Sowina (powiat jasielski)

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: poprawić mnóstwo błędnych linków. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Współrzędne: 49°49'41" N 21°28'15" E49.8280556 21.4708333 (Sowina (powiat jasielski))

Sowina
Województwo	podkarpackie
Powiat	jasielski
Gmina	Kołaczyce
Sołtys	Elżbieta MATYJASZ
Położenie	49° 49' 41'' N 21° 28' 15'' E
Wysokość	ok. 350 m n.p.m.
Liczba mieszkańców  • liczba ludności	1000 mieszkańców
Strefa numeracyjna (do 2005)	13
Kod pocztowy	38-213
Tablice rejestracyjne	RJS
Położenie na mapie Polski Sowina
Strona internetowa wsi

Sowina – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Kołaczyce.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.

Spis treści 1 Historia 2 Geografia 3 Demografia 4 Kultura i oświata 5 Wierzenia 6 Kalendarium 7 Zobacz też 7.1 Linki zewnętrzne 8 Przypisy

[edytuj] Historia

Założycielem osady był przypuszczalnie osadnik Sowa. Około X wieku Sowina, jeszcze jako osada jest wymieniana w posiadłościach wsi parafialnej Bieździedzy i była własnością benedyktynów z Tyńca. Jan Długosz w tzw. księdze uposażeń majątków i przychodów dóbr kościelnych podaje nazwę Szwona, jako wieś. Zawarł tam opis jej granic oraz wielkości płaconych podatków z łanów kmiecych. Rozróżniany jest także podział wsi na przysiółki z nazwami Sowina Dolna i Sowina Górna^[1].

W 1911 roku wójt gminy Michał Kopeć, kierownik szkoły powszechnej Wojciech Rozpara, Stanisław Jachym (późniejszy pierwszy komendant OSP) oraz Jan Kopeć (późniejszy żołnierz Armii Hallera), założyli Straż Ogniową, którą zarejestrowano w Zwierzchności Gminnej w Sowinie. W 2006 roku na obchody 95-lecia powstania straży ufundowano sztandar.

W październiku 2005 roku szkole nadano imię Jana Pawła II i ufundowano sztandar. Powstanie tzw. szkoły trywialnej datuje się na rok 1860 z inicjatywy Jana Oberlandera, ówczesnego właściciela wsi.

W 2006 roku w Sowinie powstała parafia i należy do Diecezji Rzeszowskiej.

[edytuj] Geografia

Granice – Sowina od północy sąsiaduje z Januszkowicami i Gogołowem, od zachodu z Kołaczycami, od południa z Bieździedzą i Bieździadką, a od wschodu z Lublicą.

Położenie – Pogórze Strzyżowskie, na którego terenie leży Sowina, obejmuje powierzchnię 900 km². Granice: na zachodzie, rzeka Wisłoka od Jasła po Pilzno; na wschodzie, rzeka Wisłok; na północy, droga: Pilzno-Rzeszów; na południu, droga: Jasło-Przybówka. Pogórze Strzyżowskie wchodzi w skład większego obszaru nazywanego Pogórzem Ciężkowickim i posiada pasmowy układ wysokości nie przekraczających 580 m n.p.m. Na głównym grzbiecie tego pogórza leży góra Liwocz (562 m n.p.m.) z charakterystycznym Krzyżem Milenijnym na szczycie.

Fauna i flora – Świat roślin (flora) i zwierząt (fauna) jest uboższy niż na południu w Beskidzie Niskim ze względu na mniejsze kompleksy leśne. Niewielkie lasy i zagajniki są resztkami po dawnych lasach porastających Doły Jasielsko-Sanockie. Największym kompleksem leśnym w tej okolicy jest pogórzański masyw Wzgórz Warzyckich. W poszyciu lasów można spotkać iwę, jarzębinę, dziki bez, kalinę i leszczynę. Wierzba łoza występuje w dolinach rzek i potoków, dodając uroku rozległym krajobrazom. Można również spotkać olchę, która porasta podmokłe tereny. W lasach, zagajnikach, a nawet na łąkach spotkać można sarny, zające. Żyją tu kuny, łasice, wiewiórki, popielice, piżmowce, z ptaków drapieżnych: jastrzębie, kanie, sowy. W zagajnikach bytuje drobne ptactwo: drozdy, szpaki, dzikie gołębie, kukułki, sroki, wrony, gawrony i drobne ptactwo spotykane na całym Pogórzu. Na terenach podmokłych w pobliżu wsi gnieżdżą się bociany, nad rzekami czajki, dzikie kaczki. Bogaty jest również świat owadów (chrząszcze i motyle). Na terenie gminy Kołaczyce (po części w lasach Sowiny) wiek tzw. rębności drzewostanu przedstawia się następująco: dąb, jesion, wiąz – 140 lat; jodła, buk – 110 lat; modrzew, jawor – 100 lat; sosna, świerk, grab, brzoza, olsza czarna – 80 lat; olsza szara – 30 lat. Zalesienie poszczególnymi rodzajami drzewostanu jest nastepujące: sosna – 19%; buk – 30%; jodła – 33%; dąb – 10%; inne – 10%. Nad utrzymaniem drzewostanu czuwa Nadleśnictwo Kołaczyce.

