17 Warszawska Drużyna Harcerska
Z Wikipedii
| Szczep 17 Warszawskich Drużyn Harcerskich i Gromad Zuchowych | |
 |
|
| Organizacja harcerska | Związek Harcerstwa Polskiego |
| Rodzaj jednostki | Szczep |
| Jednostka nadrzędna | Chorągiew Stołeczna ZHP im. Bohaterów Warszawy |
| Jednostki podległe | 17 WGZ Mieszkańcy Zaginionego Grodu 17 WDH Wędrowcy 17 WDHiW Orlęta |
| Rok założenia drużyny | 1911 (wg relacji ustnych) lub 1914 (pierwsze dokumenty) |
| Komendant | pwd. Michał Kazem-Bek |
| Galeria zdjęć Szczepu | |
17 Warszawska Drużyna Harcerska im. gen. Jakuba Jasińskiego, to najstarsza drużyna harcerska na warszawskiej Pradze, początkowo była nazywana Pierwszą Praską Drużyną Skautową. Według relacji ustnych działa od 1911 r., jednak najstarsze dokumenty pisane sięgają 1914 r. Od 1918 r. do dziś działa w ZHP.
Spis treści |
[edytuj] Szczep
W 1970 r. drużyna przekształciła się w Szczep 17 Warszawskich Drużyn Harcerskich im. gen. Jakuba Jasińskiego, skupiający w różnych okresach 2-5 drużyn i gromad. Drużyna od 1918 r. działa w środowisku uczniów i absolwentów Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława IV, a od 1992 również Szkoły Podstawowej nr 30.
[edytuj] Odznaka szczepu
Najwyższym wyróżnieniem w szczepie jest Odznaka Szczepu, mająca formę czarnej plakietki. Odznaka jest dwustopniowa, a warunki jej przyznania określa regulamin obowiązujący niezmiennie od 1981.
[edytuj] Barwy drużyny i szczepu
W okresie przed II wojną światową harcerze Siedemnastki nosili na mundurach zielone krajki. Po wojnie ustaliły się inne barwy - bordowe chusty z obszyciem z czarnej aksamitki.
Na pamiątkę przedwojennych barw nowo przybyli harcerze noszą w okresie próbnym tzw. przejściówki - chusty w barwach biało-zielonych. Harcerze noszą również inne elementy munduru w barwach szczepu: czarno-bordowe getry, bordowe wywijki, koszulki bordowe z czarnym lub zielone z białym nadrukiem. Plakietki drużyn w większości są również dwustopniowe: biało-zielone i bordowo-czarne.
[edytuj] Znani członkowie 17 WDH
W drużynie i szczepie wychowali się i działali m.in.:
- ppor. Wacław Błaszczyk ps. Boruta - harcmistrz, wiceprzewodniczący Koła Przyjaciół Harcerstwa przy Chorągwi Warszawskiej, wiceprzewodniczący Zarządu Okręgu Warszawskiego, wykładowca na kursach wigierskich, bezprawnie usunięty z ZHP (sprawa Ludwiga), wykładowca na kursach "Agricoli", dyrektor wodociągów i kanalizacji
- Bolesław Czarkowski - kustosz Muzeum Wojska Polskiego
- Dobiesław Damięcki - aktor i reżyser, działacz Związku Artystów Scen Polskich, ojciec i dziadek znanych aktorów
- Jerzy Dargiel ps. Henryk - podporucznik AK, aktor, reżyser, dyrektor teatrów, m.in. Teatru "Baj", nauczyciel, kompozytor i autor tekstów piosenek, członek GK ZHP
- Wiesław Drzewiecki - warszawski radny w kadencji 2002-2006
- Witold Gawda - były dyrektor biura reklamy Telewizji Polskiej, członek międzynarodowych stowarzyszeń reklamy, właściciel Instytutu Mediów
- Andrzej Goszczyński - dziennikarz, współtwórca Centrum Monitoringu Wolności Prasy przy Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich
