[edytuj] Biografia:
- Tadeusz Królikiewicz Szybowce transportowe wyd. MON Warszawa 1985 ISBN 83-11-07162-4
[edytuj] Linki zewnętrzne:
Samoloty szkolne, łącznikowe i kurierskie
|
|
Samoloty doświadczalne i inne
|
|
Prototypy i projekty
|
Ao 225 • Ar 77 • Ar 80 • Ar 81 • Ar 195 • Ar 197 • Ar 198 • Ar 199 • Ar 340 • Ar 396 • Ba 349 • Bv 40 • Ha 137 • Ha 140 • Bv 142 • Bv 144 • Bv 155 • Bv 238 • Do 19 • DFS 228 • DFS 346 • Fi 98 • Fi 99 • Fi 256 • Fw 57 • Fw 159 • Ta 183 • Fw 191 • He 118 • He 280 • Ho 229 • Ju 85 • Ju 89 • Ju 187 • Ju 288 • Hs 122 • Hs 124 • Hs 125 • Hs 127 • Hs 128 • Hs 130 • Hs 132 • Ju 322 • Bf 161 • Bf 162 • Me 263 • Me 264 • Me 309 • Me 509 • Me 609 • Me P.1101
|