Rzeki – przez wieś przepływa jeden potok górski (bez nazwy, zasilany przez dwa mniejsze) i jest dopływem potoku Bieździadka w sąsiedniej wsi. W okresie intensywnych opadów lub pozimowych roztopów, potoki te rozrastają się zagrażając podtopieniem dla gospodarstw rolnych znajdujących się w ich sąsiedztwie.

Klimat – panuje tu tzw. górska kraina klimatyczna (klimat suchy górski). Średnie roczne opady wynoszą ok. 700-800 mm/m², natomiast średnia roczna temperatura wynosi ok. 7-8°C.

Nazwy przysiółków i obiektów fizjograficznych^[2] (nazwy przysiółków opisane kursywą): Bartolówka-pola; Borówka, Borówka-pola, wzgórza, zagajnik; Dział, Dział-pola, wzgórza; Dziedzicówka-pola; Folwark, Folwark-pola; Górka, Górka-pola, wzgórza; Góry-pola, wzgórza, zagajnik; Gromadzki Las-las; Jałowiecówka-pola, wzgórze, zagajnik; Jochymówka-pola; Kabasiówka-pola; Kaniuch-las; Kmiecie, Kmieciówka-pola; Kołkówka, Kopaliny-pastwiska; Kosibówka-las; Kozówka, Kozówka-pola; Lasek-pola, pastwiska, krzaki, zagajniki; Lesiaki, Lesiaki-pola; Liszkówka-pola, droga, brzeg; Łąki, Łąki-pola; Młynisko, Młynisko-pola; Nawsiówki-las; Pańskie, Pańskie-pola; Pod Folwarkiem-pola; Pod Sośniną, Pod Sośniną-pola; Potok, Potok-wąwóz, pastwisko; Przymiarki, Przymiarki-pola; Rachlówka-pola; Rola, Rola-pola; Rzeki, Rzeki-pola; Rzym, Rzym-pola; Sowina Dolna; Sowina Górna; Stawiska-las; Szubienice, Szubienice-wzgórza, pola; Ustepki-las; Wytrząska, Wytrząska-pola, zagajnik; Za Lasem, Za Lasem-pola; Zapadle-pola; Zaporówka-pola; Ździeblówka-pola;

[edytuj] Demografia

Od 1854 roku istnieją dane o wielkości poszczególnych jednostek parafialnych.^[3] Sowina w tym czasie liczyła średnio ok. 700 mieszkańców. Najmniej w 1860 roku (563 osób), najwięcej w 1884 roku (885 osób). Istnieje także zapis z 1787 roku, gdzie wymienia się w Sowinie ilość 75 rodzin (tj. 430 (dusz) osób)^[4]. Na podstawie "Wykazu mieszkańców gminy Sowina uprawnionych do głosowania.Brzostek, 18 marca 1863 roku" ^[5] potwierdzono 72 nazwiska uprawnionych do głosowania (jeśli płacili odpowiedniej wielkości podatki) wraz z przypuszczalną numeracją domów (gmina liczyła wówczas 535 osób). Najczęściej występujące nazwiska to: Liszka(7),Lechwar,Kopeć,Stasiowski(6),Zapór,Jachym,Hanych (4). Obecnie wieś liczy średnio 1000 mieszkańców.