- pchor. Zbigniew Klimas ps. Rawicz - drużynowy drużyny CP-300 (konspiracyjnej 17 WDH w Szarych Szeregach), korespondent i wiceprezes Polskiej Agencji Prasowej
- Jerzy Kondracki - geograf, prof. Uniwersytetu Warszawskiego, autor najbardziej znanej regionalizacji fizycznogeograficznej Polski
- Zdzisław Kozankiewicz ps. Mimoza - przyboczny w konspiracyjnej drużynie CP-300 (później BS-PR-300), absolwent szkoły podchorążych "Agricola", koordynator szkoleń "sklepowych" w praskim hufcu Bojowych Szkół, członek komendy BS Ula "Wisła"
- Stanisław Lange - harcmistrz, organizator i wykładowca na kursach instruktorskich nad Wigrami, p.o. komendanta Chorągwi Warszawskiej, komendant Chorągwi Mazowieckiej
- Włodzimierz Paszyński - nauczyciel języka polskiego w Liceum im. Władysława IV, drużynowy 17 WDH, późniejszy stołeczny kurator oświaty, wiceminister edukacji, a obecnie zastępca Prezydenta Warszawy
- Paweł Pelc - wiceprezes Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, członek Komisji Nadzoru Bankowego, obecnie doradca prezesa Narodowego Banku Polskiego
- Zygmunt Pytliński ps. Sławek - współtwórca organizacji "Orlęta", organizator drużyn orlęcych w konspiracji, wybitny nauczyciel i wychowawca, po wojnie organizator i dyrektor szkół na Dolnym Śląsku, harcmistrz
- por. Stanisław Srzednicki ps. Stach - współtwórca młodzieżowej organizacji "Orlęta", dowódca batalionu motorowego "Orląt" AK, harcmistrz; jemu i "Orlętom" poświęcono tablicę pamiątkową w Katedrze Polowej Wojska Polskiego oraz tablicę na budynku przy skrzyżowaniu ul. Kilińskiego i Podwale
- Zygmunt Syrokomski - pedagog, wieloletni przewodniczący Koła Wychowanków Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława IV
- Joanna Tokarska-Bakir - antropolog kultury
- Janusz Warakomski - burmistrz dzielnicy Żoliborz
- Wojciech Stefan Wyrobek ps. Żyłka - nauczyciel i wychowawca, organizator konspiracyjnych działań młodzieży na Targówku Fabrycznym
- Dorota Zbińkowska - warszawska radna od 22 lutego 2007, była przewodnicząca samorządu szkolnego i drużynowa 17 WDH
[edytuj] Historia
Według relacji Zygmunta Syrokomskiego drużyna rozpoczęła działalność w 1911 i nosiła początkowo nazwę Pierwszej Praskiej Drużyny Skautowej.
29 listopada drużyna otrzymała imię obrońcy Pragi - gen. Jakuba Jasińskiego.
Drużyna skupiała młodzież męską z całej Pragi. Po opuszczeniu Pragi przez Rosjan zaczęła działać przy Praskim Gimnazjum. Harcerze ćwiczyli się w wiązaniu węzłów, posługiwaniu się mapą, uczyli się terenoznawstwa, musztry i obyczajów żołnierskich, odbywali piesze wycieczki w okolice Jabłonny, Legionowa, Strugi, Wawra i Zielonki, gdzie jesienią jeden z patroli harcerzy został ujęty przez carską żandarmerię i wywieziony na Syberię.
Pierwszy obóz letni w bliżej nieznanym majątku pod Warszawą, prowadzony przez Mścisława Modzelewskiego.
Kadra Siedemnastki i część szeregowych harcerzy wstąpiła do Polskiej Organizacji Wojskowej.
Harcerze uczestniczą w akcji rozbrajania Niemców opuszczających Warszawę.
