Pogórzanie
Z Wikipedii
Pogórzanie | |
Nazwa polska | Pogórzanie |
Populacja | 700000 |
Rejon | Pogórze Środkowobeskidzkie, (Doły Jasielsko-Sanockie) (Polska,) |
Język | polski, (mazurzenie, dialekt małopolski) |
Religia | Katolicy, Protestańci |
Grupa | Polacy, |
Pogórzanie to duża polska grupa etnograficzna zamieszkująca Pogórze (Ciężkowickie, Jasielskie, Dynowskie, Bukowskie) oraz zachodnią część Dołów Jasielsko-Sanockich.
Okolice Podkarpacia w rejonie miejscowości Ciężkowice, Bobowa, Grybów, Gorlice, Biecz, Jasło, Nowy Żmigród, Dukla, Rymanów, Zarszyn, Jaćmierz, Brzozów, Dynów,Dubiecko, Lutcza, Krosno, stanowiły we wczesnym średniowieczu polsko-ruskie pogranicze.
Na pewno istniało tu już otwarte osadnictwo rolne, chociaż nie było ono zbyt gęste. Zaczęło się ono szybko rozwijać po przyłączeniu w roku 1341 Rusi Czerwonej do ówczesnego państwa polskiego.
Pod względem etnograficznym Pogórzanie dzielą się na :
- Pogórzan wschodnich; obszarowo zajmowali Pogórze Strzyżowskie, Pogórze Dynowskie oraz Doły Jasielsko-Sanockie
- Pogórzan zachodnich w obszarze Pogórza Ciężkowickiego, Pogórze Strzyżowskie oraz Pogórze Jasielskie.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Sytuacja osadnicza na obszarze Pogórza była w średniowieczu niezwykle skomplikowana. Były tu bowiem z dawien dawna istniejące elementy etniczne polski i ruskie. Na nie nakłada się nowa fala osadnicza rusko-wołoska, a także niemiecka [1], [2]
Ta, początkowo wieloetniczna mieszanka demograficzna została spolonizowana. Utworzyła się polska grupa etnograficzna wschodnich Pogórzan ze znaczną domieszką ruską.
Podstawą gospodarki było rolnictwo, a hodowla odgrywała znacznie mniejszą rolę. W wielu miejscowościach rozwinięte było na dużą skalę rzemiosło, z którego największe znaczenie miało właśnie tkactwo oraz cechy szewców.
Od zachodu grupa ta sąsiaduje z Lachami sądeckimi.
[edytuj] Zobacz też
Przypisy
- ↑ [1] W historiografii niemieckiej (z pierwszej połowy XX wieku) koloniści niemieccy i ich potomkowie na Podkarpaciu (wschodnie i zachodnie dorzecze Wisłoki) to tzw. Taubdeutsche (czyli pl. Głuchoniemcy), ludność spolszczona, nie identyfikująca się z Niemczyzną
- ↑ w Bachórzu (Großbachersdorf), oraz miejscowościach Besko, Białobrzegi (Palversee), Brzozów (Bresen), Bukowsko, Bonarówka (Bonnersdorf), Domaradz (Deutsch-Domaretz), Dynów (Dühnhof, Denow), Frysztak (Freistadt), Głowienka, Grybów (Grunberk) Haczów (Hanshof), Harta (Harth), Dylągówka (Dillingshau), Iskrzynia, Iwonicz (Iwanitz), Jaćmierz (Jatschmirs), Jasło (Jessel), Jaśliska (Hohenstadt), Jurowce, Kryg (Krieg) Klimkówka, Kombornia (Kaltborn), Korczyna (Kotkenhau), Krośnie (Krossen), Królik Polski (Johannsdorf), Lalin Niemiecki, Lubatówka (Bischofswald), Łęzany, Matysówka (Mathisowka), Michałowce (Michelsdorf), Miejsce Piastowe (Peistätten), Mrzygłód (Königlich Thirau), Nowotaniec (Lobetans), Niebieszczany(Siebenwirt), Nowy Żmigród (Schmiedeburg), Odrzykoń (Ehrenberg), Pielnia (Pellen), Poraż (Kunzendorf), Prusiek(Prosegg), Rogi, Rożnowice (Resenberg) Równe, Rymanów, (Reimannshau) Rytarowce (Rittersdorf), Sanok (Saanig), Strachocina, Strzyżów, Suchodól (Diernthal), Szufnarowa (Schaffnerhau), Szymbark (Schonberg) Targowiska, Trepcza, Tułkowice (Tillkersdorf) Trześniów, Tyrawa (Salzthirau), Tyczyn (Bertoldsdorf), Wielopole (Großenfeld), Wrocenka, Wojnarówka, Wiśniowa, Zarszyn (Sarschin) Zmennica, Zymbertowa (Siebenwirth) i wielu innych. (w:) Fastnacht, Dąbkowski, Luck; źródła AGZ
[edytuj] Linki zewnętrzne
- [2] Kapela ludowa Bukowianie z Bukowska
- Pogórzanie