[edytuj] Kultura i oświata

Kultura - Około 1920 roku wybudowano we wsi pierwszy Dom Ludowy (po zniszczeniach II wojny światowej w latach 1950-53 wybudowano drewniany budynek Domu Ludowego na działce Cz. Sienickiej), gdzie zaczęło się rozwijać życie kulturalno-oświatowe. Prowadzono odczyty na tematy: sytuacji w kraju, uprawy roli, prowadzenia pasiek pszczelich, działalności mleczarskiej, spółdzielni spożywców "Społem"^[6]. Działał chór wiejski (członkowie OSP i Koła Młodzieży Wiejskiej). Organizowano festyny wiejskie i przedstawienia teatralne pt. Jasełka, Mundur swatem, Ułan i młynareczka, Wesele staropolskie i inne. Za uzyskane pieniądze zakupiono m.in. książki do biblioteki szkolnej. Kilkunastu chłopców należało do drużyny "Kosynierów" w Bieździedzy, gdzie stanowili tzw. "straż grobową". Drużyna ta sięga swymi początkami czasów "Powstania Kościuszkowskiego" (1794) a reaktywowana była w 1893 roku. W 1945 roku utworzono Klub Rolnika, który z dużym zaangażowaniem prowadziła Jadwiga Liszka (Winia). Reaktywowano amatorski zespół teatralny (20 osób), który przygotował kilka sztuk: Damy i huzary, Śluby panieńskie Aleksandra Fredry,Grzech St. Żeromskiego, Niemców Leona Kruczkowskiego, Ich czworo i Moralność Pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej. Przy Klubie Rolnika działał także "Klub Miłośników Teatru Telewizji". Koło Gospodyń Wiejskich organizowało kursy kroju i szycia, wypieku ciast i innych praktycznych zajęć. Koło to wprowadziło do programu kulturalno-tradycyjnego obrzęd "Święta Chleba"^[7]
Oświata - aktualne informacje o szkole: http://www.zs-sowina.pl

[edytuj] Wierzenia

Czasy przeszłe - W czasach do XI wieku istniały na tym terenie różne formy wierzeń religijnych. Na podstawie analogii przypuszcza się w co (lub kogo) wierzyli osadnicy. Wiemy z całą pewnością, że słowiańscy praprzodkowie byli czcicielami (wyznawcami Boga (bogów). Źródła mówią, że czcili szczególnie bóstwo Świętowita (Pan Świętej Nadprzyrodzonej Mocy – posąg z Arkony na Wyspie Rugii). Kronika słowiańska Helmolda z XII wieku przedstawia rekonstrukcję ich wierzeń słowiańskich. Jest tam mowa o bożkach ożywiających przyrodę, ale także o Bogu, który (zarządza) dominuje nad innymi bóstwami. Badacz prasłowian, Bogusław Gedige pisze o słowiańskim panteonie bóstw, gdzie jeden jest bogiem głównym. Jest to tzw. henoteizm, czyli stadium pośrednie pomiędzy panteizmem i monoteizmem. Henoteizm jest dla ludów rolniczych typowym kultem przyrody, zwłaszcza Słońca. Prokopiusz z Cezarei (ok. 550 r.) mówi, że Słowianie wierzą w jednego Boga, pana wszystkiego oraz w bóstwa przyrody (duchy: domostw, zagrody, roli (pól), powietrza, itp.)^[8]. Swoistym pomnikiem obrazującym takiego Boga jest znaleziony w rzece Zbrucz (Ukraina) w 1848 roku posąg Świętowita (wys. 3 m) nazwany jako "idol zbruczański" (lub Świętowit zbruczański). Znalezisko w tym rejonie wskazuje na to, że posąg przemieszczony został wraz z kupcami znad Morza Bałtyckiego z Wyspy Rugii ("szlak bursztynowy"), natomiast wiara w bóstwo Świętowita dotarła wraz z osadnictwem Słowian.
Stan obecny - Sowina, jako jedna z wczesnych osad wsi parafialnej Bieździedzy jest od XI wieku włączona do posiadłości opactwa tynieckiego. Od tego momentu wiemy, że była chrześcijańska (katolicka). Istnieją dane szczegółowe o wielkościach wiernych, którzy się urodzili, byli ochrzczeni, bierzmowani, zawierali związki małżeńskie i umierali w wierze katolickiej. Są także informacje nt. tzw. niewiernych. Dotyczą one jedynie rodzin żydowskich. Obecnie w znakomitej większości wieś jest wyznania katolickiego (znikomy procent Świadków Jehowy). Do 2006 roku Sowina należała do rzymsko-katolickiej parafii w Bieździedzy, tj. do czasu ustanowienia w Sowinie parafii w dekanacie brzosteckim, diecezji rzeszowskiej.