Gimnazjum im. Króla Władysława IV zostało upaństwowione, a w nim zorganizowana izba harcerska (w sali naprzeciwko pracowni biologicznej na parterze). Siedemnastacy rekrutowali się odtąd prawie wyłącznie spośród uczniów gimnazjum.
Podczas wakacji letnich Siedemnastacy mieszkali w leśniczówce w okolicach Tucholi. W trakcie trwania obozu, w związku z wybuchem wojny polsko-bolszewickiej harcerze w wieku od 16 lat zostali zmobilizowani do wojska i wstąpili do Kompanii Harcerskiej w Grudziądzu. Młodsi kontynuowali w tym czasie normalne zajęcia obozowe.
W czerwcu drużyna wzięła udział w zlocie Chorągwi Warszawskiej w Lesie Bielańskim, gdzie otrzymała dyplom za samodzielnie wykonaną radiostację. Latem odbyły się dwa obozy: stały w Skałce koło Olkusza oraz wędrowny przez Ojców, Kraków i Wieliczkę, skąd pochodzi najstarsze zachowane zdjęcie harcerzy 17 WDH.
3 maja Siedemnastka wystąpiła w defiladzie i uroczystościach związanych z pobytem w Polsce Marszałka Francji Ferdynanda Focha i nadaniem mu tytułu Marszałka Polski. W lipcu drużyna zorganizowała pierwszy obóz pod namiotami - na bindudze nad jeziorem Wigry (jezioro) koło wsi Cimochowizna, jego komendantem był Stanisław Lange. Na miejscu wybranym przez 17 WDH, prawdopodobnie za przyczyną Langego, w latach 1929-1959 (z przerwą w okresie wojny) odbywały się słynne wigierskie kursy instruktorskie Chorągwi Warszawskiej i Mazowieckiej.
Na obozie nad jeziorem Łot koło Druskienik drużynę odwiedził marszałek Józef Piłsudski z żoną i córkami Jadwigą i Wandą.
17 WDH otrzymała sztandar, zaprojektowany przez Bolesława Czarkowskiego. Częściowo malowany, nawiązywał swą kolorystyką do zielonych barw drużyny. Harcerze uczestniczyli w uroczystościach pogrzebowych Stefana Żeromskiego (z Zamku Królewskiego, gdzie mieszkał pisarz, nieśli za jego trumną pochodnie) i Władysława Reymonta.
11 listopada Siedemnastka gościła, wraz z delegacjami 1, 6 i 23 Warszawskich Drużyn Harcerskich, na audiencji u Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego, na Zamku Królewskim.
Po obozie letnim w Rakowni k. Murowanej Gośliny 17 WDH uczestniczyła w zlocie w Poznaniu podczas Powszechnej Wystawy Krajowej. Wystąpiła tam jako drużyna sygnalizacyjna, wyspecjalizowana w nadawaniu i odbieraniu depesz semaforem i zajęła II miejsce w ogólnej klasyfikacji. Drużyna otrzymała swój drugi sztandar (pierwszy prawdopodobnie zaginął).
Grupa starszych harcerzy wyjechała do Pragi w Czechosłowacji na Zlot Skautów Słowiańskich (Tábory slovanských skautů - slovanské Jamboree). Podczas zlotu harcerzy Siedemnastki odwiedził prezydent Czechosłowacji Tomáš Masaryk. W drodze powrotnej harcerze odwiedzili środowiska Polaków zamieszkałych na Śląsku Cieszyńskim.
17 WDH wzięła udział w Jubileuszowym Zlocie 25-lecia Harcerstwa Polskiego w Spale. W jego przygotowywaniu czynnie uczestniczyli byli siedemnastacy: Stanisław Lange, Włodzimierz Skłodowski, Zygmunt Syrokomski, Wacław Błaszczyk, Wacław Zienkiewicz i Bolesław Czarkowski.
Po powrocie z obozu w Trokach drużyna została skierowana do pełnienia Pogotowia Harcerskiego w praskiej Komendzie Obrony Przeciwlotniczej. Zadaniem harcerzy była obsługa centralek telefonicznych i utrzymywanie łączności pieszej lub rowerowej z punktami służby OPL na terenie Pragi. Od dnia wybuchu II wojny światowej pełnili dyżury przeciwlotnicze i przeciwpożarowe, nieśli pomoc rannym wskutek bombardowań, wydobywali ludzi zasypanych pod gruzami.
Na mocy rozkazu płk. Romana Umiastowskiego 6 września harcerze powyżej 16 lat wraz z całym Hufcem Praga zostali skoncentrowani na Saskiej Kępie, a następnie w tzw. Harcerskim Batalionie Marszowym ewakuowani ze stolicy na wschód, na tereny położone za Bugiem, gdzie miało nastąpić utworzenie drugiej linii obrony i wcielenie ewakuowanych do wojska. W Cycowie 13 września drużyna przyłączyła się do oddziału wojskowego tworzonego przez komendanta obrony Lublina kpt. Stanisława Lisa-Błońskiego, który miał przedzierać się w kierunku granicy rumuńskiej. Mimo rozwiązania oddziału po wkroczeniu do Polski Armii Czerwonej przy kapitanie pozostało kilkudziesięciu żołnierzy, a wśród nich kilkunastu siedemnastaków. Oddział dalej kluczył w kierunku granicy z Rumunią, uczestnicząc w kilku potyczkach z Niemcami. 30 września oddział natknął się na bardzo silny ogień, a po walce poddał się wrogowi, którym okazała się jednostka Armii Czerwonej. Części harcerzy udało się zbiec pod osłoną nocy, pozostali jako jeńcy wymaszerowali do Zamościa, w kilka dni później po opuszczeniu miasta przez wojska radzieckie, zostali zwolnieni.
Ocalali harcerze powrócili do stolicy, nawiązując kontakty z innymi środowiskami harcerskimi. Część siedemnastaków skupiła się w grupie, która z czasem przekształciła się w Batalion Wigry. Tymczasem Stanisław Srzednicki "Stach" ukrył sztandar i akta drużyny.
Siedemnastka, oznaczona później symbolem CP-300 weszła w skład Hufca Praga Szarych Szeregów.
W listopadzie nastąpił podział CP-300: z jej starszych sekcji powstała drużyna Grup Szturmowych GS-PR-300, z młodszych - drużyna Bojowych Szkół BS-PR-300. Drużyna BS-PR-300 przechodziła "sklepy" - szkolenie wojskowe, kursy "Wiarus" (szkoła podoficerska) i kursy samochodowe "Ursus" u Tuszyńskiego na Targowej 15. Przy drużynie, a następnie przy plutonie istniała sekcja łączniczek-sanitariuszek. Siedemnastacy brali udział w akcjach WISS, prowadzili kolportaż wydawnictw podziemnych i uczestniczyli w akcjach "Wawer" na terenie Pragi Centralnej, Grochowa i Bródna.
Do "Wigier" trafiło ponad dwudziestu uczniów, w części harcerzy 17 WDH, z konspiracyjnych kompletów Władysława IV. Część z nich uczestniczyła w II turnusie Szkoły Podchorążych Rezerwy im. gen. Władysława Sikorskiego.
Dzięki porozumieniu między "Wigrami" i "Szarymi Szeregami" powstało Centrum Wyszkolenia Wojskowego Szarych Szeregów i Szkoła Podchorążych Rezerwy Piechoty "Agricola", która miało szkolić harcerzy z całej Polski. Wykładowcami w "Agricoli" byli m.in. siedemnastacy: Wacław Błaszczyk "Boruta" oraz Wacław Zienkiewicz "Sulimczyk".