[edytuj] Kalendarium

Do V wieku

ok. V wieku – w rejonie środkowej Wisłoki osiedlili się Lechici (Lachowie), którzy tworzyli osady zorganizowane nazywane od imienia osadnika^[9] i jak się przypuszcza mógł nim być osadnik o imieniu Sowa
Wiek XI

ok. 1070 roku – akcja misyjna benedyktynów powoduje wpisanie terenów w rejonie Wisłoki do własności opactwa benedyktynów w Tyńcu
Wiek XIV

1311 rok – rycerski ród Helwigów herbu Grzymała jest właścicielem wsi Bieździedza (w jej składzie występuje osada Sowina)
1326 rok – powołano parafię w Bieżdziedzy (jest wymieniony przysiółek Sowina)
Do 1340 roku – przez wieś prowadzi królewski trakt z Kleci przez Sowinę i Bieździadkę na Brzyszczki z odnogą na Zamek Golesz, przygotowany do wyprawy na Ruś Halicką
1357 rok – akt lokacyjny Kazimierza Wielkiego dla braci: Krzesława, Erazma i Jana; osada Sowina została przyznana Janowi
Wiek XV

1445 rok – Helwig Bieździedzki herbu Grzymała swoje dobra (w ich składzie Sowina) wynajmuje na dwa lata Piotrowi z Rozembarku
1454 rok – sołtys Jan Nałęcz herbu Nałęcz sprzedał Sowinę Jakubowi Czeklińskiemu za 110 grzywien
1430 rok – rycerz Imram z Sowiny otrzymał od króla Władysława II Jagiełły wójtostwo wiślickie
od 1470 roku – zięć Helwigów, Stanisław Żarnowiecki herbu Grzymała został właścicielem Sowiny
1474 rok – król Kazimierz Jagiellończyk nadał przywilej prawa niemieckiego dla wsi Sowina. W tym czasie Jakub Sieklucki herbu Trzaska został właścicielem wsi
Wiek XVI

1512 rok – po śmierci Jakuba Siekluckiego właścicielem wsi i innych dóbr został Jakub Filipowski
1518 rok – koniec panowania rycerskiego rodu Helwigów Bieździedzkich
1519 rok – rycerski ród Broniewskich herbu Tarnawa włada okolicznymi wsiami, m.in. Bieździedzą
1536 rok – Sowina (Dolna) należy do rodu Kowalewskich właścicieli wsi Kowalowy koło Jasła. Nazwa Sowina jest wymieniona w zapisach jako Sabyna^[10]
1540 rok – w Bieździedzy wybudowano drewniany budynek szkolny, do którego były posyłane także niektóre dzieci z sowińskich rodzin zamożnych
1581 rok – Sowinę (Górną) wykupił Andrzej Krassowski herbu Jastrzębiec (wieś posiadała: 12 kmieci na 4 łanach)
Wiek XVII

22 luty 1600 rok – zapis w "Księgach Ziemskich w Bieczu" mówi, że ród Romerów herbu Jelita jest właścicielem m.in. Sowiny z wyjątkiem roli Leśniówka należącej do księdza
1600 rok – po podziale Sowiny na Górną i Dolną nastąpiły dalsze podziały własnościowe i sprzedaże (właściciele zmieniają się przez prawie 200 lat)
1679 rok – odnotowano skargę Karola Kraszewskiego właściciela wsi na dzierżawcę Hieronima Białobrzeskiego o "pustoszenie wsi, ucisk poddanych, zabieranie bydła oraz wypędzenie 2 kmieci i sprzedaż jednego zagrodnika"
Wiek XVIII

1772 rok – Cesarstwo Austro-Węgierskie zajęło południową część województwa krakowskiego i sandomierskiego i nadało nazwę Królestwo Galicji i Lodomerii ze stolicą we Lwowie
Styczeń 1774 roku – wojska króla węgierskiego Macieja Korwina grabią i palą ponad 200 okolicznych miast i wsi
1774 rok – w marcu do wsi zjeżdża komisja sądu z Pilzna, aby ustalić na miejscu polubownie granice roli Leśniówka, (spór pomiędzy księdzem a Michałem Romerem)
1787 rok – Sowina liczy 75 rodzin (430 osób)
1790 rok – w Jaśle powstał urząd cyrkularny^[11]
1798 rok – wójtem gminy Sowina został wybrany Jan Głowacki a Michał Liszka – przysięgłym
Wiek XIX