W Bloku "Bazylika" Chorągwi Warszawskiej, obejmującym Pragę, powstały nowe hufce Grup Szturmowych - formowane w plutony, złożone każdy z trzech drużyn. Siedemnastka, oznaczona teraz symbolem I-PR-300, weszła w skład plutonu "Jurand", dowodzonego przez pchor. Zbigniewa Klimasa "Rawicza". Miał on wejść w skład nowo tworzonej III Kompanii Batalionu "Zośka" i pod koniec lipca został przerzucony na lewy brzeg Wisły, a jego członkowie otrzymali polecenie znalezienia tam kwater. Z powodu ich braku rozsypali się po całym mieście i tylko częściowo skoncentrowali się w godzinie "W" na Woli.
Pozostali harcerze w czasie powstania warszawskiego brali udział w działaniach różnych oddziałów Armii Krajowej. W powstaniu zginęli m.in. Stanisław Srzednicki "Stach", Zdzisław Kozankiewicz "Mimoza", Jerzy Dybczak "Dąb", Bogusław Dybczak, Lula Araszkiewicz "Ara".
17 WDH wzięła udział w kwietniowym złazie 29 drużyn Hufca Praga w Aninie oraz w Harcerskim Obozie Odbudowy Warszawy w Parku Traugutta.
Drużyna została rozwiązana, a ZHP zlikwidowany. Powstała Organizacja Harcerska Związku Młodzieży Polskiej.
Do liceum przyłączono Szkołę Podstawową nr 49, przy której istniała drużyna OH ZMP, nosząca imię Tadeusza Kościuszki. Skupiała ona około 300 członków, udział w pracach drużyny był niemal obowiązkowy.
Organizacja Harcerska ZMP przekształca się w Organizację Harcerską PL. Po Krajowym Zjeździe Działaczy Harcerskich w Łodzi harcerstwo wróciło do "Władka" za sprawą Kazimierza Głowackiego, który zgłosił się do prowadzenia drużyny.
Rozkazem L.12/57 z 27 kwietnia Komenda Chorągwi przyjęła drużynę do związku, nadając jej tradycyjny numer siedemnasty. Niejako "w spadku" po drużynie OH, Siedemnastka otrzymała imię Tadeusza Kościuszki.
Na wniosek Rady Drużyny, Komenda Chorągwi w rozkazie z 30 kwietnia przywróciła Siedemnastce dawnego patrona - generała Jakuba Jasińskiego. Drużyna rozbiła obóz w Krywem w ramach Harcerskiej Akcji Letniej Młodzieży Starszej (HALMS) i uczestniczyli w pracach na rzecz turystycznego zagospodarowywania Bieszczadów. Ukazują się pierwsze numery Tropiciela - Pisemka 17 WDH im. gen. J. Jasińskiego.
17 WDH skupiała młodzież zarówno z klas podstawowych, jak i licealnych. W lutym Jerzy Stadler z kilkunastoma osobami z Siedemnastki utworzył przy Komendzie Hufca Praga Nowa - 317 Warszawską Drużynę Harcerską. Obie drużyny utworzyły 4. szczep hufca.
Powstał szczep, skupiający dwie Siedemnastki: młodszo- i starszoharcerską.
Po wakacjach powstał Szczep "Jakobinów", grupujący 12 WDH i dwie Siedemnastki: starszo- i młodszoharcerską, młodsza jednak niedługo później przestała istnieć.
Chorągwiana komisja wizytacyjna uznała obóz Szczepu "Jakobinów" nad jeziorem Sawica koło Szczytna za jeden z najlepszych. Po obozie szczep został jednak rozwiązany.
Reaktywowano drużynę młodszoharcerską, a następnie powołano trzecią drużynę.
17 WDH organizuje w szkole występ zespołu "Gawęda". Harcerze wzięli udział w VI Harcerskim Rajdzie Świętokrzyskim, odtąd Siedemnastka uczestniczyła w nim co roku, przez kilka kolejnych lat. We wrześniu powstała w szkole drużyna żeńska, która po kilku miesiącach połączyła się z dotychczasową męską.
Drużyna podjęła się opieki nad tablicą pamiątkową na Moście Śląsko-Dąbrowskim, uczestniczyła w kampanii "Dwadzieścia lat siedemsetletniej Warszawy" i w I Alercie "Wiosenny Zwiad".
W rozkazie komendanta hufca z 20 maja zatwierdzono barwy drużyn hufca, w tym barwy Siedemnastki - bordowa z czarną obwódką. Całoroczna praca drużyny (pierwsze miejsce w hufcu) została nagrodzona dwutygodniową wycieczką na Węgry, m.in. do Budapesztu i nad Balaton. Jesienią 17 WDH po raz pierwszy podejmuje akcję zarobkową "Parking" przy Cmentarzu Bródzieńskim, część dochodu harcerze przekazali na rzecz Fromborka w ramach akcji "Frombork 1001". Drużyna przeprowadziła też ogólnoszkolny plebiscyt "Ludzie naszych czasów", z zamiarem zaproszenia wybranej osoby.
Harcerze zorganizowali w szkole "tydzień harcerski", urządzili wystawę obrazującą dotychczasowe dzieje drużyny, opracowali historię 17 WDH w latach 1914-1967, wydrukowali na powielaczu okolicznościową gazetkę, odbyło się kilka spotkań z byłymi siedemnastakami. Harcerze podjęli też próbę odnalezienia przedwojennego sztandaru drużyny lub wyjaśnienia jego losów: na łamach Życia Warszawy ukazał się artykuł z apelem do byłych harcerzy o informacje na temat przedwojennej działalności Siedemnastki i zaginionego sztandaru.
Siedemnastacy wzięli udział w IV Alercie Naczelnika ZHP "Harcerstwo - bohaterskim dzieciom polskim" oraz w X Rajdzie Świętokrzyskim. Po wakacjach drużyna wybrała specjalność turystyczno-krajoznawczą.
Siedemnastka uczestniczyła we wszystkich imprezach turystycznych organizowanych przez hufiec i chorągiew, m.in. w I Rajdzie Chorągwianym "Kurpie" i XI Rajdzie Świętokrzyskim. Po raz pierwszy odbył się szkolny rajd turystyczny ZMS - ZHP, który przez kilka kolejnych lat był stałym elementem życia szkoły.
W lutym dotychczasowa drużyna podzieliła się na dwie: turystyczno-krajoznawczą i artystyczną, tworząc Szczep 17 Warszawskich Drużyn Harcerskich. Jego komendantem został Witold Gawda.
Harcerze otrzymali kilka kajaków do remontu. Po wakacjach drużyna artystyczna zmieniła specjalność na wodną,
Podczas zjazdu wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Króla Władysława IV, wobec bezskuteczności poszukiwań poprzedniego, przedwojennego sztandaru Siedemnastki, szczep otrzymał nowy sztandar, trzeci w historii. Sztandar, o drzewcu najwyższym w hufcu, był wzorowany na zaginionym sztandarze przedwojennym i został ufundowany przez Komitet Rodzicielski liceum.
Wiosną dwie osoby z drużyny wodnej wzięły udział w rejsie "Zawiszy Czarnego" po Bałtyku, a w lipcu grupa wodniaków - w spływie z Warszawy do Fromborka, zorganizowanym z okazji 500-lecia urodzin Mikołaja Kopernika. Zespół harcerzy opracował Rys historyczny 17 WDH im. gen. Jakuba Jasińskiego. W szczepie powstała trzecia drużyna.
Szczep zorganizował obchody 60-lecia Siedemnastki (za datę powstania drużyny przyjmowano wówczas rok 1914). Na zaproszenie Siedemnastek z całego kraju odpowiedziały drużyny z Tarnowa i Chmielnika, którym harcerze 17 WDH zorganizowali czterodniową wycieczkę po stolicy. W szczepie działały cztery drużyny: I "Prima", II "Olimp", III i IV "Kubusia Puchatka".
w obozie w Koczale uczestniczyło 70 harcerzy szczepu i 40 pionierów z Czechosłowacji, później, na zasadzie wymiany do Benešovej Hory na Szumawie w Czechach wyjechało 40 siedemnastaków.