1835 do 1845 – coroczne słoty i powodzie oraz zaraza na ziemniaki i bydło, doprowadzają Sowinę i okoliczne wsie do nędzy (żywiono się lebiodą, ludzie puchli z głodu, porzucano gospodarstwa)
1848 rok – zniesiono pańszczyznę w wyniku buntu wznieconego przez Jakuba Szelę ze Smarżowej w 1846 roku; dla Sowiny ustalono kwotę za zniesienie pańszczyzny 12 tysięcy 450 złr (złoty reński)^[12]
1860 rok – powołano do życia "szkołę trywialną" (jednoklasowa) przy współudziale Jana Oberlandera (gmina opłacała nauczyciela, 200 złr. rocznie, a utrzymanie szkoły spoczywało na dworze), budynek drewniany wystawiono przy moście
1861 rok – kolejny właściciel L. Nowakowski ogłosił ofertę sprzedaży wsi za 22 tys. złr
od 1863 roku – po Powstaniu Styczniowym Sowina należy do powiatu brzosteckiego. Kolejnymi właścicielami wsi są: Jan Oberlander, Leopold Kazimierz Lasocki, Teobald Semilski, Henryk Malinowski
1863 rok – pierwszy w dziejach spis wyborców z gminy Sowina uprawnionych do głosowania w Brzostku (z dnia 18 marca 1863 roku), gdzie wyszczególniono: 60 gospodarzy (kmieci), 12 chałupników (zarobników). Wyborcą mógł być rolnik płacący podatek co najmniej 3 złr 1 kr (krajcar)
1867 rok – Franciszek Stasiowski został wójtem gminy Sowina (ponadto wybrano dwóch przysięgłych)
1869 rok – ustawa szkolna wprowadza na miejsce szkoły trywialnej, szkołę ludową
1887 rok – właściciel wsi Julian Zebniewski sprzedał wieś Wincentemu Wojtynkiewiczowi i Franciszkowi Polakowi, którzy wieś rozparcelowali i sprzedali miejscowym chłopom (mieszkańcy stali się właścicielami prawie całego areału gminy Sowina); sytuacja ta trwa aż do I wojny światowej
1896 rok – gminna Rada Szkolna w Bieździedzy dla szkół w Bieździedzy, Sowinie i Lublicy (przewodniczący ks. Stanisław Boczar)
Wiek XX