W trakcie obozu wędrownego na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej trzy dni harcerze spędzają na budowie Huty Katowice.
Na VI Zjeździe ZHP jeden z drużynowych 17 WDH Włodzimierz Paszyński został powołany w skład Rady Naczelnej ZHP. Podczas lipcowego Centralnego Rajdu ZHP "Azymut Huta Katowice" i na jednym z obozów wędrownych harcerze spędzają trzy dni na budowie huty. Z wrześniowego sprawozdania szczepu wynika, że w liceum było wówczas 204 harcerzy (prawie 1/3 wszystkich uczniów szkoły). W szczepie powstaje drużyna zuchowa.
Latem siedemnastacy uczestniczyli w czterech obozach: jednym stałym i trzech wędrownych. Przy szczepie powstał krąg instruktorski. 17 WDH "Farlandia" spisała własną konstytucję drużyny. W tym okresie chusty harcerzy przyjętych do szczepu na okres próbny (tzw. "przejściówki") były jednolicie zielone, później - biało-zielone.
Reorganizacja szczepu - zostaje on podzielony na dwie drużyny: męską "Gromada Wilcząt" i żeńską "Przewodniczki". Po kilku miesiącach powstaje kolejna, koedukacyjna drużyna "Teatrzyk Kukiełkowy".
Dzięki likwidacji szkolnej kotłowni Siedemnastki otrzymały nowe pomieszczenie na harcówkę. Zanim jednak ruszyły prace remontowo-adaptacyjne, rozpoczął się trwający cztery lata remont szkoły, który odebrał harcerzom inne pomieszczenia (m.in. magazyn) i zmusił ich do przeniesienia sprzętu z magazynu do nowej harcówki. W kwietniu Siedemnastki zorganizowały we Władku referendum na temat 23 postulatów odnowy w szkole, przygotowanych przez harcerzy; jego wyniki zostały przedstawione radzie pedagogicznej.
Po kolejnej reorganizacji w szczepie powstały dwie drużyny: wodna "Moana" i turystyczno-górska "Watra". Harcerze uroczyście obchodzili siedemdziesięciolecie istnienia 17 WDH (datę założenia Siedemnastki umownie przesunięto się na rok 1911). Po wprowadzeniu stanu wojennego komenda szczepu utajniła część szczepowych dokumentów (m.in. adresy harcerzy). Siedemnastacy uczestniczyli w powołanym już wcześniej przez KIHAM, Pogotowiu Zimowym Harcerek i Harcerzy, pomagając osobom starszym przetrwać trudną zimę.
Siedemnastacy wzięli udział w Białej Służbie organizowanej podczas pielgrzymki Jana Pawła II do Polski: pomagali służbie porządkowej podczas przejazdu Papieża Krakowskim Przedmieściem i w czasie mszy na Stadionie Dziesięciolecia. W hufcowym współzawodnictwie w roku 1982/83 i w podsumowaniu akcji letniej szczep zajął pierwsze miejsce.
Harcerze 17 WDH uczestniczyli w obchodach stulecia Gimnazjum i Liceum im. Władysława IV i w jubileuszu 75-lecia warszawskiego harcerstwa. Brali udział w przygotowaniu ekspozycji w Muzeum Woli, wypożyczyli dawne dokumenty i pamiątki drużyny. Szczep przyjął regulamin stopni i sprawności KIHAM.
W trakcie trzeciej pielgrzymki Papieża do Polski siedemnastacy zdobywali Białą Sprawność '87, uczestnicząc w zlocie św. Jerzego i pełniąc służbę w Warszawie, Tarnowie, Gdyni i Gdańsku. W lipcu wzięli udział w VII Akademickiej Pielgrzymce Diecezjalnej na Jasną Górę, w grupie Duszpasterstwa Harcerek i Harcerzy. Uczestniczyli też w VI Polowej Zbiórce Harcerstwa Starszego we Fromborku. Siedemnastki powróciły do tradycyjnej roty Przyrzeczenia Harcerskiego i Prawa Harcerskiego w wersji z 1932.
Harcerze uczestniczyli w II Zlocie św. Jerzego w Puszczy Bolimowskiej. Szczep wypożyczył pamiątki na wystawę "Harcerki" w Muzeum Woli, a w szkole zorganizował kurs tańca towarzyskiego. W dniu 11 listopada siedemnastacy pełnili straż obywatelską na uroczystym nabożeństwie w katedrze św. Jana oraz pod Grobem Nieznanego Żołnierza, pełnili też służbę w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej.
Przy szczepie powstał Harcerski Klub Turystyczny nr 19 "Babiniec". Siedemnastacy wzięli udział w III Zlocie św. Jerzego w Puszczy Kampinoskiej. W szczepie rozważano przejście do nowo utworzonego Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. Reprezentacja 17 WDH ze sztandarem uczestniczyła w rajdzie i uroczystościach związanych z rocznicą śmierci dh. Stefana Kowalskiego "Jaronia" w Pęcicach, tam harcerze spotkali się z naczelnikiem Szarych Szeregów Stanisławem Broniewskim. Latem siedemnastacy gościli w Warszawie grupę młodzieży z Bułgarii, a następnie na zasadzie wymiany spędzili w górach Witosza, pod Sofią. We wrześniu uczestniczyli w pielgrzymce harcerskiej na Jasną Górę.
Harcerze wzięli udział w IV Zlocie św. Jerzego nad Rawką w Puszczy Bolimowskiej.
Przy współpracy z ZHP-1918 z Pragi Południe siedemnastacy wzięli udział w szkoleniu PCK na Saskiej Kępie, pomagali też zorganizować grę samarytańską na V Zlocie św. Jerzego w Warszawie i w Urlach. Uczestniczyli w kolejnej Białej Służbie: w Kielcach, Łomży, Białymstoku oraz w Warszawie na Agrykoli i przy Bazylice na Kawęczyńskiej.
Oprócz działającej 17 WDH "Koliba" w szczepie powstał zastęp młodszoharcerski "Cichociemni", a po feriach zimowych - nowa drużyna młodszoharcerska przy Szkole Podstawowej nr 30, początkowo z numerem 78 WDH. We wrześniu drużyna dzieli się na dwie: męską "Poszukiwacze skalnego grodu" i żeńską "Wrzosowisko".
Harcerze szczepu zmienili kolor noszonych getrów i wywijek z czarno-białych na czarno-bordowe. Ukazało się I wydanie Śpiewnika Siedemnastek, wznawianego kilkakrotnie w kolejnych latach.
Reaktywacja 17 Kręgu Instruktorskiego. W szczepie wprowadzono zmodyfikowane regulaminy stopni, nadal oparte na systemie KIHAM.
Na obozie szczepu w Soczewce koło Płocka ekipa Warszawskiego Ośrodka Telewizyjnego nakręciła krótki film o obozowym życiu harcerzy pt. "Habeta". Po wakacjach powstała gromada zuchowa "Świetliki".
Powstała pierwsza strona internetowa szczepu.
Siedemnastacy brali udział w kolejnej Białej Służbie pod katedrą praską św. Floriana.
Kilkoro harcerzy zdobywa brązową odznakę ratownika medycznego ZHP.
Harcerze brali udział w ostatniej Białej Służbie - podczas uroczystości po śmierci Ojca Świętego Jana Pawła II.
Instruktorzy szczepu uczestniczyli w zbiórce założycielskiej Kręgu Płaskiego Węzła.