1902 rok – mieszkańcy wykupili budynek dworski (murowany) od Wincentego Wojtynkiewicza i przeznaczyli na szkołę; w Bieździedzy powstała "Spółka Oszczędności i Pożyczek", (w 1924 roku przemianowana na "Kasę Stefczyka" a obecnie "SKOK Stefczyka")
1907 rok – w Bieździedzy wybudowano (do dyspozycji całej parafii)tzw. "ochronkę dla dzieci", którą prowadził zakon Sióstr Serafitek
1909 do 1936 roku – Wojciech Rozpara został kierownikiem szkoły powszechnej (jest organizatorem "Kółka Rolniczego" i innych inicjatyw wiejskich(sadownictwo i pszczelarstwo)
1911 rok – powołano do życia OSP (wpis do "Zwierzchności Gminnej w Sowinie")
Grudzień 1914 roku – I wojna światowa-Moskale zastrzelili Wojciecha Kopcia, Piotra Liszkę i Stanisława Nowaka (strażacy); nad porządkiem we wsi czuwała tzw. "Wiejska Policja Porządkowa"
1915 rok – front rosyjski w Sowinie i w rejonie Turczyna (Bieździedza)
Okres międzywojenny – emigracja wielu mieszkańców Sowiny i okolicznych wsi na zachód "za chlebem"^[13]
1919 rok – epidemia grypy (tzw. hiszpanka)
1924 rok – powstało "Kółko Rolnicze", które skupiało 10 członków (rolników) ze wsi
1936 do 1939 roku – Irena Styculanka pełni obowiązki kierownika szkoły
15 sierpień 1937 roku – we wsi Wróblowa ogłoszono powszechny strajk chłopski (2,5 tyś. czł. "Stronnicta Ludowego" z okolicznych wsi); zaprzestano dostaw towarów rolnych na targi miejskie (m.in. na targ w Jaśle)
1939 do 1947 roku – Józef Słowakiewicz został kierownikiem szkoły
1 wrzesień 1939 roku – nad wsią przelatuje eskadra niemieckich samolotów, kolejny nalot 4 września
1940 rok – niemiecki sztab stacjonuje w szkole (spalono i zniszczono dokumentację szkolną w tym kronikę szkolną za lata 1909-1939)
1942 do 1945 roku – mieszkańcy wsi niebacząc na niebezpieczeństwo niemieckich represji, pomagają ukrywającym się Żydom (m.in. ukrywał się Żyd Jacek Klec, krwiec spod Warszawy)
16 do 19 września 1944 roku – wysiedlono mieszkańców wsi za rzekę Wisłokę (do wsi Brzyska i Bukowa)
W zimie 1940 roku – kierownik szkoły Józef Słowakiewicz prowadzi wraz z żoną "tajne nauczanie", z zakresu szkoły podstawowej. Z ich inicjatywy jest rozpowszechniana przez uczniów "prasa podziemna": "Ku Wolności", "Biuletyn Informacyjny", "Z Podziemia", "Trybuna Podkarpacka")^[14]
1942 rok – zorganizowano oddział ruchu oporu Armii Krajowej, którego dowódcą był naczelnik-komendant OSP, Adolf Jachym (oddział liczył 15 członków)
6 styczeń 1945 roku – powtórnie wysiedlono mieszkańców Sowiny, tym razem w okolice Krakowa. Na terenie przyszkolnego ogrodu Niemcy wykorzystując przymusowo mieszkańców wsi, wykonali okopy)
1945 rok – po zakończeniu wojny "władza ludowa" przeprowadziła parcelacę dworu w Bieździedzy i okolicznych folwarkach
1946 rok – Sowina należy do Gminnej Rady Narodowej (GRN) w Kołaczycach
1947 do 1959 roku – Edward Zimny został kierownikiem szkoły
1955 do 1959 roku – Gromadzka Rada Narodowa Sowiny z siedzibą w Domu Ludowym (Przewodniczącym GRN był Michał Jachym s. Jana, sekretarzem Jan Jurkowski późniejszy sołtys wsi)
1959 do 1965 roku – Józef Szot został kierownikiem szkoły (organizuje pierwszy komitet budowy szkoły)
1965 rok – zakończono elektryfikację wsi, dzięki wydajnej pracy społecznej gospodarzy
1973 rok – zakończono budowę drogi (w tzw. "czynie społecznym") – otwarto linię autobusową PKS
1975 rok (13 marca) – powołanie Komitetu Budowy Szkoły (Wł. Skibinski-przewodniczący, dyrektor szkoły, J. Liszka-sołtys, z-ca przew., J. Skibińska-sekretarz, H. Przywara-Przewodniczący Komitetu Rodzicielskiego oraz ośmiu członków)
1975 rok – zakończono budowę kościoła pw. MBNP, którą przez ponad rok prowadzono skrycie przed represjami tzw. "bezpieki"
1965 do 1991 roku – Władysław Skibiński jest kierownikiem szkoły (współorganizuje budowę nowej szkoły oraz inne wiejskie przedsięwzięcia)
1985 rok – budynek nowej szkoły uroczyście oddano do użytku
2 maj 1986 roku – Emilia Zapór, działaczka społeczna wsi, otrzymała Order Serca – Matki Wsi, przyznany jako "symbol uznania za matczyny trud włożony w wychowanie młodego pokolenia Polaków...
od 1991 roku – Stanisław Rogaczewski jest kierownikiem szkoły (jest budowniczym hali sportowej oraz współorganizatorem wielu przedsięwzięć z życia kulturalnego w szkole i we wsi)
Wiek XXI

2003 rok – ambasador Izraela w Polsce Szewach Weiss wręczył Annie Kopeć medal Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata, jako podziękowanie za ocalenie rodziny żydowskiej podczas okupacji
2005 rok – szkole (Zespół Szkoły Podstawowej i Gimnazjum) nadano uroczyście imię "Jana Pawła II" oraz ufundowano sztandar
2006 rok – obchody 95-lecia OSP (ufundowano sztandar dla OSP)^[15]
Sierpień 2006 rok – powołano do życia parafię pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy (Diecezja Rzeszowska); proboszczem został mianowany ks. mgr Marek Płaziński^[16]
2007 rok – z inicjatywy proboszcza i parafian rozpoczęto prace projektowe i przygotowawcze do budowy nowego kościoła parafialnego Maj 2008 rok - poświęcono plac pod budowę kościoła oraz krzyż na tym placu

[edytuj] Zobacz też

• Sowina
• Sowina Błotna

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Mapy: Autopilot • Google Maps • Szukacz • Targeo • Zumi

• Zdjęcia satelitarne: Google Maps • Wikimapia • Zumi

Przypisy

To jest tylko zalążek artykułu związanego z woj. podkarpackim. Jeśli możesz, rozbuduj go.